Porzuceni
Tomasz Graczykowski

Z Tomaszem Graczykowskim zetknęłam się czytając jego thriller „Przypadek Morrowa”. Postanowiłam wówczas, że uważnie przyglądać się będę poczynaniom autora, widząc tkwiący w nim potencjał. Kiedy więc pojawiła się powieść „Porzuceni”, szybko znalazła się ona na liście do przeczytania, pomimo, że lista ta pęka w szwach. Przekonałam się wówczas, że Graczykowski poza sporym potencjałem, może pochwalić się sporą wyobraźnią, mało tego nie ogranicza się on do jednego tylko gatunku - w przeciwieństwie do „Przypadku Morrowa”, „Porzuceni” to powieść science-fiction. Nie ulega wątpliwości, że „Porzuceni” wypadają lepiej od poprzedniej powieści. Nie wiem, czy jest to zasługą zmiany gatunku, czy naturalnym efektem rozwoju, wynikającym z dojrzewania autora i ćwiczenia warsztatu, wiem natomiast, że autorowi udało się uniknąć niektórych błędów, jakie można było wytknąć mu w „Przypadku Morrowa”. „Porzuceni” to bardzo dobry kawałek literatury science-fiction. I choć samego Tomasza Graczykowskiego do mistrzów gatunku nie mogę jeszcze zaliczać, to uważam, że z pewnością podąża dobrą drogą. Akcja książki rozgrywa się w czasach postapokaliptycznych, na Ziemi porzuconej przez wartościowych ludzi. Pozostali na planecie mieszkańcy, to w głównej mierze degeneraci i wykolejeńcy, pozbawieni zasad moralnych. Planeta jest skażona, a jej mieszkańcy bez specjalnego ochronnego oprzyrządowania, skazani są na gnicie za życia, w podwójnym znaczeniu – zarówno moralne, jak i fizyczne. W tych okolicznościach, płatny morderca, Steeler, otrzymuje kolejne zlecenie, w którym ryzykuje nie tylko karierę, ale głównie życie. Zlikwidować ma obywatela Czwartego Miasta Korporacji, czyli tworu całkowicie zniewalającego ludzi, zapewniającego jednocześnie przetrwanie na skażonej Ziemi. Tak rozpoczyna przygodę pełną niespodzianek, której celem ostatecznym będzie przede wszystkim rozprawienie się z korporacją. Jak na science-fiction przystało, w książce pojawiają się postacie, wydarzenia, czy przedmioty zupełnie oderwane od rzeczywistości. Nie będzie to co prawda nic odkrywczego, czy nowatorskiego, bo o podobnych przyrządach, maszynach, etc. można już było przeczytać wielokrotnie. Godna zauważenia jednak jest wizja postapokaliptycznego społeczeństwa, świata wyprutego z wszelkiej moralności, gdzie odruch człowieczeństwa musi przynieść karę i negatywny skutek. Na pochwałę zasługuje także sama fabuła powieści. Ciekawa, napisana przyzwoitym, barwnym językiem. Ma w sobie coś mrocznego. Jak widać, autor nie do końca odszedł od thrillera, bo udało mu się zachować klimat rodem z dreszczowca. Denerwował mnie jednak nadmiar patosu, zwłaszcza w świecie pozbawionym zasad...To rzecz, nad którą warto byłoby popracować, by książki Tomasza Graczykowskiego były jeszcze lepsze. Reasumując, książkę czyta się z dużym zainteresowaniem, z lekkością i przyjemnością. Dlatego polecam „Porzuconych” zdecydowanie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powieść to postapokaliptyczna wizja Ziemi. Ludziom nie udało się odnaleźć sposobu na skażone powietrze powodujące powolną i bolesną śmierć. Nie ma zwierząt, brakuje żywności, a ludzkie ciała gniją. Część społeczeństwa przenosi się na planetę Nowy Ład, pozostawiając za sobą morderców, gwałcicieli, wszelkiej maści bandytów oraz klika miast pod kopułami. Niestety ci, którzy pozostali podzielili się. Część zawiązała konfederację w postaci Korporacji Zjednoczonych i schroniła się w tych miastach, stając się otumanionymi marionetkami, których jedynym celem jest śnienie narkotycznym snem. Uzależnieni od narkotyku nex-9, pozostają całkowicie bezwolni. Pozostali zaś przebywają poza kopułami wystawieni na działanie skażonego powietrza i zdani wyłącznie na siebie. Opowieść rozpoczyna się w roku 2138, kilkadziesiąt lat po odlocie. Ludzkość pozostawiona na Ziemi, to potomkowie tych, których nie chciały znać nawet ich rodziny. Głównym bohaterem jest Steeler - płatny zabójca z jednego z trzech miast spoza kopuł. Nieoczekiwanie otrzymuje on zlecenie od mieszkańca Czwartego Miasta, który z nieznanych przyczyn przełamał schemat i powrócił do świadomości. W tym krótkim refleksie zdołał skontaktować się z zabójcą. Zlecenie jest intrygujące, gdyż dotychczas nie zdarzały się przypadki kontaktu między mieszkańcami. Dodatkowo zostało z góry sowicie opłacone. Steeler rozpoczyna podróż, aby wykonać zadanie, zdając sobie sprawę, że może być to jego ostatnie zlecenie... To druga powieść Tomasza Graczykowskiego. Dwóch rzeczy z całą pewnością nie można odmówić autorowi: ambicji i potencjału. Niestety fabuła Porzuconych bywa dość schematyczna i przewidywalna. Czytając miałam wrażenie, że jestem jeden krok przed bohaterem. Choć nie ukrywam, że potrafił raz (bez zdradzania szczegółów) zrobić sobie niezłe "kuku". Byłam tym mile zaskoczona. Graczykowski stworzył świat, w którym nikomu nie można ufać, a odruch litości może kosztować życie. W miejscu, gdzie nie sposób odróżnić człowieka od androida, a ludzie ulepszają swoje ciała za pomocą mechanicznych kończyn, trwa walka o godność i człowieczeństwo. Bohater mimo, że nie sam, to jednak samotnie konfrontuje się z przeciwnościami. I choć czasem razi naiwność i banalność niektórych rozwiązań, to powieść spełnia wymogi gatunku science-fiction. Całość została uzupełniona o własnoręczne rysunki autora.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)