Dlaczego kontrwywiad II RP uznał swojego najlepszego agenta za zdrajcę? Kogo naprawdę kochała Krystyna Skarbek? Czy pułkownik Kukliński brał pieniądze od CIA za swoją działalność? Kto korzystał ze szpiegowskich zdobyczy Mariana Zacharskiego? Jak wyglądała nauka w Szkole Szpiegów w Starych Kiejkutach?
Napoleon Bonaparte twierdził, że dla żołnierzy ma ordery, dla szpiegów natomiast tylko złoto. Czasy się jednak zmieniły, a wraz z nimi postrzeganie tego zawodu, który raczej można by było nazwać sposobem na życie.
Sławomir Koper i Arek Biedrzycki, reżyser Polskich szpiegów, przedstawiają książkę napisaną na podstawie scenariuszy Sławomira Kopra dla tego serialu. To literacka wersja telewizyjnej superprodukcji, znacznie rozszerzona w stosunku do ekranowego pierwowzoru. Z tego też powodu dowiemy się znacznie więcej o polskich agentach działających po obu stronach barykady. O tragicznych losach rotmistrza Sosnowskiego, triumfach i dramacie Krystyny Skarbek, dylematach Romana Czerniawskiego, czy też życiu prywatnym pułkownika Kuklińskiego. A także o największej mistyfikacji służb PRL (sprawa Andrzeja Czechowicza) i o systemie ,,wtórników", czyli podstawianiu agentów w miejsce żyjących realnie osób (Jerzy Kaczmarek).
Wydawnictwo: Bellona
Data wydania: 2018-04-05
Kategoria: Historyczne
ISBN:
Liczba stron: 312
Przeczytane:2021-02-07, Ocena: 2, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2021, 52 książki 2021,
Bardzo lubię czytać książki historyczne, ale o ludzkich twarzach. Książka jest trochę nie równa. Niektóre historie są super opisane, a inne mam wrażenie, że głównie skopiowane z innych książek. Trochę za bardzo styl powieści niż historii, ale to jest związane z moim gustem, więc ciężko to ocenić dla innych. Podobał mi się bardzo rozdział na temat szkoły polskich szpiegów i to w sumie ta część książki wpłynęła na to, że nie uważam książki za stratę czasu.