Mistrzyni poezji miłości, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, w sposób naturalny i piękny mówi o gwałtowności i delikatności uczuć. Używając palety różnych barw i odcieni - od radosnych, żartobliwych, przez nostalgiczne, po ciemne, katastroficzne - snuje refleksję nad światem. Fascynuje ją natura, filozofia i spirytyzm, zastanawia się nad przemijaniem i śmiercią. Poetka często pyta o zagadkę istnienia. Istnienia, którego miłość jest najbardziej fascynującym i tajemniczym przejawem.
Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2022-02-23
Kategoria: Poezja
ISBN:
Liczba stron: 320
Przeczytane:2021-05-31, Ocena: 5, Przeczytałam,
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to moja ulubiona poetka. Posiadam trzy książki z jej poezją, a ta najmniej mi się podobała. Mam wrażenie, że wiersze dobrano zupełnie przypadkowo, bez jakiejkolwiek myśli przewodniej. Nie znalazłam tutaj również wielu moich ulubionych wierszy, niektórych bardzo znanych. Doskwierał mi również brak alfabetycznego spisu utworów, więc znalezienie konkretnego wiersza nie było łatwe. Przy każdym wierszu powinien być również rok jego wydania, gdyż Pawlikowska-Jasnorzewska pisała zupełnie inaczej w 1926 roku niż w 1940 i czytając dany utwór chciałabym wiedzieć w jakim okresie życia autorki on mniej więcej powstał.
Poezja pani Marii broni się sama, jest przepiękna i ponadczasowa. Jedyne zastrzeżenia mam do wydawnictwa.