Poezja miłosna

Czytanie tych wierszy było prawdziwą przyjemnością. Choć tematyka ich jest jedna, to jednak autorzy rozpisali ją na przeróżne emocje. Jedne wiersze bywają smutne, gdyż kocha się kogoś, komu się o tym nie mówi, lub przekazuje zbyt późno. Jest też miłość zakazana, która czeka na odpowiedni moment, czeka i czeka i tak długo czeka, aż boi się cokolwiek z tym zrobić. Mamy też miłość piękną, pożądliwą z energią i innymi pociskami, które jej towarzyszą. Jest też miłość nieokreślona, jakby adresat nie istniał, lub jeszcze się nie pojawił. Jest też taka, którą zapewne każdy z nas poznał. Było tutaj klika wierszy, które znałam na pamięć z czasów szkolnych. Nic dziwnego, gdyż autorami ich są ludzie, którzy już dawno być może odrodzili się na nowo. Są to między innymi Anna Świrszczyńska, Julian Tuwim, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Bolesław Leśmian, Halina Poświatowska, Konstanty Ildefons Gałczyński, Tadeusz Borowski i inni. Ze wszystkich pięknych utworów, które mają kilka linijek, do nawet dwóch stron, najbardziej przemówił do mnie wiersz Jonasza Kofta ,,Trzeba marzyć".

,,Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć
Zamiast dmuchać na zimne
Na gorącym się sparzyć
Z deszczu pobiec pod rynnę
Trzeba marzyć (...)"

On jeden jedyny otwarcie i skrycie zarazem, bo nie każdy słyszał o tym, co chcę wam powiedzieć, on jeden zawierał prawdę dotyczącą zasad manifestacji. On jedyny pokazał, że to my jesteśmy kreatorami naszej rzeczywistości i to od nas zależy, jak nasze życie będzie wyglądało. Bo gdy się o czymś marzy, to się to przyciąga. Nieraz szybko, nieraz długo to trwa, wszystko zależy od naszej wytrwałości. Kto jest chętny, niech zgłębi ten temat:-) Wracając do wierszy, każdy z nich zaczyna się na prawej stronie i nieraz bywa przystrojony rysunkiem, w zależności czego dotyczy. Jedne wiersze szybko do nas przemówią, na zrozumienie innych potrzeba nieco czasu, gdyż pisarze używają dużo przenośni, sarkazmów i zbliżeń oznacznika sensu, który chcą przekazać. Jedne uczą, inne stwierdzają fakt. Ich forma jest różnoraka, jakby ktoś zebrał każdy rodzaj wiersza chcąc być unikatem. Ogromnie je wam polecam, bo potrafią przesłać nam dobrą energię, a ta jest dla człowieka najcenniejsza:-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dziś przychodzę z recenzją nietypową dla mnie, bo recenzją najpiękniejszych wierszy o miłości ?

 

W lutym ukazała się książka "Poezja miłosna. Antologia najpiękniejszych wierszy" wydana przez Wydawnictwo Zysk i S-ka. I kogo my tu mamy? Agnieszka Osiecka, Adam Asnyk, Konstanty Ildefons Gałczyński, Jonasz Kofta, Halina Poświatowska, Wisława Szymborska i wielu, wielu innych.

Wiersze, w których tematem przewodnim jest miłość pokazana z różnych perspektyw. To miłość spełniona i miłość nieszczęśliwa. Niby uczucie to samo a jednak budzące różne emocje: smutek, radość, pożądanie, tęsknotę.

Miłość to temat, który nigdy się nie przeterminuje. Ludzie kochali, kochają i będą kochać.

 

Ja tę książkę czytałam powoli, do niektórych wierszy wracałam, część z nich pamiętam ze szkoły, niektóre były dla mnie nowością. Jedne były mi bliższe, z innymi trochę mniej się polubiłam. Ale wspólny mianownik wszystkich to otaczająca nas miłość.

 

Sama książka wydana jest przepięknie. Minimaliz połączony ze smakiem. Kolor i wygląd okładki nawiązuje do tematu, brak zbędnych ozdobników i rozpraszaczy.

To lektura dla każdego, w każdym wieku i momencie życia. To książka, do której się wraca. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Antologia najpiękniejszych wierszy ,,Poezja miłosna" ukazała się 6 lutego nakładem Wydawnictwa #zyskiska. Na 155 stronach odnajdziemy liryki twórczyń i twórców piszących przed wiekami oraz współczesnych, polskich i zagranicznych. Są tu wiersze różnej objętości, a stylistyczne i językowe bogactwo sprawia, że każdy znajdzie coś dla siebie - i miłośnicy poezji rymowanej, i białej. Miłość ukazana jest w tej antologii z różnych perspektyw. Bywa szczęśliwa i spełniona, ale także nieodwzajemniona, wypalona... Bywa również szalona, nieokiełznana... Pierwsza i ostatnia... Nagła i rozwijająca się powoli... Te różne odcienie miłości sprawiają, że czyta się tomik z dużymi emocjami. Obok wierszy bardzo znanych możemy odnaleźć utwory, które dopiero poznamy. I to odkrywanie nowych słów, wyznań, opisów przeżyć wewnętrznych jest fascynujące. Poetki i poeci nieraz piszą tu wprost o uczuciach, innym razem robią to w zawoalowany sposób, jednak wszyscy czynią to pięknie, oryginalnie, niebanalnie. Można czytać ten tomik ,,od deski do deski", chociaż w przypadku poezji chyba mało kto tak robi. Ja zaczęłam lekturę od ...spisu treści, a potem najpierw przeczytałam liryki ulubionych poetów. Do wielu wierszy wracałam, przy niektórych zatrzymywałam się na dłużej. Tak właśnie lubię smakować poetyckie słowa. A smakują one jeszcze bardziej dzięki subtelnej, wysmakowanej grafice opracowanej przez Barbarę i Przemysława Kidów. Czyje wiersze odnajdziemy w zbiorze? To (w kolejności alfabetycznej): Adam Asnyk, Tadeusz Borowski, Elizabeth Barnett Browning, Robert Browning, Emily Dickinson, Michae Drayton, Konstanty Ildefons Gałczyński, Zuzanna Ginczanka, Kazimiera Iłłakowiczówna, John Keats, Jonasz Kofta, Maria Konopnicka, Michaił Lermontow, Bolesław Leśmian, Adam Mickiewicz, Cyprian Kamil Norwid, Agnieszka Osiecka, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Halina Poświatowska, Aleksander Puszkin, Rainer Maria Rilke, Percy Bysshe Shelley, Juliusz Słowacki, Leopold Staff, Wisława Szymborska, Anna Świrszczyńska, Rabindranath Tagore, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Julian Tuwim, Bohdan Urbankowski, Walt Whitman, William Butler Yeats. Polecam z czystym sumieniem BEATA IGIELSKA 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)