Początek
Ellen Schreiber

Fabuła powieści "Początek", a więc pierwszej części serii "Pocałunki wampira" zapowiadała się na schematyczną książkę z gatunku paranormal romans. Dostajemy tu główną bohaterkę, Raven, zafascynowaną (obsesyjnie wręcz) wampirami, czernią i mrokiem, stawiającą za swój cel życiowy, aby stać się prawdziwym wampirem. Mieszkająca w zapadłej dziurze, której nazwy nie znamy, aczkolwiek sama Raven nazywa ją obraźliwie Grajdołem, dowiaduje się pewnego dnia, iż do starego dworu wprowadziła się nietypowa rodzina, unikająca słońca, prowadząca nocne życie, stroniąca od czosnku, luster i krzyży. I oczywiście - ubierająca się wyłącznie w czerń. Dziewczyna wskutek zbiegu okoliczności poznaje 17-letniego chłopaka z dworu, Alexandra, a więc jak można się spodziewać - tu zaczyna się ta "romance" część książki. Powiem wprost - ja tego nie kupuję. Lubię dla odprężenia poczytać miłosne historyjki człowiek-wampir, jednak ta pozycja literacka serwuje tu wszystko, co można nazwać schematem - unikanie czosnku, światła, luster, krzyży, czerń, nietoperze, krew, cmentarze, słowem - po prostu wszystko. Dodatkowo już spotykając się po raz pierwszy, Raven i Alexander zachowują się jak na którejś z kolei randce - chodzą za rękę, przekomarzają jak para przyjaciół, flirtują bez skrępowania i oczywiście dowodzą słowami, jak to bardzo są dla siebie stworzeni. Obsesja dziewczyny na punkcie wampirów kwalifikuje ją śmiało do zakładu zamkniętego. Pusta, naiwna, rozpuszczona oraz bez jakiejkolwiek głębi psychologicznej irytuje do granic możliwości. Podobnie chłopak, romantyczny jak gdyby przybył z okresu szekspirowskiego, wołający swoimi zachowaniami "Hej, patrzcie, jestem wampirem, jupi!". Szkoda wspominać tym bardziej o otoczeniu, wpierw uważającego obu nastolatków za "szurniętych ekscentryków", jednak później cudownie się z nimi utożsamiającymi i wspierającymi. Powieść nie zawiera absolutnie żadnej głębi, jest przewidywalna, denerwująca i jak wspomniałam, schematyczna do bólu. Zdecydowanie nie polecam, nawet na najbardziej nudne dni, czy wieczory, znajdziecie lepszą pozycję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Napis na powitalnej tablicy mojego miasteczka powinien oficjalnie głosić: ,,Witamy w Grajdole- większym od dziury, ale tak małym, że grozi tu klaustrofobia"! Osiem tysięcy mieszkańców, jeden podobny do drugiego, totalnie beznadziejne prognozy pogody, słonecznej przez cały rok, ogrodzone, sztampowe domki oraz połacie pól uprawnych- tak właśnie wygląda Grajdoł...'' Roven od dziecka interesowała się wampirami. Odkąd nauczyła się czytać została wielką fanką twórczości Anne Rice. Zbuntowana nastolatka uważana w szkole za dziwadło kompletnie się tym nie przejmuje. Od zawsze wiedziała jak chce być. Wielka fanka gotyku od dziecka wpadała w tarapaty. To teraz nic się nie zmieniło. Jako dzieciak odwiedzała cmentarz i stary dwór. Dziewczyna pragnie przeżyć jakoś przygodę. Nie wystarcza jej małe miasteczko, w którym nikt jej nie rozumie. Pragnie miłości, ale wie, że tu jest to niemożliwe. Wszystko zmienia się, kiedy do starej posiadłości wprowadza się tajemnicza rodzina. Nowi mieszkańcy są dziwni. Nie jedzą czosnku, nie pokazują się w mieście, a jeżeli już to zamawiają krwiste steki. Raven jest zafascynowana i zamierza odkryć tajemnicę dworu. Wkrótce poznaje Alexandra, syna rodziny zamieszkującej tamto miejsce. Chłopak jest bratnią duszą Raven. Czy Raven odkryje prawdę o Alexandrze? Czy miasteczko zaakceptuje nowych mieszkańców? Czy miłość potrafi pokonać niemożliwe? Pani Schreiber stworzyła charakterystycznych i wyjątkowych bohaterów. Raven nie jest słodką dziewczynką, która boi się wampirów. Ona ich kocha. Wychowana od dziecka przez ,,rodziców kwiaty'' wie czego chce od życia. To odważna, silna i bezczelna dziewczyna. Od dziecka popada w konflikty, szczególnie z Trevorem. Znienawidzonym chłopakiem od przedszkola. Trevor jest gwiazdą szkoły, ale tylko Raven zdaje sobie sprawę jaki jest naprawdę. To arogancki, pewny siebie bogacz, któremu należy się nauczka. Jesteście ciekawi jaka? Musicie przeczytać ksiązkę, ale mogę Was zapewnić, że uśmiejecie się do łez. Alexander to nastolatek, który nie wychodzi z domu. Choć na pozór nieśmiały, wie jak zdobyć serce Raven. Podoba mi się, że autorka stworzyła wrażliwca, który choć trochę uspokaja naszą szaloną Raven. Już dawno nie polubiłam tak postaci, a szczególnie tej żeńskiej. Szybka, dynamiczna akcja i ciekawe oraz śmieszne dialogi wciągają czytelnika w nowy świat, który tak szybko go nie wypuści. Świetnie rozwinięte opisy, fascynujące historie oraz wspaniali bohaterowie to właśnie świat pani Ellen. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)