Po drugiej stronie tęczy
Dorota Stachura

Miałam ostatnio możliwość przeczytania książki pt. "Po drugiej stronie tęczy" Doroty Stachury wydawnictwa Nova Res.

Zacznę od tego, że do przeczytania zachęciła mnie ta piękna niebiesko-wakacyjna okładka, która skradla moje serce i lekki opis...

Natomiast z bólem serca muszę przyznać, że niestety z tą książką nie spędziłam miłych chwil🙄

Zacznę może od tych lepszych rzeczy, a mianowicie: autorka podjęła tutaj kilka ważnych tematów m.in. samotność, homoseksualizm, brak szacunku względem drugiej osoby, obojętność społeczeństwa na różne sprawy itd.

Są to naprawdę ważne aspekty w dzisiejszych czasach, ponieważ człowiek coraz częściej nie potrafi sobie poradzić z takimi problemami... czuje się po prostu niezrozumiały wśród swoich przyjaciół czy rodziny.

W opowieści poznajemy grupkę przyjaciół, która boryka się z powyższymi problemami. Postanawiają wyjechać na krótkie wakacje na Maderę...

Oj.. tak sama chciałabym tam teraz być!💙🙈

Wracając...

Wakacje będą dla nich niezapomniane, a powrót? - zakończy się zderzeniem z rzeczywistością... W kraju wybuchła epidemia koronawirusa. 🤦‍♀️

I tu pierwszy minus. Mam dosyć tej epidemii wokół i nie ukrywam, że w książce nie sprawia mi przyjemności czytania o covidzie...

Kolejny: jeden z bohaterów Hiszpan Alejandro..- jak on mnie denerwował! Jakie on mial prostackie taksty! Zero jakiegokolwiek szacunku dla kobiety... Co to znaczy że on jej powie (uwaga zacytuje) "Masz twarz jak ci**". Serio? Ja rozumiem... można mieć inna orientację, ale żeby z takimi tekstami do kobiet? Bardzo źle mi się czytało takie rzeczy i nie ukrywam że już od początku historii byłam zbulwersowana...🤦‍♀️🙄 Na dodatek on czerpał z tego radość, bo uważał że to przecież śmieszne 🤷‍♀️

Mimo pięknych i malowniczych opisów krajobrazów Madery bohaterowie nie skradli mojego serca.

Przykro mi to stwierdzić, bo nie lubię takich opinii pisać, ale wiecie - ja zawsze zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie swojego zdania na temat każdej książki:)
.
Także... czytajcie!

Książka "Po drugiej stronie tęczy" jest nawet ciekawa, jednak nie zachwyciła mnie aż tak jak tego oczekiwałam po przeczytaniu opisu. Spodziewałam się tu czegoś mocnego, co mnie poruszy albo mną wstrząśnie. Jest to po prostu spokojna, z wolną akcją powieść, która porusza bardzo ważne, współczesne tematy, dotyczące nas na co dzień. Znajdziecie tu plątaninę wątków miłosnych, zdrady, kłamstwa, homoseksualizmu, znieczulicy ludzkiej a także sensację. Najbardziej przemówiły do mnie właśnie te dwa ostatnie wątki i spowodowały, że książkę czytało się przyjemnie. Piórp autorki jest nieskomplikowane, czytelne i lekkie.
Obojętność społeczeństwa, nietolerancja i chamstwo jest tak powszechne, że nie trzeba ich daleko szukać. Nauczeni jesteśmy do zaspokajania naszych korzyści i potrzeb, nie zastanawiając się nad tym, czy kogoś nie krzywdzimy. Po trupach, aby do celu. Samotność osób starszych też jest coraz częstsza. Zagonieni, zapracowani młodzi nie zauważają, że oddalają się od najbliższych, pozostawionych samym sobie na samotną egzystencje i oczekiwanie na śmierć. To jest zatrważające i powinniśmy spróbować to zmienić.
Bohaterami powieści jest czteroosobowa grupka przyjaciół o różnych charakterach, która tworzy zgraną ekipę. Wyjeżdżają oni na wakacje, najpierw do Zakopanego a później na egzotyczną wyspę. Przeżywają tam różne przygody, nie zawsze przyjemne. Ważną rolę odgrywa tu również starsza, zaniedbana kobieta Halinka, która wprawdzie ma syna, ale tylko we wspomnieniach, gdy jeszcze mieszkali razem oraz Zuza świetna dziewczyna, która przebywa na Maderze i staje się częścią grupy, dzięki przypadkowi. Chęć zemsty tajemniczego mężczyzny na jednym z bohaterów, przyśpiesza akcję, powoduje, że wątek jest ekscytujący i pełen przygód. Nie będę zdradzała więcej szczegółów, bo chcę zachecić Was do czytania i wyrobienia sobie własnej opinii o tej ksiażce. Możliwe, że po lekturze powiecie, iż jest to fantastyczna i w Waszym guście książka. Ja potrzebuję trochę więcej bodźców do poruszenia mojej duszy i serca. Jednak polecam, bo zagadnienia poruszone w powieści są niezwykle ważne i wciąż aktualne. 

Powieść „Po drugiej stronie tęczy“ przyjemnie mnie zaskoczyła swoim dramatyzmem, wielowątkowością i zwrotami akcji. To, co na początku zapowiadało się jako zwykła powieść obyczajowa z miłosnym wątkiem okazało się historią o różnym natężeniu emocjonalnym i gatunkowym. Odnajdziemy w niej elementy romansu, scenki rodzajowe wzięte z życia, odrobinę dreszczyku, a nawet kryminalne epizody. Nie jest to jednak zbyt skomplikowana historia i łatwo można przewidzieć dalszy ciąg zdarzeń.  Mimo to czytałam ją z zainteresowaniem, momentami z napięciem, spodziewając się tego, co może się wydarzyć w obrębie jakiegoś konkretnego motywu.

Wraz z przebiegiem wydarzeń i losami bohaterów autorka porusza wiele aktualnych, spraw i zagadnień, z którymi spotykamy się na co dzień lub słyszymy w mediach czy dyskusjach. Powieść unaocznia kwestię samotności i jej różnych odcieni, zbyt powierzchownego oceniania innych, tolerancji, homoseksualności czy znieczulicy społecznej. Podkreśla wagę przyjaźni, potrzeby miłości, życzliwości ale też tworzenia swego życia według własnych pragnień i spełniania marzeń. Wyłania się też kilka istotnych przekazów, skłaniających do myśleń i pokazujących, że szczęście zależy tylko i wyłącznie od nas. Pokazuje, że często  szukamy go nie tam, gdzie powinniśmy. Jest bliżej niż myślimy, bo ono jest w nas.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/05/781-po-drugiej-stronie-teczy.html