Pandora
Susan Stokes-Chapman

1799 rok, Londyn na strychu budynku gdzie znajdował się słynny sklep z antykami mieszka Dora Blake, a dokładniej Pandora, ze swoim oswojonym ptakiem, sroką. Przed laty jej rodzice zginęli podczas wykopalisk i tak mała dziewczynka trafiła pod opiekę wuja, który również przejął sklep. Hezekiah jest bardzo chciwy i bez skrupułów wciska klientom kit o autentyczności falsyfikatów w jego sklepie.

Pewnego dnia zostaje dostarczona tajemnicza waza. Wuj trzymają ją w piwnicy i zupełnie nie rozmawia z Dorą na jej temat, jakby wcale nie istniała. Jednak co jest zakazane tym bardziej kusi. Pandora za plecami Hezekiaha zakrada się by obejrzeć, co też takiego jej opiekun trzyma pod sklepem. Odnajduje dużych rozmiarów wazę, która przedstawia mit o Pandorze.

W odkrywaniu tego co skrywa piwnica ma dziewczynie pomóc Edward, który został przysłany do Dory przez pewnego mężczyznę. Jednak z pojawieniem się wazy nadciągają dosyć spore kłopoty.

Czy to możliwe by waza była przeklęta, jak prawdziwa puszka Pandory? Czy Dora spełni swoje marzenie o robieniu biżuterii? Czy Edward naprawdę chce pomóc dziewczynie, a może wręcz przeciwnie?

Muszę przyznać, że mam mieszane uczucia, co do tej książki. Przez pierwszą połowę wszystko mi się dłużyło, miałam wrażenie, że nie dzieje się nic by zachęci czytelnika do dalszego czytania. Jednak po przebrnięciu przez to, w końcu wszystko zaczyna ruszać. Poznajemy historię o tym jak giną rodzice Pandory, jak to się stało, że ona ocalała.

Bardzo podobała mi się postać głównej bohaterki, mimo ciężkiego życia pod skrzydłami wuja, dziewczyna za wszelką cenę dąży do celu w spełnianiu marzeń, jest gotowa złamać prawo, by tylko odkryć prawdę. Naprawdę jej silna postawa w tak kruchym ciele stworzyło fenomenalny kontrast.

Jedynie kto mnie drażnił była to postać przyjaciela Edwarda, jego zachowanie sprawiało, że dosłownie się we mnie gotowało ze złości.

Przyjemnie było przenieść się w zupełnie inny, tak odległy świat. Jednak naprawdę ciężko było mi przebrnąć przez ten ciągnący się początek. Aczkolwiek warto było, bo druga połowa sprawiła, iż czytałam z dosyć dużym zaciekawieniem.

Wydanie tej książki to jest jej ogromny plus. Twarda oprawa i okładka jest naprawdę fenomenalne, zadowoli każdą okładkową srokę.

Czy lubisz otaczać się antykami, artefaktami przeszłości? W moim domu rodzinnym mnóstwo jest przedmiotów, które opowiadają jakąś historię. 

Ale wracając do tematu…. puszki Pandory. Zapewne wszyscy kojarzą ten „przedmiot”, który pojawił się w mitologii greckiej. Co niósł za sobą? To symbol nieszczęść, smutków i kłopotów… ale jaki ma związek z tą niezwykłą historią?
Autorka książki umiejscawia akcję w Londynie, w roku 1799. Dora Blake, po stracie rodziców, mieszka ze swoim wujkiem, który w zasadzie nie interesuje się jej losem. Ten przejął po ojcu dziewczyny sklep z antykami, ale świetność miejsca już minęła, bowiem owy mężczyzna handluje fałszywymi przedmiotami, które nie mają wartości historycznych. Pewnego dnia do sklepu zostaje sprowadzona tajemnicza waza i to właśnie ona staje się tematem przewodnim całej opowieści.

Od pierwszej strony czuć tutaj niesamowitą aurę tajemniczości, poszukiwań, sekretów, pewnej niewiadomej czającej się za plecami.
Dora to niezwykła dziewczyna pragnąca realizować swoje pasje, pełna ciekawości na świat, walcząca o swój niezależny byt. Podążałam jej tropem z coraz większym zaciekawieniem, bo obcowanie ze sztuką, w wielu wymiarach, czy to z biżuterią, czy z owa grecką waza, to dla mnie niebywałe doświadczenia. Każdy taki przedmiot skrywa w sobie tajemnice, czyż to nie jest fascynujące?! 🙂

To historia o poszukiwaniach, o nadziei, miłości, o tym jak może zmienić się postrzeganie innych, kiedy pozna się na ich temat całą prawdę. To również opowieść o tym, że oszustwa czają się na każdym kroku…

Przeniosłam się do wspomnianego tu Londynu i zostałam w nim do momentu, aż nie zamknęłam książki po poznaniu ostatniego zdania. To była niesamowita podróż. Oczami wyobraźni widziałam każdą scenę, a te sprawiały, że nie chciałam wracać do rzeczywistości.

☆☆☆☆

,,-Puszka Pandory.

Powiedziała to szeptem, lecz w piwnicy słowa brzmiały głośniej i odbijały się od ścian, niemal jakby miały własną moc”.

,,Pandora” autorstwa Susan Stokes-Chapman. 

Pozycja pięknie napisana, wciągająca i zachwycająca pod wieloma względami.

Naprawdę świetnie się bawiłam, czytając tę książkę dlatego już teraz mogę wam zdradzić, że oceniam ją dość wysoko i zdecydowanie mam w planach jeszcze kiedyś do niej wrócić.

Po części może to być spowodowane tym, że ja wprost uwielbiam historie inspirowane mitologią. A tutaj jak się pewnie domyślacie mamy nawiązania do legendy o Pandorze.

Jednak w większej mierze zakochałam się po prostu w samej fabule, która została naprawdę dobrze rozpisana i rozbudowana. Ma wiele elementów, które ja uwielbiam.

🖤Motyw historyczny. W powieści mamy nawiązania do różnych starych i wartościowych artefaktów, a także do interesujących historii z nimi związanych. W tym oczywiście samą opowieść o Pandorze i jej przeklętej puszcze. 

🖤Klimat osiemnastowiecznego Londynu. Nie wiem jak wy, ale ja uwielbiam powieści historyczne i towarzyszący im nastrój.

🖤Zagadki i tajemnice, a w tym wszystkim delikatny wątek sensacyjny.

🖤Urocza relacja romantyczna. Jest ona jedynie dodatkiem do fabuły, ale przyjemnie ją ubarwia.

🖤Uparta i zawzięta bohaterka, ktora nie boi się stawać naprzeciw wszelkim przeciwnością i która rozwija się coraz bardziej wraz z postępem fabuły.

🖤No i oczywiście happy end!

To była naprawdę cudowna powieść z dobrze wykreowanymi postaciami.

Ponadto książka ta urzeka również samym wydaniem. Twarda oprawa z pięknymi złoceniami oraz z ilustracjami nawiązującymi do fabuły. Coś zachwycającego!

Szczerze uważam, że warto przeczytać tę lekturę. Mnie osobiście mocno przypadła ona do gustu, nawet jeśli momentami była nieco przewidywalna, zwłaszcza jeśli chodzi o tożsamość czarnego charakteru. Jednak mimo to nie zawiodłam się na niej.

Polecam.

✔️Współpraca reklamowa z @wydawnictwomova 🖤

Co powiecie na przygodę z greckimi mitami, archeologią i historią starożytną? Jeśli te tematy w jakimś stopniu Was interesują to ta pięknie wydana "Pandora" Susan Stokes-Chapman powinna trafić w Wasze gusta.

Historia jest opowieścią o Dorze Blake - młodej, aspirującej jubilerce, która przed laty straciła rodziców i trafiła pod opiekę wujka prowadzącego sklep z antykami. Ten sklep należał kiedyś do rodziców Dory i był bardzo popularny ponieważ państwo Blake byli znanymi antykwariuszami oraz zajmowali się wykopaliskami greckich grobowców. Zaszczepili w córce fascynację starożytnością a nawet nazwali ją na cześć mitologii, bo Dora to jak naprawdę skrót od Pandory.

Pewnego dnia w sklepie pojawia się tajemnicza skrzynia, w której znajduje się grecka waza ozdobiona wizerunkami z mitu o Pandorze. Przedmiot ten jest nie tylko tajemniczy ale również intrygujący. Wuj szczególnie pilnuje tej skrzyni, co tylko podsyca ciekawość Dory.
Dziewczyna postanawia dowiedzieć się więcej o tym wyjątkowym zabytku i zwraca się o pomoc do introligatora Edwarda Lawrence'a.

Dora razem z Edwardem odkryje historię wazy ale dowie się przy tym różnych rzeczy o swoim życiu, rodzinie a nawet świecie, jaki do tej pory znała.

To fantastyczna powieść, która pobudza wyobraźnię. Potrafi wciągnąć od pierwszych stron i ciekawiła mnie coraz bardziej z każdym kolejnym rozdziałem. Akcja może nie jest jakaś porywająca i szybka ale autorka umiejętnie zbudowała całą historię sprawiając, że mimo wielu faktów i szczegółów jest lekka i przyjemna w czytaniu.
Oprócz historii Pandory (naszej bohaterki) i odkrywaniu przez nią starodawnej wazy, mamy też historię młodej kobiety, która próbuje być niezależna i robić to, co kocha, czyli tworzyć oryginalną biżuterię ... w XVIII-wiecznym Londynie!

Bardzo miło spędziłam czas z tą książką choć nigdy jakoś szczególnie nie interesowałam się archeologią czy mitologią to tutaj przepadłam i super się bawiłam.
Znalazłam w tej powieści i wątek historyczny i wątek romantyczny, tajemnice, intrygę, zemstę. Wszystkiego po trochu.

Polecam! 💖

Nie bez powodu niektóre sekrety są skrywane, a wieka skrzyń zamknięte.

Londyn, 1799 rok. Pandora Blake straciła swoich ukochanych rodziców będąc jeszcze małym dzieckiem. Opiekę nad nią i majątkiem przejął chciwy wujek Hazekiah Blake, który za nic miał wypracowaną przez lata renomę sklepu z antykami jego zmarłego brata. Pewnego dnia do sklepu zostaje sprowadzona tajemnicza skrzynia z niezwykłą zawartością – grecką wazą, tak starą, że trudno określić jej wiek, ozdobioną wizerunkami z mitu o Pandorze. Dora od zawsze pragnęła, by stać się niezależną kobietą i uwolnić się od pieniędzy wuja, chciała na życie zarabiać poprzez projektowanie biżuterii. Niespodziewana skrzynia, którą wuj skrywa w piwnicy niesamowicie zaciekawi Dorę. Do tego stopnia, że zapragnie poznać tę tajemnice. Dziewczyna jednak nie wie, że to zmieni jej życie nieodwracalnie.

Nie potrafię wyrzucić z pamięci tego cudownie wykreowanego świata, fantastycznej bohaterki, która zaimponowała mi swoją siłą i rozwagą, a także cudownie porywającej przygody, która skończyła się dla mnie zdecydowanie zbyt szybko. Porwała mnie fabuła, zaciętość głównej bohaterki oraz opisy osiemnastowiecznego Londynu.

Jestem pod dużym wrażeniem tego, że autorce tak fantastycznie udało się sprawić, abym ani na chwilę nie potrafiła oderwać się od tej powieści. Prawda jest jednak taka, że Susan Stokes-Chapman doskonale udało się od pierwszej chwili złapać mnie w swoje sidła, sprawić, żebym nie mogła oderwać się od tej powieści ani na chwilę. Swoją powieścią doprowadziła mnie do takiego stanu, że z niemożliwym głodem pożerałam każdą kolejną stronę, ponieważ tak bardzo byłam ciekawa tego, co jeszcze autorka przygotowała, jakie jeszcze tajemnice wyjdą na jaw i czy pytania, które krążyły mi po głowie, wreszcie doczekają się jakiejkolwiek odpowiedzi.

Wartka akcja jest dla mnie zdecydowanie najważniejszym elementem każdej powieści, po którą sięgam, niemniej jednak równie istotnym jest godna żeńska reprezentacja, której tak uparcie od zawsze poszukuję. Dorę Blake cechowała niezwykła zaciętość, którą mi zaimponowała. Obrała sobie cel, jakim było zostanie projektantką biżuterii i zawzięcie do tego dążyła. Pomimo swojej nieciekawej sytuacji życiowej nie skarżyła się na los, tylko walczyła o swoje. To taki typ bohaterki, który powinien być wzorem dla każdej kobiety. Jej postawa była godna podziwu.

„Pandora” to niezwykła podróż w głąb historii. Osiemnastowieczny Londyn, tajemnicza waza, skrywane sekrety i klimatyczny antykwariat. Idealna pozycja dla tych co lubują się w mitologii oraz powieści historycznej z mrocznym Londynem w tle. Daj się porwać tej przygodzie. 🖤 Nie pozostaje mi więc nic innego jak tylko gorąco polecić tę książkę wszystkim fanom orientalnych klimatów i opowieści, które porywają od pierwszych stron.

"Znalazła swoje natchnienie. Wyciągnęła wolną rękę.
Westchnienie, pomruk, trzepot. Nie zza placów, lecz z przodu, z wnętrza wazy. Nocne wołanie syren, szum wiatru, szemranie fal, żałosna muzyka. Nie mogła się oprzeć. Nie miała szans."

W czasach szkolnych nie byłam fanką historii i mitologii. W tej chwili z zainteresowaniem sięgam po motyw mitologii, zwłaszcza greckiej, co widać na załączonym zdjęciu.
"Pandora" Susan Stokes - Chapman to historia o młodej dziewczynie, Dorze Blake, która po tragicznej śmierci rodziców mieszka z wujkiem nad sklepem z antykami, który kiedyś należał do jej rodziców, a po tym przykrym zdarzeniu przejął go brat ojca. Wszystko się zmienia, gdy pod ich dach trafia waza, olśniewająco piękna, której wiek i wartość trudno określić.
Waza ta nie jest zwykłym naczyniem. Kto się z nią zetknie, spadnie na niego nieszczęście. Dobrą wiadomością jest to, że nie dotyka wszystkich.
W trakcie czytania "Pandory" poczujecie unoszący się kurz w sklepie z antykami jak również klimat Londynu u schyłku XVIII wieku. Jest to emocjonująca historia o tajemnicach, przeszłości i oszustwach, które mogą wiele zmienić w życiu człowieka, gdy ujrzą światło dzienne. Ukazuje również drogę dążenia do niezależności, która jest trudna zważywszy na fakt, kto był opiekunem głównej bohaterki. Jak zemsta, chęć wzbogacenia się i krętactwa obezwładniają człowieka, latami tworząc z niego więźnia własnych obsesji.
Akcja toczy się niespiesznie, co umożliwia zgłębianie klimatu powieści jak i narastającego napięcia. Książka podzielona jest na trzy części, a historię "Pandory" poznaje się z perspektywy trójki bohaterów, choć w narracji trzecioosobowej. Może w pewnych momentach jest przewidywalnie, ale "Pandora" ma naprawdę wiele do zaoferowania. Czytelnicy, którzy uwielbiają motyw przemiany w pewnych siebie bohaterów oraz rozwijającego się uczucia, czemu towarzyszy również delikatna intryga kryminalna, będą zachwyceni lekturą.