Oz
Maxime Chattam

Wyobraźcie sobie świat, nad którym władzę odzyskała natura. Brzmi przerażająco? A jak dodam, iż ludzie zostali zdziesiątkowani, dorośli zdziczeli, a dzieci stały się ich niewolnikami? Tak objawia się cykl Inny Świat Maxime'a Chattam'a. Oz to piata część serii, w której tysiąc Piotrusiów wyrusza do Europy, by odnaleźć kolejny fragment Jądra Ziemi mającego ocalić świeżo powstały Eden (krainę zamieszkaną przez niepodległe dzieci) i cały świat przed nadchodzącym zagrożeniem - Entropią. Czy im się uda? Jakie przeciwności staną im na drodze? Czy pojawią się starzy wrogowie? Świat Przedstawiony. Oz podobnie jak cały cykl Inny świat to fantastyka posapokaliptyczna z elementami powieści przygodowej. Połączenie rozległości świata i istot z Alicji w Krainie Czarów Bartona z przygodami w stylu Opowieści z Narnii czy filmu Wyprawa Jednorożca, gdzie dzieci musiały dość szybko dorosnąć. Autor wplótł w powieść wątki ekologiczno-przyrodnicze, co przypadło mi do gustu. Już niejednokrotnie z nich korzystał [Teoria Gai], jednak wcześniej w powieściach dla dorosłych - nie młodzieży. Oz porusza ten problem w stopniu znikomym skupiając się bardziej na perypetiach głównych bohaterów. Nie odnajdziecie w nim takiego rozmachu wątków ekologicznych jak w cyklu Diuna - Herbarta czy powieściach Crichtona [mi.n. Korporacja Strachu]. Widać, iż nie chciał pisać szczegółowo o tych zagadnieniach, by jak najmłodsi odbiorcy zrozumieli powieść. Oz jako powieść apokaliptyczna spełnia jej założenia. Poznajemy całkiem przeobrażony świat po katastrofie jaką była Burza oraz motyw odmiennych istot, gangów łupiących czy motyw przetrwania i samotności. Książka jako powieść przygodowa ukazuje odmienny świat oraz podróż ku nieznanym lądom i krainom - podróż w nieznane. Całość zachwyca swą odmiennością i pomysłem, szczególnie jeśli pomyślimy o targecie tej książki, który w tej chwili ma do wyboru: wampiry, wilkołaki i dziwaczne trójkąty miłosne. W tej powieści tego nie znajdziecie. Patrząc na cały cykl jako 30-latka uważam, iż byłby on także świetną rozrywką dla dorosłych, gdyby z większą szczegółowością i dojrzałością potraktować wątki ekologiczne i przyrodnicze, a świat przedstawiony dostosować ze swoją brutalnością, bezwzględnością i nieprzewidywalnością do starszych odbiorców. Powieść czyta się jednym tchem, ale ze względu na powyższe argumenty mnie nie zachwyciła, nie wywołała efektu ,,wow" jak wspomniana wyżej Diuna czy Korporacja Strachu. Styl. Autor postawił na szybką akcję i sporą ilość przygód dostarczających rozrywki. W lekki i przejrzysty sposób przedstawia dość brutalny świat dostosowując styl i wszędobylską narrację powieści do jej odbiorców - dzieci i młodzieży. Uważam, iż to idealna pozycja dla czytelników w wieku 10-17 lat. Ponieważ mimo całkowicie odmiennego świata - Piotrusie mają podobne problemy jak ich rówieśnicy w naszej rzeczywistości. Czytający powieść mogą się z nimi utożsamiać, podziwiać ich czy polubić, a co najważniejsze razem z nimi bać się potworów i niepewnej przyszłości oraz przeżywać przygody. Bohaterowie. Patrząc na tę powieść przez pryzmat jej odbiorów - znajdziemy w niej postacie, których dzieci i młodzież mogą się bać. Zaliczymy do nich dzikich i bezwzględnych dorosłych, którzy jawią się niczym postacie ze średniowiecznych powieści. Drugą negatywną ,,grupą" - jest Entropia, jej słudzy i władca Ggl - postacie mające jeden cel - wygrać, przejąc kontrolę. Myślą zadaniowo i kalkulują. Postacie negatywne wykazują się sprytem, nikczemnością i są przedstawione dość barwnie. Za to Piotrusie z Edenu wypadają przy nich dość nudno. Są niczym dorośli: obowiązkowi, poważni, przykładni. Ich społeczność funkcjonuje niczym wojsko - każdy ma przydzielone zadania. Plusem jest to, iż mimo obowiązków mają także swoje ,,dziecięce" problemy, pierwsze miłostki czy zatargi z kolegami. Są także prawi, odważni i mimo misji uratowania świata przyznają się do tego, iż się boją. Dorosłym przychodzi to o wiele trudniej. Nazwa Piotrusie oczywiście nawiązuje do bajki Piotruś Pan, ale poza tym, iż była to bajka przygodowa, a grupa Piotrusia Pana to były dzieci - nie odnalazłam większej ilości podobieństw. Podsumowanie. Oz to piąta część cyklu Inny Świat będąca powieścią postapokaliptyczną z elementami przygodówki i wątkami ekologiczno-przyrodniczymi. To świetna rozrywka dla dzieci i młodzieży, i takiej grupie odbiorców ją polecę. Zwiedzicie interesująco przedstawiony świat, pełen dziwnych i barwnych istot, poznacie postacie złe i bezwzględne, ale i postacie prawe i odważne. Zgłębicie Inny Świat, w którym władzę odzyskała natura. Jednak najlepiej byłoby rozpocząć przygodę od pierwszej części cyklu, gdyż wiele wątków nie jest według mnie wystarczająco wyjaśnionych i można się pogubić. http://okiemmk.com/wyobrazcie-sobie-swiat-nad-ktorym-wladze-odzyskala-natura-inny-swiat-oz-maxime-chattam/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)