Osiedle martwych marzeń
Adrian Chrząszcz

Jeśli znacie Stephena Kinga, Grahama Mastertona i Wojciecha Kulawskiego, to połączcie siły trzech panów i otrzymacie autora Adriana Chrząszcza w młodszej wersji:-) Ja wiedziałam, że to będzie horror, ale że tak makabryczny i krwawy, to nawet mi się nie śniło. Historia jest skupiona na całym złu, które wabi do siebie ludzi, by zrobić z nimi porządek karmiąc się ich cierpieniem i świeżą krwią. Jeśli lubicie jeść podczas czytania, to stanowczo wam odradzam, po co nagle wasz ulubiony smakołyk ma się kojarzyć z wylatującymi flakami, chrzęstem pękających kości, czy też wylewem krwi przypominającym ogromne wymioty:-) Jednak, kiedy dojdziecie do końca i przeczytacie słowa od autora zobaczycie, że opowieść będzie wam się jawiła jako tylko książka, jako odruch obronny ciała na bardzo trudne przeżycia. Wtedy dojdzie do was, że ludzie piszący powieści grozy nie są źli, jedynie zostali skrzywdzeni i to jest ich naturalny odruch, by ból oddać słowem, nie czynem. Wracając do treści, poznacie tutaj aż dziewięć opowiadań, gdzie każde z nich będzie zupełnie inne, jednak łączyć je będą strach, upokorzenie, doszczętny ból, morderstwa, a nawet sceny dla osób pełnoletnich. Wszędzie obecne będzie zło ukazane pod różną postacią, cielesną bądź psychiczną. Niektóre są tworzone jakby legendy, jakby przestroga dla tych, którzy szukają poklasku na nieszczęściu innych. Autor pokazał, że każdego dosięgnie kara. Co ciekawe, zło przyciąga niewinnymi głosami, by skruszyć swojego przeciwnika, a później pokazać mu pazury. Każde opowiadanie wyryje się wam w pamięci, gdyż historie skonstruował tak, by nie potrafić od niej odejść. Pociąga za sznurki na które nabierze się każdy czytelnik, który ciekaw jest konsekwencji, gdyż on sam nigdy nie posiadałby takiej odwagi, by samemu zrobić coś takiego. Jak to mówią, to, co zakazane kusi najbardziej:-) Ze względu na pewne sceny najlepiej jest by przeczytały ją osoby pełnoletnie. Autor bardzo przedstawił postacie najważniejsze dla akcji, opisał miejsca, które sami możemy sobie wyobrazić i niestety dał mi takiego stracha, że pooglądam sobie kilka bajek zanim pójdę spać:-)

“Osiedle martwych marzeń” to zbiór opowiadań, który przenosi czytelnika w świat pełen grozy i tajemnic. Książka składa się z dziewięciu historii, które odkrywają najskrytsze żądze i pragnienia bohaterów, mogących przypominać osoby z naszego otoczenia. Autor prowadzi nas przez niezbadane zakątki ludzkiej psychiki, zadając pytania o to, co widzimy, gdy zamykamy oczy, co kryje się w starym, opuszczonym szpitalu psychiatrycznym oraz w jednej historii zahaczymy także o temat kanibalizmu 😦

Autor zręcznie łączy elementy horroru z głębokim psychologicznym wglądem, tworząc opowieści, które nie tylko bawią, ale również skłaniają do refleksji. Każde opowiadanie jest jak podróż do wnętrza ludzkiej duszy, gdzie mieszają się strach, pożądanie i mrok. To książka dla tych, którzy nie boją się spojrzeć w mroczne zakamarki własnego umysłu i zmierzyć się z prawdami, które mogą zmrozić krew w żyłach.

To propozycja nie tylko dla miłośników horroru, ale także dla czytelników poszukujących literatury z głębszym przesłaniem. Autor udowadnia, że potrafi zaskoczyć i niepokoić, a jego opowieści pozostają w pamięci na długo po zakończeniu lektury. Opowiadania mają rożny poziom ale wszystkie są warte uwagi.

Z niecierpliwością będę czekał na kolejne teksty autora.

Jeśli horror jest twoim ulubionym gatunkiem literackim, to trafił*ś we właściwe miejsce, ponieważ ,,Osiedle martwych marzeń" autorstwa Adriana Chrząszcza to zbiór dziewięciu opowiadań, gdzie historie badają najgorsze scenariusze, które wywołują dreszcze. Jedne przypominały mi potwory rodem ze stron Lovecrafta, drugie Mastertona (za swą brutalność), a również były takie podobne do opisywanych przez Stephena Kinga, czy duchy naszego Stefana Dardy. 

Jedną z moich ulubionych rzeczy w gatunku horroru jest to, jak potrafi on wydestylować główne tematy dotyczące naszego codziennego życia. 

Nadal wzdrygam się na całym ciele, ilekroć pomyślę o tym, co działo się w starym kinie lub nad rzeką pełnej krwi (dwie pierwsze nowele z ,,Osiedla...").

Straszne, przerażające, obrzydliwe i lepkie, a im bardziej chcesz piszczeć, tym lepiej. Docenicie niepokojące sceny zawarte w tej książce. Polecam! 

Idealna lektura dla: 

? czytelników lubiących zbiory opowiadań o różnorodnej fabule,

? czytelników lubiących klasyczny horror, 

? dla osób lubiących historie o outsiderach, których życie nagle przybiera nieoczekiwany obrót, 

? czytelników lubiących zwroty akcji i pragnących znaleźć horror w niewyobrażalnych miejscach uznają tę książkę za odpowiednią literacką ucieczkę, 

? czytelników lubiących tematy grozy i wpływu przeszłości na teraźniejszość.

Zbiór utrzymanych w dobrym klimacie opowiadań grozy. Momentami miałam ciarki na plecach.