Orchidea
Jerzy J. Bojar

Piękny kwiat orchidei położony na okrągłych kamieniach – to kruchość i delikatność połączona z twardością i szarością. Tak wygląda okładka najnowszej książki Jerzego J. Bojara Orchidea. A co znajdziemy w środku?

Jaka policja? Przecież pani sama przyszła do apartamentu „Orchidea”! A i pani pasuje Orchidea. (s. 11)

Bohaterką jest kobieta w kwiecie wieku, która ma ułożone życie rodzinne i zawodowe. Ale do czasu… Rocznicowa impreza z koleżankami w hotelu nabiera rumieńców. W trakcie zabawy Annie puściły hamulce. Zaufała obcym mężczyznom, choć doskonale wiedziała, co może wyniknąć z przygodnych znajomości i jakie zagrożenia czyhają na kobiety. Nieświadomie wypiła drinka z pigułką gwałtu. Brak rozwagi przypłaciła… posiadaniem nowego właściciela. Od pamiętnej nocy miała już bardzo wpływowego opiekuna, a jej bliskim włos z głowy miał nie spaść...

Przegrała i jako niezwykle atrakcyjna, luksusowa call girl przyjeżdżała na każde wezwanie. (s. 22)

Od tej pory życie bohaterki zmieniło się diametralnie. Kobieta zmuszona jest wieść podwójne życie, żyć w kłamstwie, by chronić męża i córki. Dla najbliższych jest Anną, a dla wybranych i bogatych klientów hotelu kobietą świadczącą usługi erotyczne, luksusową call girl, Orchideą, taki bowiem pseudonim otrzymała. Wystarczył sms, by Anna Maria zamieniła się w Orchideę i jechała na miejsce pracy, na miejsce swej „kaźni” – do apartamentu „Orchidea” w hotelu „Palace Fiori”. Wizyty w hotelu są koszmarem dla bohaterki…

Zawsze czuła do siebie obrzydzenie i wstręt, gdy przymuszona szantażem, dla dobra swych córek, uprawiała ten proceder. (s. 21)

Autor w swej powieści poruszył ważny temat, składający się z kilku pomniejszych. Wyjście na imprezę może skończyć się podpisaniem „glejtu” i zagrożeniem życia dla najbliższych. W dodatku prowadzi do zmian w charakterze i psychice kobiety. Obrzydzenie i wstręt do samej siebie i swego pięknego ciała, poniżenie, złamanie ducha, utrata pewności siebie, a nawet uprzedmiotowienie, kiedy seks sprowadza się do „usługi”, do czynności. Alfons Mundzio „czuwa” nad swoją podopieczną. Jednak jest coś, czego bohaterka nie robi, jakby chciała zachować cząstkę człowieczeństwa w sobie, jakby w pewien sposób wypierała swoje drugie życie. A z drugiej strony pojawia się nowy sąsiad, przystojny mężczyzna pół Włoch, pół Polak, który staje się przyjacielem domu, który wpada Annie w oko, a nawet obiektem jej marzeń sennych.

Przecież bywały w tym apartamencie takie sytuacje, w których mężczyźni chcieli z nią tylko porozmawiać, a nie uprawiać zwierzęcy seks zaspakajający ich męskie żądze. (s. 69)

To, co działo się w apartamencie „Orchidea”, może zaskoczyć. Klienci są różni i mają swoje oczekiwania względem call girl. Nie chcą tylko zaspokajać męskiej chuci, chcą porozmawiać i zwierzyć się. Opisy spotkań Orchidei z kilkoma klientami mogą zaskoczyć czytelnika, a nawet raz rozśmieszyć go, choć nie ma tu epatowania seksem, szczegółowymi opisami. W powieści ukazane zostały różne oblicza miłości i namiętności. Całość to bardziej obyczajówka z romansem niż erotyk, w której nie brakuje odniesień do włoskiej sztuki i architektury, a nawet wycieczki do Wenecji.

Czyżby to był syndrom kata i ofiary? (s. 99)

Książka zamiast rozdziałów podzielona jest na 14 epizodów. Ma tylko 140 stron. Ta niewielka objętość i „epizodyczność” wpływają na całość i na odbiór powieści. W trakcie czytania odnosiłam wrażenie, że tylko prześlizguję się po temacie, że narrator przenosi mnie od jednego ważnego wydarzenia do drugiego i nie przedstawia wszystkiego, a przecież akcja trwała 7 lat. Tak samo było z emocjami bohaterki – dla mnie było ich za mało, nie do końca czułam dramatyzm i jej koszmar, jakby były one podawane w sposób zawoalowany, niejako ocenzurowany. Za to fascynację bohaterki sąsiadem czuć było w każdej postaci (fascynację autora luksusowymi autami też). Do czego to wszystko doprowadziło, o tym w zakończeniu. Nawet nie jestem w stanie sprecyzować, czy na plus, czy na minus…

Orchidea Jerzego J. Bojara to krótka powieść o losach pewnej kobiety, która sama wpędziła się w kłopoty i zmuszona była poświęcić siebie dla bezpieczeństwa rodziny, której los zabrał jedno, by potem dać w zamian coś zupełnie innego.