Opowiastki jurne
Honoriusz Balzac (Honore de Balzac)

Najbardziej podobała mi się zabawna historia młodożeńców, niedoszłego księdza i niewinnej panienki. W noc poslubną nie wiedzieli jak mają zabrać się do rzeczy, ponieważ nikt ich nie poinstruował (i oprócz wspólnej modlitwy do niczego nie doszło). Bardzo natomiast ciekawa była także opowieść o miłości złotnika do niewolnicy opactwa, Stefanki. Poddaństwo to przechodzi z rodziców na dzieci, ktokolwiek ożeniłby się z dziewczyną także został by poddanym. Złotnik próbował wykupić dziewczynę, na próżno, opat odmówił. Wtedy w dowód miłości mężczyzna zrzekł się swego majątku na rzecz opactwa i przyjał poddaństwo. Wkrótce po ślubie przybył jednak opat i oznajmił małżonkom, że są wolnymi ludźmi i nie chce im zmącać radości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)