Opowiastki do przemyślenia
Jorge Bucay

Poprzednia książka "Pozwól, że Ci opowiem" bardzo mnie wciągnęła i nie mogłam się od niej oderwać. Miałam wiele oczekiwań od nowej książki i nie zawiodłam się. Bardzo wartościowa i niezwykle potrzebna! Po jej przeczytaniu człowiek zastanawia się nad sobą. Bardzo wartościowa książka.

IG: Czytomanka

👉 W książce znajdziemy zbiór różnych historii, które pomagają w lekki, psychoterapeutyczny sposób. To kolejny zbiór pouczających historii, które Bucay od lat wykorzystuje w swojej praktyce, by pomóc ludziom lepiej zrozumieć siebie i zastanowić się nad źródłem swoich problemów i zmartwień.

👉 Książkę czytało się bardzo szybko, mocno wciąga i daje naprawdę dużo wartości. To nie byle jakie opowiadania... Z pewnością do niej wrócę, niektóre historie były mi bardzo bliskie. Świetna książka!

❗Ocena: 9/10

Kiedy przeczytałam pierwszą książkę Jorgego Bucaya, zakochałam się w jego opowiastkach, bajkach. Do tej pory książki typowe dla rozwoju osobistego, czy też duchowego czytałam w formie poradników. Ten pisarz pokazał mi w ogóle inną drogę do zrozumienia siebie, zrozumienia świata, zmiany nastawienia. 

Nie od dziś wiemy, że bajki czy opowiadania niosą za sobą przesłanie. Od małego czyta się dzieciom, aby wyciągały wnioski z bajek. W dorosłym życiu wszystko musi być trudniejsze? Czy przekaz zawsze musi być skomplikowany, poważny? Czy my, dorośli ludzie, z wieloma problemami, czasami nie potrzebujemy po prostu bajki, która w łatwy sposób pokaże nam kierunek?

Ten autor jest idealnym przykładem bajkowej psychoterapii. Jego opowiastki zawsze dają nam do myślenia, nigdy nic nam nie narzuca, zostawia nam wolną przestrzeń do odnalezienia tego, co chciał nam przekazać. Każde opowiadanie ma na celu pokazanie nam dwóch stron medalu. Poprzez czytanie tych historyjek zaczynamy rozumieć siebie i swoje zachowanie, widzimy więcej możliwości, otwierają się przed nami kolejne drzwi. 

Jestem zachwycona takim przekazem. Uważam, że każdy powinien przeczytać jego książki. Jest to pisarz psychoterapeuta, który w pewien sposób staje się nam bliski. Jego książki wyglądają jak rozmowa z człowiekiem. Dzięki autorowi pewne rzeczy stają się łatwiejsze, odnajdujemy odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jego książki mają niesamowitą moc, która jest jak plaster na rany. Czytając, stajemy się spokojniejsi, ulatniają się z nas wszystkie negatywne emocje. Czujemy spokój i przede wszystkim nie boimy się już tego, czego do tej pory nie mogliśmy zrozumieć. 

,,Opowiastki do przemyślenia" są kolejną książką autora i nie ostatnia, gdyż przede mną jeszcze jedna. Oby @zysk_wydawnictwo ukazał nam jak najwięcej książek tego autora. 

,, Pragnę wypowiedzieć teraz jeszcze jedno życzenie. Chciałbym, żebyś wysłał mi jakąś krótką historię, napisaną przez Ciebie lub taką, którą ktoś Ci opowiedział.
Być może, kto wie, któregoś dnia wspólnie ją opublikujemy..."

Musiałam zacząć od tego wstępu, gdyż wydał mi się ważny. Sama pozycja zawiera w sobie zbiór nie tylko opowiadań, ale i przemyśleń, wierszy, rymowanek, których celem było sprawić, by czytelnicy zaczęli samodzielnie myśleć. Musicie wiedzieć, że początkowo te opowiastki czytali ludzie chorzy, którzy mieli problemy z własną osobowością, z rozwojem umysłowym i samym życiem, które dla niektórych było prawdziwym wyzwaniem. Co ciekawe, to trzecia książka autora, choć faktycznie była debiutem jeszcze na długo przed wydaniem pierwszej, gdyż autor nie zamierzał jej wydawać. Była tylko szkicem przekazywanym z rąk do rąk przez wcześniej wymienionych przeze mnie ludzi. Jednak ktoś kiedyś zainteresował się tym istniejącym i nieistniejącym jednocześnie dziełem, że wydawnictwo na prośbę czytelników postanowiło je wydać. Sam autor zaznacza, że nie jest już osobą, którą był pisząc ten zbiór, jednak cieszy się, że ktokolwiek jeszcze o tym pamiętał na tyle, by się o tą pozycję ubiegać.
Książkę czytałam bardzo szybko, gdyż opowiastki miewają od strony do kliku stron wydrukowanych dość dużą czcionką. Trzeba przyznać, że każda historia skłania do przemyśleń, każda ma drugie dno i każą z nich inny człowiek może zrozumieć inaczej. Najbardziej w pamięci zapadła mi historia na stronie 29 ,,Groźny wróg". Była to również najdłuższa opowieść. Ukazała jak człowiek mądry potrafi sterować niedowiarkiem na tyle, że ten jest w stanie uwierzyć mu we wszystko. Z ich przygody przepełnionej kłamstwami zrodziła się nić porozumienia. Przerodziła się ona w przyjaźń tak silną, że spełniła przepowiednię rzuconą w obronie swojego życia. Bardzo się przy niej wzruszyłam.
Ogólnie, jeśli liczyć każą historię z osobna, nie dotarły do mnie zaledwie trzy, choć czytałam je po dwa razy. Teraz pytanie brzmi, czy były na tyle inteligentne, że mój rozum ich nie pojął, czy miały zwrócić uwagę, że wśród tylu mądrości da się przemycić coś, co reszta również uzna za mądrość, a tak naprawdę nią nie jest?

Siła opowieści

Z pięknymi historiami Jorge Bucaya miałam przyjemność spotkać się przy poprzedniej książce autora, czyli "Pozwól, że Ci opowiem...". Byłam zauroczona tymi opowiadaniami, dlatego z wielką przyjemnością sięgnęłam po kolejną jego książkę.

"Opowiastki do przemyślenia" to niewielka objętościową książeczka, która skrywa w sobie wiele cudnych treści. Czytelnik ma tu okazję przeczytać kilkanaście krótkich opowiadań, kilka jest w formie wiersza, co stanowi pewne urozmaicenie. Opowieści te są bardzo ciekawe, czyta się je bardzo szybko, i po zakończeniu lektury, żałowałam, że to już koniec. Każde z opowiadań jest na swój sposób wyjątkowe i piękne, i traktuje o czymś innym, ważnym w naszym życiu. Moje serce podbiły najbardziej te opowiadania: "Groźny wróg", które przedstawia historię pewnego króla i czarnoksiężnika i pokazuje, że ze strachu przed nieznanym czasem odrzucamy ludzi, którzy, jeśli sobie na to pozwolimy, mogą stać się naszymi oddanymi przyjaciółmi. Rozbawiło mnie opowiadanie "Jan Beznogi" zakończeniem, które jest przyprawione nutką czarnego humoru, historia o "Niedźwiedziu" spodobała mi się przez wzgląd na spryt krawca, który oddalił od siebie widmo śmierci w pomysłowy sposób, wzruszyła mnie historia pod tytułem " Wszystko z miłości", pokazująca, że czasem nasze poświęcenia w imię miłości okazują się niepotrzebne, a miłość jedną wielką mrzonką bądź pomyłką, ciekawymi opowiadaniami są także "Miasto studni", " Opowiadanie bez "Y", "Miejsce w lesie". Trudno wybrać jedno napiękniejsze czy najciekawsze opowiadanie, bo cały zbiór jest warty polecenia i lektury. Na uwagę zasługuje cudowne wydanie, które idealnie pasuje do "Pozwól, że Ci opowiem". Jest utrzymane w tym samym stylu i pięknie się prezentuje.

Polecam Wam gorąco lekturę tych opowiadań, warto je przeczytać by zatrzymać się na chwilę i zastanowić nad życiem. To wspaniała książka, jestem zachwycona tymi opowiadaniami, nie zawiodłam się i na pewno będę do nich wracać.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.