Ojciec Goriot

Czytajac te ksiazke czulam smutek i wspolczucie a zarazem irytacje i zlosc. Bylo mi bardzo zal ojca Goriot. Poswiecil dla swoich corek wszystko (doslownie). Kochal swoje dzieci do tego stopnia, ze oddal im wszystko a sam zyl jak nedzarz. W imie milosci do nich. I wlasnie ta milosc tak mnie irytowala. Bo milosc rodzicielska musi byc madra. A ta milosc byla toksyczna i na pewno jednostronna, czego ojciec Goriot nie chcial dostrzec.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gdzieś w Paryżu, w pensjonacie mieszkają między innymi: student prawa Eugeniusz Rastignac, były galernik, tajemniczy Vautrin oraz ojciec Goriot, pędzący skromny żywot po oddaniu majątku ukochanym córkom, Anastazji i Delfinie. Rastignac pragnie wejść w wielki świat bogatych i eleganckich, jest jednak zbyt uczciwy, by móc grać według ich reguł. Córki Goriot natomiast nie mają skrupułów przed wykorzystaniem każdej sposobności, by żyć po swojemu, również kosztem ojca i kochanków. Jak zawsze u Balzaca świat majętnych miesza się ze światem ubogich, dając pretekst do ukazania postaw ludzi w obliczu trudności, tragedii czy śmierci. Mieszają się tu namiętności z poświęceniem, czysta radość z cudzego szczęścia z wyrachowanym skąpstwem, zatwardziałość i obojętność z bezinteresownym zaangażowaniem i niesieniem pomocy. Świat tak naprawdę niewiele się zmienił, mimo pozorów cywilizacji. (Ocena: 4,5/6)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)