Nie ma takiego szamba, z którego nie można się wydostać!
,,Uzależnieni to wcale nie są najczęściej ci, którzy piją jabole, żule z opuchniętymi, ogorzałymi twarzami. Ten fajny pan dyrektor czy kierownik jakiejś firmy, prezes czy aktor, prawnik czy lekarz pięknie rano wypachniony, ubrany, uczesany, który pije wódkę, wykwintną whisky albo bardzo drogie wino, może być tak samo uzależniony. Po prostu jemu się jeszcze życie układa, jeszcze trochę daje sobie radę. Tyle że dziś bardziej jakby trwa w życiu, niż naprawdę żyje".
Artur Nowak i Marek Sekielski w tej szczerej do bólu książce rozmawiają o własnym ,,trwaniu w życiu" - uzależnieniach, które doprowadziły ich na skraj przepaści, gdzie już nic się nie liczy: ani rodzina, ani praca, ani przyszłość. Liczy się jedno - zdobyć alkohol i się napić. I równie szczerze opowiadają o swoim leczeniu, mozolnej i krętej drodze prowadzącej do tego, żeby żyć naprawdę.
To rozmowa, która czasami kłuje prosto w serce. Ale też przynosi nadzieję.
Informacje dodatkowe o Ogarnij się, czyli jak wychodziliśmy z szamba:
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2021-08-31
Kategoria: Medycyna i zdrowie
ISBN:
Liczba stron: 276
Język oryginału: polski
Kup książkę Ogarnij się, czyli jak wychodziliśmy z szamba
Zobacz także
Ogarnij się, czyli jak wychodziliśmy z szamba - opinie o książce
Dziś chciałabym opowiedzieć Wam o publikacji, która ukazała się jakiś czas temu pod szyldem Domu Wydawniczego Rebis, jej autorami są Artur Nowak i Marek Sekielski. W ,,Ogarnij się, czyli jak wychodziliśmy z szamba" obaj panowie toczą ze sobą szczerą do bólu, niezwykle przejmującą rozmowę.
W dialogu tym wspominają oni swoje dzieciństwo i młodość oraz to jak początkowo niepostrzeżenie rozwijało się ich uzależnienie nie tylko od alkoholu, ale także od narkotyków, gier czy pracoholizm.
Rozmowa ta wręcz kipi od przepełniających ją emocji, autorzy z ogromną odwagą poruszają najbardziej delikatne i wrażliwe kwestie oraz obnażają mechanizmy psychologiczne i fizyczne, w jakie uwikłana jest nie tylko osoba uzależniona, lecz również jej bliscy.
Książka ta z całą pewnością wywoła w czytelnikach ogrom refleksji m.in. nad tym jak cienka jest granica pomiędzy zwyczajną przyjemnością, a wyniszczającym ciało i psychikę nałogiem.
A. Nowak i M. Sekielski unaoczniają również czytelnikom, iż uzależnienie może stać się udziałem każdego człowieka i wcale nie musi wiązać się z dorastaniem w dysfunkcyjnej rodzinie (chociaż oczywiście tak się zdarza).
Pozycja ta jest według mnie tym bardziej wartościowa, iż jej autorzy doświadczyli na sobie wszystkiego, co opisują, więc znają ten temat mówiąc kolokwialnie od podszewki.
Obaj interlokutorzy są dla siebie nawzajem lustrem oraz najlepszymi przyjaciółmi, co nadaje ich rozmowie jeszcze bardziej osobistego charakteru.
Szczerość i obrazowość tej niezwykłej rozmowy wręcz porażają czytelnika. Opowieść autorów jest również niekwestionowanym świadectwem tego, że chociaż uzależnionym zostaje się na całe życie to przy ogromnym samozaparciu połączonym z nieustanną pracą nad sobą nawet po wielu latach tkwienia w szambie można wyjść na prostą i prowadzić dobre, spokojne i w pełni satysfakcjonujące życie prywatne oraz zawodowe.
Niniejsza lektura, chociaż boli i szarpie emocjonalnie to pokazuje również, że słabość człowieka może stać się jednocześnie jego największą siłą - autorzy podjęli wręcz tytaniczną pracę nad sobą, a dzięki temu oraz wsparciu wielu ludzi udało im się odbić od egzystencjalnego dna.
Jeśli tego typu tematyka Was interesuje lub macie w swoim otoczeniu kogoś, kto zmaga się z podobnymi problemami to sięgnijcie koniecznie po ,,Ogarnij się..." Gwarantuję, że jej treść zostanie w Was na bardzo długo.
Ze swojej strony raz jeszcze gorąco polecam Wam tę pozycję, a panom Arturowi i Markowi gratuluję odwagi, którą wykazali się podejmując ten autobiograficzny temat oraz hartu ducha, dzięki któremu dotarli tam, gdzie obecnie się znajdują na swoich życiowych ścieżkach.
* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2021/10/nie-gardz-soba-ze-przegraes-bitwe.html
Przeczytane:2022-05-06, Ocena: 6, Przeczytałam,
,,Są obrazy wbite w pamięć już na zawsze. Bez tych obrazów czuję się jakiś niekompletny. Powracają jak niechciani goście. Przez lata, z różną częstotliwością. Siedzą głęboko i są nienaruszoną częścią mnie. Jest niemy krzyk na czteroletnie dziecko, bo nie usłyszało wezwań przed przedszkolny domofon. To dziecko nie rozumie swojej winy, ale pod jego miękka skórę wchodzi ta milcząca, bezlitosna przemoc. A gdy dorośnie, też będzie tak milczało do kogoś ukochanego. Miłość sama nie wystarczy".
Ta książka to rozmowa dwóch osób, którzy naprawdę szczerze opowiadają przez co przeszli, choć to bardziej konwersacja na bazie zadawania pytań i odpowiedzi. Taka prawdziwa spowiedź o problemie, który w początkowej fazie nie był problemem, jedynie odskocznią od rzeczywistości. Prawdą jest również to, że jeśli ta postać nie widziała w niczym trudności, to nie znaczy, że ich nie było. Tutaj dwoje mężczyzn uzewnętrznia się przed sobą opowiadają wszystkie porażki, kłótnie, spory, każdy ich kompleks o którym nikomu wcześniej nie opowiadali. Tłumacza w jaki sposób rozwiązywało się w ich życiu problemy i kto tak naprawdę przez nie cierpiał. Teraz wiedzą, że ich wcześniejsze życie było jedną wielką porażką i nie boją się do tego przyznać. Każdy z nich radził sobie podobnie, poprzez uzależnienie od picia, czy też wciągania nie tego co trzeba. Ja wiem, że pisali tutaj prawdę, gdyż życie takich organizmów wcale nie jest mi obce. Oczywiście połowy z nich już nie ma...
Według mnie lektura obowiązkowa nie tylko dla klientów z uzależnieniami, ale i dla tych, którzy mają takie osoby w swoim domu, czy też towarzystwie. Czasem warto komuś otworzyć oczy, skoro on sam tego nie chce. Bardzo przejmująca książka...