Ofiara krwi
J.R Ward

Bractwu Czarnego Sztyletu udaje się wygrać bitwę z Korporacją Reduktorów, ale wojna toczy się dalej. Ghrom wraz z garstką towarzyszy musi zadbać o bezpieczeństwo swego ludu. Przeciwnicy są coraz okrutniejsi, a na dodatek Bractwo może stracić swojego najdzielniejszego wojownika. Rankohr, piękny i niezwyciężony wampir, zakochał się bez pamięci w Mary, która nie dość, że jest człowiekiem, to w dodatku jest śmiertelnie chora. Tym samym złamał obowiązujące w świecie wampirów zasady, czym naraził się na gniew Pani Kronik. "Bractwo Czarnego Sztyletu", seria autorstwa J.R. Ward, to spotkanie z najlepiej wykreowanymi wampirami. Walka wampirów z największymi wrogami o przetrwanie, przyciągnęła już tylu moli, że mówiąc o serii, mówimy o światowych bestsellerach. "Ofiara krwi" jest drugą częścią opowieści grozy z wątkiem miłosnym w tle, którą serwuje nam amerykańska pisarka paranormal romance. Czy i tym razem autorka nie przesadzi ze scenami erotycznymi? Obawiałem się z początku, że gdy w książce zabraknie niektórych bohaterów, nie porwie mnie ona tak jak poprzedni tom serii. Nic bardziej mylnego. Druga część podobała mi się tak samo, jak poprzednia. Dobra, spodobała mi się o wiele bardziej! Jeszcze bardziej wczuwałem się w opisywane zdarzenia, tak bardzo, że oderwanie się od niej na chwile, było jeszcze trudniejsze niż wcześniej. Może to ten prosty, przystępny język? Nie jestem pewien, co wpływa na to, że książka jest tak ciekawa. Tylko śmierć jest gwarancją spokoju. Narracja tej części jest dokładnie taka sama jak w części pierwszej. Bardzo podoba mi się to, że w międzyczasie mamy sporo informacji o bohaterach których losy będziemy mogli śledzić w dalszych częściach, oraz tajemniczej Korporacji. Pomysł takiego przeplatania wśród bohaterów dodaje książce atrakcyjności i sprawi, że nigdy nie będziemy mieli dość. Bohaterowie tej serii są według mnie rewelacyjni. Bardzo ciekawi, nie "płascy". Każdy z nich ma swoją bolesną przeszłość, której stawia czoła codziennie. Na szczęście mają siebie i mogą liczą na wzajemną pomoc. Mimo trudnych charakterków i tego, że są niemalże "vipami" są życzliwi i uczynni dla innych ludzi. Jedyne co czasami mnie irytowało to ich imiona. To "h" wepchnięte w sam środek imienia jest wkurzające. "Ofiara krwi" jest fascynującą kontynuacją, po której spodziewałem się znacznie mniej. Zostałem mile zaskoczony, dlatego gorąco polecam zapoznanie się z nią! Obiecuję, że nie będzie to strata czasu, a spędzenie go w fascynujący sposób!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zawalista książka

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie potrafię już zliczyć ile razy ją czytałam, od czasu do czasu po prostu lubię wracać do Bractwa, a ta książka jest jedną z moich ulubionych książek ever. Może się wydawać, że to kolejna seria o wampirach, kolejna książka pełna przemocy i krwi, ale to nieprawda. J.R. Ward potrafi wpleść w książki o wampirach nie tylko romans, ale również tragedię i to taką ludzką, nie wampirzą. Ta książka jest najsmutniejsza pod tym względem w całej serii, ponieważ Mary walczy z rakiem, lekarz mówi jej wprost że umrze, Pani Kronik wydaje się bez serca i stawia okrutne (tak się wydaje) warunki. W tym wszystkim jest również porwanie, seks, walki, zdrady. Nawet sprawa z Bellą (chociaż jej nie lubię) jest w porządku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

rewelacyjna!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Ofiara krwi” to drugi tom cyklu „Bractwo Czarnego Sztyletu” autorstwa J.R.Ward. Tym razem akcja skupia się wokół kolejnego z braci – Rankohra.

 

Bractwu Czarnego Sztyletu udaje się wygrać bitwę z Korporacją Reduktorów, ale wojna toczy się dalej. Ghrom wraz z garstką towarzyszy musi zadbać o bezpieczeństwo swego ludu. Przeciwnicy są coraz okrutniejsi, a na dodatek Bractwo może stracić swojego najdzielniejszego wojownika. Rankohr, piękny i niezwyciężony wampir, zakochał się bez pamięci w Mary, która nie dość, że jest człowiekiem, to w dodatku jest śmiertelnie chora. Tym samym złamał obowiązujące w świecie wampirów zasady, czym naraził się na gniew Pani Kronik.

Niechcący sprowadza na Bractwo wielkie niebezpieczeństwo: przeciwnicy planują śmiertelny atak, a tymczasem Pani Kronik chce, by złamanie jej przykazań zostało surowo ukarane. By uratować siebie i swoją ukochaną, Rankohr musi przezwyciężyć straszną klątwę, która ciąży na nim od stu lat. Tylko wówczas będzie miał szansę uniknąć śmiertelnego zagrożenia. Także Mary musi podjąć swoją walkę...

 

Pierwszy tom zakończyłam z pewnym zadowoleniem. Beth szczęśliwie przeżyła przemianę, Wyszła za Ghroma a Butch zdołał się z tym pogodzić. Mało tego, zdecydował się na życie z wampirami. Zaczynając czytać kolejny tom byłam pełna złych przeczuć w związku z tym jak potoczą się losy naznaczonego klątwą Rankohra. Bo że dobrze nie będzie to wiedziałam już z opisu.

 

Rankohr jest najprzystojniejszym z Braci. A jego czas wolny sprowadza się do zaliczania kolejnych panienek. Co przychodzi mu zresztą bez trudu. Jednak wampir obarczony jest okrutną klątwą, której skutki odczuwa gdy da porwać się gniewowi. Wtedy nawet Bracia wolą usunąć się z pola jego widzenia. W tym tomie poznajemy powód, dla którego został ukarany. Ale klątwa to jego najmniejszy problem. Otóż Rankohr zakochał się. I to w ludzkiej kobiecie. A to nie podoba się nikomu. A do tego przez nieostrożność stawia się na celowniku reduktorów.

 

Mary to zwykła niepozorna dziewczyna. Taka szara myszka. Pracuje w kancelarii prawnej ale udziela się też społecznie w telefonie zaufania. I przez to stanie się obiektem zainteresowania wampira. Bo Mary pomaga pewnemu chłopcu, w którym jej przyjaciółka rozpoznaje młodego wampira. Jeden telefon do Bractwa wywraca życie Mary do góry nogami. Musze jednak przyznać, że niestety ta dziewczyna drażniła mnie niesamowicie. Była jakas taka... No właśnie. Nijaka. Rozmemłana panienka, która nie wie co ma ze sobą zrobić. Jej brak pewności siebie jest aż za bardzo przejaskrawiony. Na szczęście w trakcie całej historii nastawienie dziewczyny zmienia się i w końcu zaczyna jej na czymś zależeć. Ale jeszcze tak do końca jej nie kupuję.

 

Bardzo dobrze czytało się mi ten tom. Wykreowany przez J.R.Ward świat wampirów wciągnął mnie na całego. Przedstawione postacie są intrygujące i powoli, naprawdę powoli zdradzają swoje tajemnice. A każdy z bohaterów powieści ma jakąś. Pisarka wprowadziła też nowe postacie, które są interesujące i wnoszą świeży powiew. Mam pewne podejrzenia co do Johna. Zobaczymy czy się potwierdzą. Bo na pewno sięgnę po kolejny tom. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)