Odlecieć jak najdalej
Ałbena Grabowska

    Powieść przenosi czytelnika do trudnych i smutnych lat 60-tych w Polsce, okresu, w którym wszechobecna kontrola i ingerencja państwa wpływały na każdy aspekt życia obywateli. Dziwnego czasu, kiedy wojny już nie ma, ale wolności też nie. Autorka zręcznie kreśli tło polityczne i społeczne, tworząc przejmujący obraz codziennej walki o najzwyklejsze artykuły, prywatność, odrobinę normalności.

    Ola - młoda dziewczyna, stojąca u progu dorosłości i przygotowująca się do matury, przeżywa wewnętrzne rozterki i odkrywa bolesne tajemnice rodzinne. Mieszka z kochającą babcią, która nie potrafi zapomnieć o wojnie i Pawiaku, dbając o wnuczkę z całych sił, angażując się w jej wychowanie, wykształcenie… Pani Krystyna wypłakuje oczy za córką, którą otacza aura tajemnicy, niedopowiedzeń i nieszczęścia.  Życie Oli zmienia się diametralnie, gdy dowiaduje się prawdy o swoich rodzicach – prawdy, która burzy jej dotychczasową stabilizację i zmusza do przewartościowania wszystkiego…  Dziewczyna jest śliczna, ciekawa świata, zdolna, marzy o studiowaniu handlu zagranicznego i wyjeździe na legendarny „Zachód”, który jest dla niej synonimem lepszego, lżejszego, łatwiejszego życia.

    Historia Aleksandry konsekwentnie uzupełniana jest o fakty zawarte w listach babci do jej mamy i dzięki nim powoli odkrywamy prawdę o Karolinie. Dodatkowo, z zupełnie innej strony, każdy aspekt życia dziewczyny komentuje tajemniczy TW „Czyżyk”. Obserwacje te są tak drobiazgowe, szczegółowe, że mamy pewność co do tego, że służby bezpieczeństwa zwerbowały kogoś naprawdę bliskiego paniom Czerniawskim… O tym kto zdradził tak bezwzględnie, cynicznie, kto z premedytacja działał na ich niekorzyść, dowiemy się na końcu…

Centralną postacią w życiu Oli jest babcia, opiekują się sobą nawzajem z oddaniem. Relacje między nimi pełne są wzruszającego dobra, troski, czułości, poczucia odpowiedzialności. Ta ogromna siła więzi i miłości jest dla mnie jednym z najpiękniejszych elementów powieści…

Podziwiam Olę. Jej odwagę, uparte poszukiwanie nowych sposobów na zmianę życia, to, że ciągle chce więcej…. Nieustannie pragnie zmian, trochę błądzi, ale się nie poddaje, dokonuje trudnych wyborów. Uważam, że doskonale zdała egzamin dojrzałości z życia, bardzo jej kibicuję i chętnie poznałabym dalszy ciąg tej historii…

    Jest to powieść, która na długo zostaje w pamięci, skłaniając do zastanowienia się nad tym, jak przeszłość kształtuje nasze życie i jakie znaczenie mają prawda i lojalność w budowaniu relacji. Autorka sprawia, że z ogromnymi emocjami odwraca się kolejne kartki, udziela się nam rozpacz, szczęście, nadzieja bohaterów… Tyle tu życiowej mądrości! Tak trudno pogodzić się ze świadomością do czego zdolny jest człowiek, ile fałszu, obłudy i podłości niektórzy z nas potrafią wytłumaczyć. Jednocześnie chwyta za serce ogrom dobra, życzliwości i zwykłej przyzwoitości u innych….

Znacie serial "Stulecie winnych" A może znacie autorkę tej słynnej sagi na podstawie której powstał ten serial? Mam tu na myśli Ałbenę Grabowską, bo właśnie ukazała się jej najnowsza książka pod tytułem "Odlecieć jak najdalej". Autorka przynosi nas w lata 60, gdzie mieszkańcy oraz miasto Warszawa powoli otrząsają się po skutkach Powstania Warszawskiego. Część rodzin nadal przeżywa rozpacz oraz traumę powojenną. Warstwy społeczne są tutaj widoczne na każdym kroku jak nigdy wcześniej. Główne bohaterki to trzy kobiety: babcia, matka oraz wnuczka. Trzy skrajne osobowości oraz ich walka o lepsze jutro. Ola Czerniawska to nastolatka, która mieszka wraz z babcią. Ojca nie zna a matka przebywa w szpitalu psychiatrycznym, gdyż podczas powstania warszawskiego została ranna w głowę i od tamtej pory ma problemy zdrowotne. Ola jest na etapie przygotowywania do matury oraz wyboru studiów. Babcia marzy by poszła na medycynę, jednak ona chce studiować handel zagraniczny by potem móc wyjechać na Zachód. Dziewczyna uwielbia projektować oraz szyć, dzięki temu dostaje pracę w Modzie Polskiej, gdzie się rozwija i zarabia. Dziewczyna wiele już przeszła i niestety jej życie nadal pełne jest tajemnic, które są przed nią skrzętnie ukrywane. Co się stanie gdy pozna prawdę? Czy wybaczy? Czy uda jej się zrealizować marzenia i wyjechać na Zachód? Autorka ma taki styl pisania, że przez tą historię dosłownie się płynie. Emocjonalna, wzruszająca, refleksyjna oraz tajemnicza. Świetni bohaterowie, którzy mimo przeciwności losu walczą o swoje marzenia. Czytajcie, ale nie miejcie do mnie pretensji, jeśli nie będziecie mogli jej odłożyć zanim nie skończycie.

“Odlecieć jak najdalej” Ałbeny Grabowskiej to powieść, która z niezwykłą precyzją i wrażliwością oddaje ducha epoki lat 60. w Polsce. Autorka zaprasza nas w warszawskie realia, gdzie przeszłość wojenna wciąż rzuca cień na codzienność mieszkańców, a aspiracje młodych zderzają się z ograniczeniami narzuconymi przez system. 

 
Ola Czerniawska, główna bohaterka, jest młodą dziewczyną wchodzącą w dorosłość. Choć żyje ona w latach 60. jej młodzieńcze marzenia i dążenie do wolności są uniwersalnymi tematami, które rezonują z nami podczas czytania niezależnie od czasów. Przez pryzmat życia Oli i jej babci, autorka pokazuje nam nie tylko trudy życia w Polsce lat 60., ale także siłę więzi rodzinnych i miłości, które przetrwały najcięższe próby czasu.

 
Kontrast między światem jakiego pragnie Ola a rzeczywistością PRL-u jest wyraźnie zaznaczony. Marzenia o Konkursie Chopinowskim, występach światowych gwiazd, czy modzie, kontrastują z szarą codziennością, kontrolą państwa i trudnościami w zdobyciu podstawowych artykułów.

 
Ale nie jest to tylko historia Oli i jej babci. To portret epoki, w której tło polityczne i społeczne odgrywa kluczową rolę. Grabowska z wnikliwością przedstawia życie pod ciągłą obserwacją, gdzie każdy ruch może być oceniany przez pryzmat lojalności wobec państwa. Tajemniczy obserwator, który tak szczegółowo notuje życie Oli i jej babci, wprowadza element kryminalny i atmosferę niepewności i zagrożenia. To, kto nim jest i jakie są jego motywacje, staje się jednym z najbardziej palących pytań, na które odpowiedź odkrywamy dopiero na końcu książki.

 
Centralnym punktem fabuły jest motyw ucieczki. Nie tylko tej fizycznej Oli na Zachód, ale także tej metaforycznej od przeszłości, od ograniczeń, od bólu. To pragnienie wolności jest silnie zakorzenione w sercu bohaterki i staje się napędem dla jej działań. Szczególnie godne uwagi są listy babci do matki Oli, które stopniowo odsłaniają tajemnice z przeszłości, nadając narracji głębi i napięcia.

W “Odlecieć jak najdalej” każdy element, od bohaterów, przez fabułę, po tło historyczne, jest starannie dopracowany, tworząc spójną i przekonującą całość. Losy bohaterów fikcyjnych są splecione z postaciami historycznymi, co dodaje powieści autentyczności. Postać Oli jest inspirująca, jej determinacja i odwaga w poszukiwaniu lepszego życia są dowodem na to, że nawet w najtrudniejszych warunkach można dążyć do spełnienia swoich marzeń. Jej relacja z babcią jest pełna ciepła, wsparcia i łapie niejednokrotnie za serce. Postacie historyczne pojawiające się w powieści, jak Józef Cyrankiewicz czy Martha Argerich, nadają narracji głębszy kontekst historyczny i kulturowy, pozwalając nam na lepsze zrozumienie ówczesnych realiów.

 
“Odlecieć jak najdalej” to powieść, która porusza, inspiruje i skłania do refleksji nad naszą historią i tożsamością. Jest to lektura, która z pewnością zasługuje na miejsce w kanonie literatury polskiej, opowiadając o czasach, które choć odległe, wciąż mają wpływ na współczesną Polskę. To historia dla tych, którzy chcą zrozumieć, jak przeszłość wpływa na naszą teraźniejszość i przyszłość, oraz dla tych, którzy cenią sobie historie o sile ducha, prawdzie i lojalności. Jeśli lubicie głęboką i emocjonalną literaturę, to ta książka będzie dla Was idealną lekturą.

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @dom_wydawniczy_rebis @lubimyczytac.pl, a Autorce @albenagrabowska za wspaniałą lekturę (współpraca reklamowa) 🩷.

Chociaż od wojny minęło ładnych kilka lat, mieszkańcy Warszawy ciągle zmagają się z jej skutkami. Ola, główna bohaterka, jest wychowywana przez babcię. Jej mama na skutek wojennych tragedii straciła zmysły i znalazła się w szpitalu psychiatrycznym. Ojciec Oli podobno zginął po wojnie rozerwany przez minę. Taka wersja jest dla Oli, dziewczyna nie znała swojego ojca. Babcia dziewczyny robi co może, żeby wydostać swoją córkę ze szpitala. Ale czy w ogóle te starania mają sens? A Ola przygotowuje się do matury, zakochuje i marzy o lepszej przyszłości. Jest bardzo ambitna, chciałaby projektować ubrania, brać udział w pokazach mody. Ale wie jedno, w Polsce to marzenie nigdy się nie spełni. Musi uciec z tego szarego, ponurego kraju na Zachód i tam rozwinąć skrzydła. Myśl o wyjeździe dodaje jej siły, żeby iść dalej. Czy Ola spełni swoje marzenia o lepszej przyszłości?

Książka znakomicie oddaje atmosferę lat 60. Wojna się skończyła, ale jest ciągle obecna w życiu mieszkańców stolicy. Podział między zwykłymi ludźmi, a tymi uprzywilejowanymi, trudy życia codziennego i marzenia o tym lepszym, wolnym świecie. 

Książka opisuje obecne wydarzenia. Ale również są w niej zawarte listy babci Oli do swojej córki do szpitala psychiatrycznego jak również notatki z donosem od "Czyżyka". Ten ktoś donosi ciągle na Aleksandrę i jej babcię. Do końca nie wiadomo, kto jest tym donosicielem, ale później wszystko się wyjaśnia. 

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, współczułam Oli, miała ciągle pod górkę. Na końcu mocno jej kibicowała, ale... No właśnie to zakończenie pozostawia wiele do życzenia. Wiem, że to celowe, ale trochę mi brakuje ciągu dalszego, jakiegoś epilogu. Chyba, że autorka planuje kontynuację to wtedy zakończenie można zrozumieć. 

Powieść o miłości, przyjaźni, zawiedzionych nadziejach i wielkich marzeniach! Polecam:)