Od Westerplatte do Hiroszimy. Zarys dziejów militarnych drugiej wojny światowej.
Witold Supiński

Ta książka zabiła mi niezłego klina. Z jednej strony jest naprawdę bardzo ciekawa. Skupia się przede wszystkim historii militarnej IIWŚ. Rozpoczynamy od przygotowania się państw uczestniczących w konflikcie, nie tylko pod względem uzbrojenia i regularnej armii, ale też ilości ludności, czasu szkolenia wojskowego, morale, wyposażenia wszystkich formacji, ukształtowania terenu, fortyfikacji, sieci komunikacyjnej i zasobów naturalnych.Następnie przechodzimy do omówienia kolejnych frontów i potyczek ze szczególnym uwzględnieniem ewolucji uzbrojenia i działań i manewrów. Niestety książka pierwszy raz została wydana w 1947, a wznowiona dekadę później. Co za tym idzie niesamowicie gloryfikuje Związek Radziecki. Ja rozumiem, że w tamtych czasach o Katyniu ludzie jeszcze nie wiedzieli, ale przedstawienie agresji Rosji na Polskę 17.09.1939 r. jako zajęcie terenów zagrożonych przez Niemców, w celu ich obrony oczywiście, to chyba lekka przesada. Według autora Rosja przystąpiła do wojny dopiero po inwazji Niemiec w 1941. No i Armia Ludowa była cacy a Armia Krajowa Bee. A powstanie warszawskie nie było żadnym zrywem patriotycznym tylko politycznym zabiegiem mającym na celu przekazanie władzy rządowi uchodźczemu zanim wkroczy Armia Czerwona.