Obiecaj, że wrócisz
Urszula Zachariasz

NIEDZIELA BĘDZIE DLA NAS
Po powieść Urszuli Zachariasz sięgnęłam w ramach jednego z wyzwań czytelniczych. Tym razem mój wzrok przyciągnęła wiosenna, delikatna okładka w pastelowych kolorach i pomyślałam sobie, że będzie to idealna książka, aby przywołać wiosnę.
"Obiecaj, że wrócisz" to debiutancka powieść autorki. Urszula Zachariasz nie dowierzała, że jej opowieść ujrzy kiedyś światło dzienne. A jednak marzenia się spełniają! Bardzo się cieszę, że wydawnictwo Novae Res zdecydowało się wydać tę książkę, bo jest to naprawdę wzruszająca, ciepła, pełna wdzięku i bardzo przyjemna w odbiorze historia.
Julka i Antek są rodzeństwem, które na skutek losowych zawirowań przez dziewięć lat razem wychowało się w domu dziecka. Teraz dziewczyna jest już pełnoletnia, kończy naukę w liceum i mieszka w rodzinnym domu, ale jej myśli wciąż pozostają przy młodszym braciszku, który nadal przebywa w bidulu. Julka stara się za wszelką cenę zostać dla niego rodziną zastępczą. Największym marzeniem rodzeństwa jest zamieszkać wspólnie w rodzinnym domu, który pozostawił im ojciec. Czy los zacznie im wreszcie sprzyjać? Czy Julka i Antek spełnią swoje marzenie? Jakie niespodzianki czekają ich na drodze do wspólnej przyszłości?
Powieść "Obiecaj, że wrócisz" skradła moje serce. Fabuła bardzo przypadła mi do gustu. Początkowo myślałam, że będzie to opowieść smutna i rozdzierająca duszę. A tymczasem autorka podarowała czytelnikom przepiękną, optymistyczną i przepełnioną nadzieją historię, która pochłonęła mnie bez reszty i którą mogłabym czytać bez końca. Julka i Antek to niezwykle ze sobą zżyci młodzi ludzie, których łączy bezgraniczna miłość, stuprocentowe zaufanie i całkowite oddanie. Bardzo mocno kibicowałam bohaterce w jej dążeniu do zamierzonego celu. Podziwiałam jej dojrzałość, odpowiedzialność i rozsądek. Przez cały czas miałam gdzieś z tyłu głowy, że dzieci z bidula dużo szybciej dorastają, dojrzewają, ponieważ ich dzieciństwo zostaje z jakiś powodów brutalnie przerwane. Dlatego tak bardzo chciałam, aby jedenastoletni Antek mógł jeszcze zakosztować szczęścia w byciu małym chłopcem. Miałam też nadzieję, że Julka wreszcie poczuje się szczęśliwa spełniając swoje marzenia z Piotrem u boku.
Jeśli chodzi natomiast o mankamenty to moim zdaniem postać Antka została przedstawiona w mało wiarygodny sposób. Jego dialogi, wypowiedzi i przemyślenia nijak mi nie przystawały do jedenasto, czy dwunastolatka. Opisy dotyczące osób (pani Agnieszki, Michaliny) sprawiały wrażenie, jakby przedstawiała je osoba dorosła. Pojawiał się tu pewien rozdźwięk, który zaburzał realizm postaci.
Autorka oddała głos czterem bohaterom - Julce, Antkowi, Michalinie - koleżance z domu dziecka oraz Piotrowi - chłopakowi Julki. Było to dobre posunięcie, dzięki czemu czytelnik może wyrobić sobie obiektywny pogląd na wydarzenia. Jednak dwukrotne powtarzanie tych samych dialogów w relacjach poszczególnych osób było zupełnie zbędne i nieprzemyślane. Na szczęście w pod koniec książki autorka odeszła od tej formy, od tych zupełnie zbędnych powtórzeń.
Niestety nie bardzo podobało mi się także samo zakończenie historii. Miała być niespodzianka, taka wisienka na torcie, a w efekcie otrzymaliśmy wstawkę zupełnie oderwaną od powieściowej rzeczywistości. Moim zdaniem wprowadzenie ojca jako kolejnego narratora do opisywanych zdarzeń ubogaciłoby opowieść i tego chyba najbardziej mi zabrakło w tej książce.
"Obiecaj, że wrócisz" to udany debiut, który chwyta za serce, pobudza wrażliwość i dostarcza wielu niezapomnianych wrażeń. Autorka pisze prosto, barwnie używając eleganckiego języka. Opisowy styl działa na wyobraźnię. Chętnie przeczytałabym następne powieści Urszuli Zachariasz, które po wyeliminowaniu wspomnianych wyżej niedoskonałości na pewno byłyby jeszcze lepsze i bardziej dopracowane, a tym samym jeszcze bardziej intrygujące.

Julia Senda i jej brat Antek spędzili 9 lat w domu dziecka. Kiedy Julka osiągnęła pełnoletniość opuściła mury placówki, zostawiając brata obiecała, że wróci po niego. Zamieszkała w domu po rodzicach i rozpoczęła walkę o prawa do opieki nad bratem. Dziewczyna uczy się pilnie i jednocześnie pracuje w kawiarni, robi wszystko by w oczach sądu wypaść korzystnie.
Piotr to redaktor w wydawnictwie, jest częstym klientem kawiarni w której pracuje Julka.
Dla Julii priorytetem jest brat, na później odkłada miłostki, jednak Piotrowi uda się do niej zbliżyć. Jak rozwinie się ta znajomość. Czy Piotr zaakceptuje Antka? Czy Julia zdobędzie prawa do opieki nad nim?
Niezwykła miłość rodzeństwa, jakiej nie jeden z nas może pozazdrościć, uczucia jakimi darzą się Antek i Julia czuć od pierwszych stron książki. Siostra jest dla chłopca autorytetem, pokłada w niej ogromne nadzieje, wierzy że dotrzyma słowa i zabierze go do domu. Jest jak na swój wiek bardzo dojrzały, co mnie zaskoczyło, nie dramatyzuje, nie płacze przy rozstaniach po cotygodniowych wizytach siostry w ośrodku.
Jest to powieść o krzywdach których nie da się wybaczyć, o trudnym dzieciństwie - dorastanie w domu dziecka, porzucenie przez rodziców, przemoc domowa- fizyczna i psychiczna.
A dzieci kochają rodziców mimo wszystko, mimo krzywd jakie doznali od nich.
Jest to opowieść o samotności, tęsknocie, dążeniu do celu i wierze w lepsze jutro.
Dowiemy się też o przeszłości Piotra, on również ma przykre wspomnienia z dzieciństwa.
Bardzo polubiłam dyrektorkę domu dziecka, panią Grażynkę, to niesamowicie ciepła, kochająca wychowanków kobieta. Właśnie takie osoby powinny sprawować władzę w tego typu ośrodkach, nie tylko w książkach.
Ta książka przyciąga uwagę piękną, subtelną okładką. Kiedy ją zobaczyłam od razu zapragnęłam przeczytać i nie żałuję. Powieść jest debiutem młodziutkiej autorki, z przyjemnością sięgnę w przyszłości po kolejne.
Fabuła bardzo wciągająca, czyta się szybko, były momenty kiedy uroniłam łezkę. Zakończenie natomiast daje nadzieję na drugi tom, jest kilka kwestii wartych wyjaśnienia.

"...ja myślę, że wszystko, co nas spotyka, dzieje się z jakiegoś powodu. Może to, że tu trafiłaś, jest jakimś znakiem, może szansą na lepszą przyszłość. Może to dar od losu. Wierzę, że jest ktoś tam na górze, kto nas strzeże, otacza opieką..."

Te piękne słowa pochodzą z powieści Urszuli Zachariasz "Obiecaj, że wrócisz". Oh co to była za książka!😍

Wiem, że duża część z Was ma ją już za sobą, ale pozwólcie mi trochę o niej opowiedzieć:)

Julia i Antek to rodzeństwo, które zostało oddane do domu dziecka przez ich ojca. Kiedy Julia kończy 18 lat opuszcza mury domu dziecka i zaczyna życie na własną rękę. Bardzo cierpi z powodu rozłąki z bratem, ale ma nadzieję, że niebawem stworzą rodzinę z powrotem, ponieważ Julka stara się o prawa rodzicielskie dla swojego młodszego brata.

Dziewczyna podjęła również pracę w kawiarni, gdzie spotyka Piotra..
Chłopak.. także ma przejścia za sobą... może dlatego oboje zauważyli w sobie bratnie dusze?

Jak potoczą się ich losy? Do czego zaprowadzi ich ta znajomość?
(Przeczytajcie sami!😋)

Antek w domu dziecka także znalazł przyjaciółkę-Michalinę. Ich relacja była cudowna... była między nimi taka prawdziwa dziecięca przyjaźń💚 aż serce się radowało, gdy to czytałam.

Książka ta opowiada smutną, a zarazem piękną historię. Czytałam ją z zapartym tchem! Aż trudno mi kochana Uleńko uwierzyć, że to jest Twój debiut! I mam cichą nadzieję na kontynuację💚

Polecam każdemu przeczytać tę powieść, bo na pewno nie pożałujecie💚

"Proszę, bądź ze mną zawsze. Nigdy nie odchodź. Obiecuję, że zrobię wszystko, byś była szczęśliwa. Nigdy Cię nie zranię, nigdy nie zawiodę. Tylko bądź przy mnie."

"Obiecaj, że wrócisz" to historia rodzeństwa, Julki i Antka, którzy trafili do domu dziecka. Poznajemy ich w momencie, gdy dziewczyna ma osiemnaście lat i marzy, by zostać prawną opiekunką młodszego brata. Uczy się, pracuje i robi wszystko, by chłopiec z nią zamieszkał. Jest skupiona na jednym celu, ale niespodziewanie w jej życiu pojawia się ktoś, kto z każdym dniem staje jej się bliższy. Poznaje Piotra, który również ma za sobą bolesne wspomnienia.

Czy Julka się zakocha? Czy będzie pamiętać o obietnicy danej bratu? Przeczytajcie.

Julka to silna, młoda kobieta, dla której sprawą najważniejszą jest to, by zostać prawną opiekunką młodszego brata, Antka. Dużo w życiu przeszła, szybko musiała dorosnąć, ale nie rozczula się nad sobą. Podziwiałam ją za jej upór i determinację z jaką walczyła o to, by ona i Antek, mogli być razem. Dobrze, że Julka miała blisko siebie życzliwe osoby. Mogła im się zwierzyć, poradzić.

Pięknie została opisana miłość jaka jest między rodzeństwem. To, że są dla siebie najważniejsi na świecie, że tęsknią za sobą i zawsze sobie ufają. Julka jest dla Antka wzorem do naśladowania.

Dużo w tej książce jest też takiego ukrytego smutku, który zalega na dnie duszy. Zrozumie to ktoś, kto stracił najbliższą osobę. 

Dzięki tej książce możemy wysłuchać głosów dzieci z domu dziecka, które często wspominają dobre i złe momenty ze swojej przeszłości i najbardziej marzą o tym, by wrócić do swojego domu.

Trochę dziwił mnie dorosły język jakim mówił dwunastoletni Antek. Zrozumiałam jednak, że dojrzał emocjonalnie szybciej niż inne dzieci, dlatego, że przeżył wiele trudnych chwil w swoim życiu.

"Obiecaj, że wrócisz" to powieść, która pokazuje nam, że zawsze powinniśmy wierzyć w lepsze jutro i lepszą przyszłość. Dostrzegajmy pozytywy, szanujmy i cieszmy się każdym nowym dniem, bo on się już nie powtórzy.

To pięknie napisana historia, pełna emocji, ciepła i miłości. A ciekawe zakończenie, może będzie początkiem kolejnej książki.

Cudowna okładka zachęca, by zanurzyć się w lekturze.

Osiemnastoletnia Julia po opuszczeniu domu dziecka zamieszkuje w swoim rodzinnym domu. Ma jedno marzenie, chce zostać prawnym opiekunem swojego brata Antka.  Aby przekonać sąd podejmuje pracę w kawiarni gdzie poznaje kilka lat starszego Piotr.  Połączy ich wspólną pasja do literatury i bolesne doświadczenia. Czy rodzącego się uczucie spowoduje że zmieni swoją decyzję? 

"Obiecaj że wrócisz " to debiut pełen bólu, emocji ale i nadziei na lepsze jutro. Autorka w swojej książce porusza kilka niezwykle trudnych tematów. Poznajemy tragedię dzieci trafiających do domów dziecka, które trafiły tam z różnych powodów. Nie każde są w stanie się tam odnaleźć przez co reagują buntem, agresją luba zamykają się w swoim świecie. Historia Juli pokazuje że często po opuszczeniu domu dziecka zostają sami ze swoimi problemami bez pomocy nikogo bliskiego. Poza tym autorka w niezwykle piękny sposób ukazuje więź łącząca rodzeństwo. Julia jest niezwykle dojrzała i odpowiedzialna zresztą jak i Antek.  Czasem można odnieść wrażenie że ma więcej niż 12 lat ale to może dlatego, iż to co ich spotkało odcisnęło na nich piętno. Jedyny minus to dla mnie wyznanie miłości po zaledwie trzech spotkaniach. Mimo tego całość jest niezwykle mądra, życiowa i czyta się ją z ogromną przyjemnością. A otwarte zakończenie daje nadzieje na kontynuację po którą z chęcią bym sięgnęła. Zdecydowanie polecam

Miłość to uczucie, które buduje, sprawia, że nasz świat nabiera barw. Może być ona rozumiana jako miłość partnerska, rodzicielska, czy też jakakolwiek inna. W przypadku książki "Obiecaj, że wrócisz" mamy do czynienia z dwoma rodzajami. Pierwszy z nich to miłość między rodzeństwem. Drugi natomiast, to uczucie rodzące się pomiędzy główną bohaterką, Julią i przypadkowo poznanym mężczyzną. Czy da się pogodzić te dwie miłości? Czy w przypadku Julii okażą się one motywujące, czy wręcz przeciwnie?

Julia i Antek to rodzeństwo, które kilka lat temu trafiło do domu dziecka. Ich życie po stracie mamy zmieniło się o 180 stopni. Na skutek kilku wydarzeń znaleźli się w takim miejscu. Julia niedawno skończyła 18 lat i postanowiła zawalczyć o opiekę nad młodszym bratem. Dziewczyna pragnie zabrać go do domu rodzinnego i zajmować się nim mimo wszelkich przeciwności losu. Sprawa jednak jest troszkę skomplikowana...

"Obiecaj, że wrócisz" to przepiękna opowieść o nadziei i ogromnej miłości. Autorka ukazuje tutaj relację rodzeństwa, które wzajemnie się wspiera, walczy o siebie. Na ich drodze pojawia się wiele problemów, a los nie zawsze jest skory do pomocy. Młodzi nie poddają się, lecz uparcie dążą do celu. Historia opisana w książce posiada również wątki poboczne. Są one jednak dobrze opisane, łączą się z całością. Fabuła jest dość przewidywalna, choć zdarzają się momenty zaskoczenia. Akcja upływa przyjemnie, a cała lektura jest miłą odskocznią od codzienności. Nie brakuje tutaj emocji, niejednokrotnie na twarzy czytelnika pojawia się uśmiech, a czasem także wzruszenie. Historia skłania do przemyśleń, zwracając uwagę na najcenniejsze wartości w życiu.

Książka jest debiutem literackim Urszuli Zachariasz. Bardzo udanym debiutem. Autorka w swoim dziele zwraca uwagę na uczucia i więzi rodzinne. Swoją powieść opisuje z kilku perspektyw, gdzie w poszczególnych rozdziałach wypowiadają się inni bohaterowie. Zostało to zrobione dobrze, mamy możliwość wczucia się w uczucia każdej postaci. Sam styl autorki jest przyjemny, a język użyty w utworze nie przysparza problemów. Historię oceniam na 9,5/10. Serdecznie gratuluję tak udanego debiutu i z niecierpliwością czekam na kolejne powieści.