Nowi sąsiedzi
Katarzyna Majgier

Cóż mogę powiedzieć - sympatyczna książeczka dla dzieci:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ula ma pięć lat. Nie ma towarzystwa, więc większość czasu spędza sama, lub z dorosłymi. Ma za to główkę pełną fantastycznych pomysłów, które wykorzystuje w codziennych zabawach. Jej życie jest w miarę usystematyzowane, bez wielkich wstrząsów i przewrotów i nasza bohaterka ceni je sobie. Ziarnko niepewności zasiewa wiadomość o mających się wkrótce zjawić dwóch urwisach (wandalach) i ziarnko to pada na żyzną glebę. Od tego momentu Ula myśli tylko o tym jak swój ład codzienny, swoją prywatność i własność uchronić przed destrukcyjnym wpływem urwisów. A że główkę ma nie od parady, pomysłów jej nie brak i dobrze, bo dzięki temu mamy zapewnione godziny wyśmienitej zabawy! Bez wahania mogę powiedzieć, że jest to jedna z najzabawniejszych, najbardziej rozbrajających książeczek jakie czytałam mojemu dziecku. Lekkością i humorem dorównuje książkom Astrid Lindgren. Pozwala zajrzeć do głowy „poważnej” pięciolatki i spojrzeć na świat jej oczami. Ula jest przez większość czasu przekonana, że dorośli nic nie rozumieją, rozczula swoją pewnością siebie i przekonaniem o dogłębnym pojęciu świata i jego tajemnic. Na każdej stronie znajdziemy zabawne jednokolorowe ilustracje, przykuwające uwagę dzieci (rodziców również!)Z tej książeczki dowiemy się krok po kroku skąd nagle w główkach dzieci biorą się kosmiczne pomysły, kompletnie dla nas nielogiczne, ale dla nich, poprzedzone wnikliwym dumaniem. Dowiemy się jak jedno słowo potrafi mocno wrosnąć w umysł swoim znaczeniem i podporządkować całkowicie swojej idei. Uważajcie dorośli, jakich słów używacie przy dzieciach!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)