Nokturn
Jowita Kosiba

„Nokturn. Tajemnica kobiety w czerni” Jowity Kosiby to powieść grozy, która zabrała mnie do niezwykle tajemniczej posiadłości, w której można poczuć nastrój grozy.
Przyznam szczerze, że kiedyś uwielbiałam przerażające klimaty, niemniej jednak teraz niekoniecznie lubię się bać i niezbyt często sięgam po literaturę grozy.
Robert pracuje w studiu fotograficznym, do którego przychodzi kobieta, która swoim wyglądem go zaintrygowała i zdecydowanie zwróciła uwagę. Mężczyzna wywołuje pozostawione przez nią zdjęcia, na których dostrzega tajemniczą postać kobiety, która od lat nawiedza go w snach. Gdy właścicielka zdjęć się po nie nie zgłasza, postanawia sam ją odnaleźć. Udaje mu się to, z pomocą przyjaciela. Tak właśnie trafia do Połańca i tajemniczego dworu zamieszkałego przez Ewę Wilczyńską, która jest tą, która zostawiła zdjęcia. Okazuje się, że o nawiedzonym dworze mówi cała okolica, a niejedna osoba uciekała z niego w popłochu. Niemniej jednak Ewa wraz z jej złośliwym bratem, ciotką oraz krewnym od lat zamieszkują dom, do którego teraz wprowadza się Robert, podając się za łowcę duchów.
Książka grozy, która jednak nie przeraża tak bardzo, z powodzeniem mogą po nią sięgnąć nawet ci, którzy niekoniecznie lubią się bać. Ja czytałam z wielkim zainteresowaniem i dosłownie nie mogłam się oderwać. Nie brakowało w niej akcji, nie brakowało ciekawych postaci i zagadek, które z każdą kolejną stroną stawiały nowe pytania i dawały nowe odpowiedzi. Niezwykle ciekawym jest również prowadzenie narracji przez głównego bohatera powieści, który niejednokrotnie zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Myślę, że to świadome działanie autorki, aby czytelnik jeszcze bardziej mógł poczuć klimat powieści. Na mnie zdecydowanie zadziałało i jestem pod wielkim wrażeniem całej historii.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale czuję się niezwykle zaintrygowana i z chęcią sięgnę również po jej inne pozycje. Dziękuję Wydawnictwu za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

Nokturn - Jowita Kosiba 

 - Tajemnica kobiety w czerni -

Dziękuję wydawnictwu Waspos za możliwość przeczytania tej książki.

Wielkie WOW. Książka jest dopracowana w każdym calu. Nie tylko skupia ona cały czas uwagę na treść, ale porusza bardzo ważną kwestię. 

Zdrowie psychiczne jest niezwykle istotne, aby móc normalnie funkcjonować w codziennym życiu. 

Historia trafiła do mnie w stu procentach, gdyż dobrze rozumiem ten temat.

Słyszenie głosów często jest objawem przeforsowania umysłu i ostrym przemęczeniem. Powiem szczerze, że jest to jedno z najgorszych, oraz najstraszniejszych przeżyć. Umysł naprawdę potrafi sprawiać figle. Sama niestety miałam takie dramatyczne doświadczenie...

Czasem jak spojrzysz na jakąś osobę to już po prostu wiesz, że jest z nią przysłowiowo "Coś nie tak"

Każdy wrażliwy człowiek ma tzw. "czujnik" i jest w stanie wychwytać toksyczne jednostki. 

Bohater książki, Robert pitrafił coś takiego odczuwać. Czasami jednak nie dajemy wiary w pewne czynniki i może być to niebezpieczne nie tylko dla naszego umysłu.

Przez dłuższy czas zastanawiałam się o co chodzi ze słowem Nokturn. W trakcie czytania zrozumiałam, a raczej przypimniałam sobie o tym pojęciu. ("Twórczość w nocnym klimacie")

Podczas czytania tej książki w myślach "odtwarzałam" pewne podobne fragmenty z innej literatury. "Piękne istoty", "Zanim się pojawiłeś", "Wiecznie żywy", "Więzień labiryntu", czy też z filmu "Nawiedzony dwór" (2003 r.).

Fajne są fragmenty gdzie bohater zwraca się bezpośrednio do odbiorcy przekazu w stylu: "Drogi czytelniku". Daje nam to coś więcej, bo wytłumaczenie, trochę humoru, podsumowanie czy też przeprosiny. Mamy takie zwroty jak: "Jak domyślasz się, Nie osądzaj mnie", ale nie tylko.

Dobrym pomysłem były też fragmenty podawane w nawiasach. Dodawały one pewnych tzw. "Niedopowiedzianych" myśli, nie tylko tych ważnych, ale też i tych całkiem luźnych.

Jeśli chodzi o postacie to były one dynamiczne i miałam wrażenie, że żyją one swoim życiem, tak trochę jak w "Niekończącej się opowieści."

Negatywna postać była jak tykająca bomba. Człowiek z wieloma twarzami, osobowościami - coś na styl Richtera z serialu "Dzielnica Strachu" . 

Bardzo się cieszę, że wydawnictwo zdecydowało się odświeżyć tę książkę, bo nie poznałabym tak dobrej lektury.

Premiera tego tytułu na rynku była w 2019 roku. Okładki zupełnie różne, łączy je tylko budynek. To wydanie skupia się na tej tajemniczej kobiecie w czerni.

Historia trzyma w napięciu i nie pozwala nam się od siebie oderwać. Jest tu jeszcze miłość, która została wystawiona na próbę. Autorka przedstawia również smutny fakt, że człowieka najbardziej może skrzywdzić jego wlasna rodzina.

Moja ocena 10/10

Cytaty z książki:

"Dlatego zaś, iż najczęściej nie zdajemy sobie sprawy, iż oto wkraczamy w zupełnie nową opowieść, odrzucając przeszłość niczym wąż zrzucający na wiosnę starą skórę lub poczwarka, przeistaczająca się w pięknego motyla."

"Zbyt często odchodzę od tematu, to moja wada, chociaż niektórzy widzą w niej wielką zaletę umysłu. "

"Miejsca takie jak to, ze swoją historią, przeszłością, obarczone smutkami i cierpieniami wielu pokoleń - takie miejsca zazwyczaj mają swoje duchy."

"Nie wszyscy na świecie są podli. Bezinteresowna pomoc istnieje. Czasem warto zdać się na los..."

"Minęło już tyle czasu... Pomyśli pan, że powinniśmy przestać rozpamiętywać coś, co wydarzyło się tak dawno... Ale są ludzie, za którymi można tęsknić i sto lat"

"Każdy ma swoje lęki. I swoje duchy."

"Ignoracja jest najskuteczniejszym antidotum na wrażliwość."

"Ten człowiek emanował złą energią- gdziekolwiek się pojawił, powietrze gęstniało, a kwiaty zużywały ostanie zapasy wody."

"Demon musi odejść z pałacu. Pozbędę się demona."

"Ciemnota lubi wierzyć w mroczne opowieści"

"Żal i rozgoryczenie potrafią doprowadzić na skraj załamania i ujawnić zachowania psychopatyczne. Stąd krok ku szaleństwu."

"Zamknięci w pałacu niczym w szklanej kuli, z jego smutkami, historią i duchami, czuliśmy nadciągający chłód. Podpełzał on do drzwi, wspinał się po ścianach i wkradał nieszczelnym oknami do wnętrza. Straszył nas dniem i nocą.

Na imię miał Adam."

"W ciemności nawet najtęższe umysły wariują. Przyczajone dotąd cienie wychodzą na wierzch."

Tytuł: Nokturn. Tajemnica Kobiety w Czerni.

Autor: Jowita Kosiba

Wydawnictwo WasPos

#współpracareklamowa

#współpracabarterowa

#współpracarecenzencka

"Śniegiem zmywam krew, lecz jej nic nie zagłuszy - słyszę dziwny śpiew w czarnym zamku duszy."

Historia, która wciąga czytelnika już od pierwszej strony. Autorka stworzyła niesamowity klimat, który urzeka, dobrze wykreowani bohaterowie oraz zwroty akcji, które zaskoczą nie raz, sprawiają, że historię czyta się z zapartym tchem.

Dodatkowym plusem jest idealnie oddany urok starego dworku.

Dla fanów historii z dreszczykiem połączonej z dobrym thrillerem i fantastyką ta pozycja będzie idealna.

Gorąco polecam.

Dziękuję wydawnictwu za zaufanie i egzemplarz recenzencki.

#książkoweimpresje #polskiebookstagramy #bookstagrampl