Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy
Catherine Crowe

Książka Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy napisana przez Catherine Crowe została zakwalifikowana jako horror, co moim zdaniem jest zupełną pomyłką. Uważam, że powinna być zakwalifikowana jako dokument lub praca naukowa o rzeczach nadprzyrodzonych, bo moim zdaniem faktycznie posiada znamiona takiej formy brakuje jedynie przypisów do źródeł, a fakt iż została napisana w XIX wieku tłumaczy zupełnie inne podejście do świata i nauki niż aktualnie. Sięgając po tę książkę zakwalifikowaną jako "horror" miałam zupełnie inne oczekiwania, spodziewałam się jednej mrożącej krew w żyłach historii, a dostałam? No cóż... Wiele bajek, opowiastek, domysłów i legend. Sam język autorki jest również w naukowym stylu i naprawdę ciężko było przebrnąć przez całą książkę nie uciekając myślami gdzie indziej. Lektura tej książki zdecydowanie nie sprawiała mi przyjemności, mimo że zawsze ciekawiły mnie zjawiska paranormalne to te opowieści były dla mnie zbyt nieprawdopodobne i niczym nie poparte.
Sama autorka widać iż jest zagorzałą katoliczką, wierzącą w duszę ludzką i życie pośmiertne, odrzucając tym samym odkrycia naukowe które jak sama stwierdziła są jeszcze nie do końca zbadane i udowodnione a nawet lakoniczne, a niektóre nawet odrzuca bo tak nakazuje jej religia. Opiera się między innymi na bohaterach opowieści Starego Testamentu tłumacząc na ich przykładzie iż człowiek podczas snu potrafi rozmawiać z Bogiem, jednak w życiu doczesnym skupił swoją uwagę bardziej na rozwoju cielesnym niż duchowym przez co utracił tę zdolność. W książce jest wiele tego typu przekonań niczym nie popartych a jedynie stanowiących przemyślenia autorki.
Podsumowując, jeśli ktoś chciałby sięgnąć po tę książkę, powinien wiedzieć iż do ręki nie bierze horroru (jak sugeruje wydawca) a jedynie powinien ją uznać jako ciekawostkę w zakresie podejścia społeczności XIX wiecznej do zjawisk nadprzyrodzonych, jako wyznacznik jak bardzo dzisiejsze społeczeństwo jest świadome w porównaniu do ówczesnego.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Moim zdaniem książka jest czymś na bazie dokumentu, gdyż autorka przez wszystkie strony stara się nam wytłumaczyć pojęcia zjawisk nadprzyrodzonych podając przykłady kto z nas w co wierzy, jak zapatruje się na to religia i jak widzi to od strony naukowej. Troszkę zabrakło mi tutaj emocji i napięcia, które by sprawiało, że chciałabym ją nieprzerwanie czytać. Nie powiem, rzeczy w niej zawarte bardzo mnie ciekawiły, tylko trochę jej przekaz był taki jednostajny. Dość długie zdania i nieco naukowy język. Wiem, że na swoim poziomie autorka może uznać ją za inteligentną, bo naprawdę bardzo się postarała, by ukazać nam tą ciemniejszą stronę księżyca, jednak mnie, jako prostemu człowiekowi nieco opornie szło zrozumienie większych przekazów. Według książki każdy człowiek, który się na świecie pojawia jest stworzony do tego, by żyć współdziałanie z naturą, by móc samemu pomagać sobie w chwilach bólowych, czy trudnych sytuacjach. Dostaliśmy ciało przystosowane do najtrudniejszych warunków i ono potrafi wykonywać wiele czynności, tylko problemem jest nasza dusza, która o tym wszystkim nie ma pojęcia. Człowiek i dusza jest traktowana jako dwa osobne byty i nieraz to, co potrafi ciało, dusza tego nie umie przyjąć, bo się na tym nie zna. Kolejną niesamowitą rzeczą jaką się dowiedziałam było widywanie zmarłych po ich śmierci. Podobno człowiek w chwili odejścia wie, kto chciałby, by mu się ukazywał i tym sposobem oddziałuje na tą osobę i ona w śnie mu się pojawia. Jak sądzicie, czy więc taki zmarły jest wytworem naszej wyobraźni, która dostała sygnał od osoby umierającej, czy też faktycznie mają możliwość, by nas odwiedzać, kiedy tylko zapragną? Dowiedziono również, że człowiek jest w stanie odczuwać różnego rodzaju stany nadprzyrodzone, ale tylko w niezwykłych warunkach, jakie zafunduje mu ciało. Mamy podane tutaj bardzo dużo przykładów i opowieści, które mają bardziej unaocznić nam przekaz z książki. Jednym słowem, pozycja jest dla wszystkich ludzi, którzy interesują się tym, co nienaturalne nie do wyjaśnienia według innych. Z pewnością zaspokoi waszą ciekawość, tylko dajcie jej odrobinę cierpliwości, by od początku wytłumaczyła wam w jaki sposób was przez tą książkę poprowadzi:-)

NOCNA STRONA NATURY to horror opowiadający o zjawiskach paranormalnych z prawdziwego życia. Wydany po raz pierwszy w 1848 roku i przetłumaczony na wiele języków.

Po sięgnięcia po tę pozycję podkusił mnie intrygujący opis, obiecujący mrożące w żyłach opowiadania, i znakomita, mroczna okładka. A czy dostałam to co obiecał mi wydawca? I tak, i nie.

Zacznę od formy jaką została wydana ta książka, bowiem to wywód autorki, która posiłkowała się prawdziwymi historiami o duchach i wszelkich zjawach. Pragnęła zwrócić naszą uwagę na to, że takie zjawiska występują w naszym świecie. Aczkolwiek forma monologu i ilość przytaczanych opowiadań sprawiła, że nie potrafiłam wciągnąć się w nią.

Owszem, niektóre relacje osób, były przerażajace i wywoływały przebiegające ciarki wzdłuż kręgosłupa, jednak nie na tyle bym była zachwycona nią. Mam świadomość, że książka została wydana prawie 200 lat temu, więc nie czepiam się stylu czy samych opowiadań, ale nie potrafiłam wczuć się w nią, przez co mozolnie brnęłam do końca.

,,Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy" to książka z dość naukowym podejściem, które początkowo mocno mnie męczyło. Jednak z czasem okazało się, że ma ono swój urok i przede wszystkim zmusza do refleksji oraz obserwacji tego co się wokół nas dzieje. Mówi ona bowiem o zjawiska paranormalnych z prawdziwego życia, gdzie autorka próbuje nam je wytłumaczyć na polu naukowym, ale i duchowym.  

Całość napisana jest klasycznym językiem co stanowi wyzwanie dla czytelnika. Do tego trzeba mieć na uwadze, że książka powstała w XIX wieku, więc wierzenia były wtedy zupełnie inne niż obecnie. Każdy rozdział to nowa historia i muszę przyznać, że chyba wolałabym mniejszą ilość historii, a z większym rozwinięciem. Zwłaszcza tych, które naprawdę były przerażające i wywoływały ciarki na skórze. 

,,Nocna strona natury albo duchy, widma i zjawy" to książka z całą pewnością nie dla każdego. Sam styl może przytłoczyć, a i wciągnięcie się w fabułę może być trudne. Jednak trzeba mieć na uwadze, że powstała ona ponad 200 lat tem, więc jak na książkę z tamtych czasów jest ona naprawdę dobra.