Nocna droga
Kristin Hannah

Jude Farraday należy do tych matek, które całe swoje życie podporządkowują potrzebom dzieci. Choć jej ukochane bliźnięta - Mia i Zach - chodzą już do liceum, kobieta wciąż kontroluje każdy ich krok. Stara się organizować im wolny czas, uważnie przygląda się ich znajomym, chce ich ustrzec przed wszystkimi możliwymi błędami, które mogą popełnić. Tymczasem do miasta wprowadza się Lexi Baill - nastolatka, która w swoim życiu obarczona jest ciężarem trudnego dzieciństwa. Dziewczyna szybko zaprzyjaźnią się z nieśmiałą Mia, a rodzina Farradyów staje się jej bardzo bliska. Aż przychodzi pewna straszna noc, która na zawsze zmieni życie bohaterów.

Kristin Hannah w „Nocnej drodze” robi dokładnie to co czytelnik kocha i nienawidzi, a mianowicie przejmująco opowiada losy bohaterów, pozwala na darzenie ich sympatią i zżycie się z nimi tylko po to, by potem złamać czytelnikowi serce, tym jak potoczą się losy tych bohaterów. Robi to w tak wiarygodny sposób, że na kartach tej powieści możemy poczuć ich emocje.

Autorka zręcznie buduje więzi między bohaterami i splata ich ze sobą. W doskonały sposób potrafi przedstawić nam ich zachowania i uczucia, nie boi się mocnych słów, dlatego w tej historii nie ma miejsca na sztuczności. Bohaterowie są niezwykle wiarygodni i autentyczni. Możemy obserwować ich poczynania na przełomie lat, co lepiej pozwala nam zrozumieć ich pewne zachowania. Ich przeżycia z przeszłości mają wielki wpływ na ich dalsze życie. Dlatego z wielkim zainteresowaniem śledziłam ich losy.

„Nocna droga” może nie wywarła na mnie aż tak mocnego wrażenia jak właśnie „Wielka samotność” tej autorki, ale była równie dobra co pozostaje książki Kristin Hannah i mogę wam ją z czystym sercem polecić. Historia przedstawiona na kartach tej powieści  jest o tyle niezwykła, iż mogła się przydarzyć każdemu z nas. Z niejednym bohaterem tej książki można się utożsamić. Powiem jedno - CZYTAJCIE „Nocną drogę” bo to kolejna wspaniała historia, która wyszła spod pióra genialnej pisarki Kristin Hannah.

„Nie możemy przekopywać całego naszego życia w poszukiwaniu błędu - rzekł. To nas zabije...”

Książka o nastolatkach i raczej dla nastolatek. Książka porusza wiele ważnych tematów: miłości, zdrady, wczesnego macierzyństwa, przyjaźni, młodzieńczego braku wyobraźni, odpowiedzialności rodzicielskiej, śmierci, żałoby itd. Do połowy właściwie była nudna, akcja zaczęła rozwijać się po połowie. I ta druga połowa dopiero mnie trochę wciągnęła. Ale uważam, że dla młodzieży to naprawdę fajna pozycja.

Bardzo poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, oddaniu. Historia o trudach macierzyństwa, trudnych wyborach. Czy można uchronić swoje dzieci przed każdym niebezpieczeństwem? Czy można żyć dalej po utracie kogoś ukochanego? Czy można wybaczyć sobie najgorszy błąd? 

Polecam gorąco.

Pierwsza książka tej autorki, którą  przeczytałam. Ciekawa historia, ciekawi bohaterowie. Polecam

Książka dosyć ciekawa, choć przewidywalna. Na tyle jednak ciekawie napisana, że nawet sporo łez uroniłam przy jej lekturze. Bardzo lubię styl pisania pani Kristin, chociaż nowsze jej książki bardziej mi się podobają. 

Cudowna książka ! Omiłości ,przyjaźni, honorze, przebaczeniu. 18- letnia dziewczyna idzie do więzienia za zabicie przyjaciółki. Lexi prowadzi samochód pod wpływem alkoholu w którym ginie jej przyjaciółka. Matka Miji (przyjaciółki Lexsi chce sprawiedliwości. Sama Lexi przyznaje się na sprawie sądowej do winy, idzie na 6 lat do więzienia. W więzieniu rodzi córkę której ojcem biologicznym jest brat bliźniak Miji zmarłej przyjaciółki. LeXsi z miłości do córki zrzeka się praw i oddaje dziecko ojcu. Po wyjściu z więzienia z ukrycia obserwuje córeczkę a gdy zauwarza że dziecko nie jest szczęśliwe , pragnie małą odzyskać. W konsekwencji książka dobrze się kończy rodzina jest razem .