Noc blizn t.1
Campbell Alan

Książka, która idealnie nadawałaby się na film. Fantasy, nie horror, za który mógłby wziąć się dobry scenarzysta i dobrze wszystko posklecać. Jednocześnie przychodzi mi na myśl, by porównać tę książkę do orzecha. Twardą ma skorupkę - język jest bardzo zawiły i często można się pogubić, co raczej irytuje niż daje przyjemność; w środku ma cudowny orzech - gdy przebrnie się przez początek książki pełen niewiadomych, reszta idzie już z górki. Wystarczy przyzwyczaić się do stylu autora i książka nie wydaje się taka zła. Sam pomysł również jest dobry, wykorzystanie czarnego księżyca - nowiu - jako nocy w której na łowy wyrusza upadła anielica, jest dość interesujące, zwłaszcza gdy dodać do tego miasto, które utrzymuje się na łańcuchach i legarach, aby nie runąć w otchłań, wprost na pastwę Ulcisa - ich boga.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Anielica Carnival w każdą Noc Blizn musi wypić krew człowieka, głód jest silniejszy niż wszystko. Po każdym morderstwie zadaje ona sobie rany, aby się ukarać i ulżyć cierpieniu. 16-letni Dill jest ostatnim archontem- swiatynnym aniołem. Jego opiekunką zostaje niewiele starsza wojowniczka Rachel. Ta trójka będzie zmuszona stanąć do walki z armią martwego boga Ulcisa. Bardzo brutalna to fantastyka i chociaż jest dość ciekawa, to do drugiego tomu jakoś mnie nie ciągnie...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)