Nina
Joanna Kielar

Śmierć bliskiej osoby to zawsze ekstremalnie trudna sytuacja, smutek, żal, cierpienie. Tak też było z Niną Nowak, koszmary, bezsenność, ból nie do zniesienia jedyne ukojenie przynosiły pigułki nasenne. Aby wyrwać się z tego koszmaru, przeprowadza się do Kopenhagi i rozpoczyna karierę menedżerki w nocnym klubie. Przykre doświadczenia tworzą z niej kobietę nie do zdobycia, zimną i wyrachowaną. Wszystko zmienia się, gdy w jej klubie pojawia się pewien mężczyzna.

Centrum tej książki jest historia trzydziestoletniej tytułowej Niny, która musiała zmierzyć się ze śmiercią ukochanego. Pozostawiona na pastwę negatywnych emocji oraz nadmiernie przyjmowanie leków, stałą się smutna i oziębła.
Autorka w swojej książce porusza bardzo delikatne tematy, problem istoty śmierci i cierpienia bliskichpo stracie ukochanej osoby. Pokazuje nam, że czas żałoby nie może trwać wiecznie. Przychodzi taki moment, że pomimo bólu i rozpaczy, musimy zmierzyć się z przeszłością. Rozliczyć, pokonać swoje demony i pozostawić je za sobą, tylko wtedy możemy poczuć się wolni. Bo śmierć ukochanego to nie koniec, tylko początek czegoś innego, nowego, a czasem pięknego. Trzeba zacząć żyć teraźniejszością i patrzeć z radością w przyszłość.

,,Nina” Joanna Kielar - jest to debiut, bo tylko raz w życiu można wydać pierwszą książkę. Myślę, że dla każdej autorki debiut to coś wyjątkowego. To jak dla matki, pierwsze słowa wypowiedziane przez dziecko. Bo najczęściej w pierwszej książce, jeszcze niedoświadczonym, niewprawnym piórem, pisarz na papier przenosi rzeczy dla siebie bardzo ważne. Czasem są to historie trudne, ale emocjonujące, czasem lekkie, namiętne i odważne, ale wciągające. Jednak myślę, że w dużym stopniu zbliżone do prawdy, a takie lubię najbardziej. Właśnie to wszystko otrzymamy w książce ,,Nina’’. Polecam.

Śmierć chłopaka nie jest czymś, co przeżywamy na co dzień. Jest to trudne, a nawet bardzo trudne przeżycie. Tak było również w przypadku Niny. Nie mogła się pozbierać, ból był nie do zniesienia, noce bezsenne i tylko leki pomagały. Żyła w zawieszeniu, w otępieniu, nie mając na nic ani siły, ani ochoty. Pewnego dnia postanowiła wszystko zmienić. Swoje nowe życie zaczęła od przeprowadzki z Londynu do Kopenhagi, gdzie zaczęła pracę jako menadżerka klubu. Chociaż wszystko idzie tak, jak sobie zaplanowała, tak naprawdę wcale nie jest szczęśliwa. Koszmarna przeszłość wciąż do niej wraca, a ona zamknęła się na innych, stała się zimna i oschła.
Pewnego dnia w jej życiu pojawia się pewien mężczyzna. Kriss jest nie tylko nowym klientem, ale również dobrym znajomym szefa. Między tą dwójką iskrzy od pierwszego spotkania. Tylko czy Nina go dopuści do siebie? Czy zaryzykuje i się otworzy na mężczyznę? Czy Kriss będzie na tyle wytrwały i uparty, aby do niej dotrzeć?

Historia, jaką znalazłam w książce, była naprawdę fajna. To opowieść o bólu, stracie, nowym początku. Czytało się ją szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje. Akcja nie była ani bardzo szybka, ani wolna, znalazłam w niej zwrotki, a jeden mnie zaskoczył, a także mocno mi zapadł w pamięci.

Główną bohaterką jest Nina. To kobieta, która przeżyła traumę po stracie chłopaka. Poznajemy ją jako osobą zimną, skrytą, która tylko dzięki lekom potrafi jakoś funkcjonować. Później pomału się zmienia, jednak to już musicie odkryć sami. Moim zdaniem jest bohaterką ciekawą.

„Nina” to książka z dość ciekawą i wciągającą historią o stracie bliskiej osoby, nowym początku. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim b logu - Mama, żona - KOBIETA