Nikomu ani słowa
Jana Frey

Z książkami autorstwa Jany Frey miałam do czynienia już od moich nastoletnich lat. Zaczytywałam się w tych historiach, tak trafnie opisujących problemy dręczące duszę i ciało młodego człowieka. Opowieść Sammiego jest niezwykle trudna w odbiorze, czytając czułam jego samotność tak mocno. Przypominały mi się te chwile, gdy sama straciłam tak ważną dla mnie przyjaźń, gdy bliska dla mnie osoba z dnia na dzień stała się zupełnie obca. Do dziś czuję taki ból, który z nienacka potrafi rozdzierać serce w pół. Sammy dramatycznie poszukiwał miejsca dla siebie i niestety trafił na tych ,,złych" przyjaciół, którzy pokierowali jego życiem w niewłaściwą stronę. Moim zdaniem książki takie jak ta powinny wejść w obowiązkowy kanon lektur w gimnazjum. Niosą one bardzo wiele wskazówek, przestróg. Dają wiele więcej dają niż beznadziejne godziny wychowawcze, na których przeważnie nauczycielka nadrabia braki w dzienniku. Naprawdę WARTO (!!!!) przeczytać .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Okres z bycia dzieckiem do stania się dorosły czasem jest naprawdę trudny. Droga, którą każdy z nas musi przejść w tym czasie nie zawsze jest usłana różami. Przekonuje się o tym piętnastoletni Sammy bohater książki ,,Nikomu ani słowa" autorstwa Jana Frey Od kiedy Sammy pamięta zawsze przyjaźnił się z Leanderem. Byli nierozłączni, wszystko robili razem. Nic ich od siebie nigdy nie różniło, aż do czasu kiedy zakochali sie w tej samej dziewczynie... Do tego w tym samym czasie jego mam poznała nowego mężczyznę i okazało się, że wszystko się zupełnie zmieni. Kiedy dwom chłopakom podoba się ta sama dziewczyna najczęściej o nią rywalizują. Chcą się jej przypodobać, a tym samym pokazać jej który jest lepszy. Czy aby na pewno zawsze się tak dzieje? A kiedy dwom przyjaciołom podoba się ta sama dziewczyna? Czy wtedy również jest tak sami? Kiedy okazało się, ze dziewczyna wybrała Leandra Sammy wściekł się na ich obu. Nie potrafił pogodzić się z faktem, ze został odtrącony. Zamiast próbować dalej się przyjaźnić z chłopakiem on wolał tą przyjaźń znieść na straty. Do tego wszystkiego doszedł jeszcze nowy związek matki. Od śmierci ojca Sammy był zawsze sam z matką. Teraz musiał się nią dzielić. Po części wiedział, ze nie ma innego wyjścia, ale nie rozumiał dlaczego jego matka się teraz już nim tak nie interesuje. Tu też możemy zobaczyć jak może czuć się nastolatek, którego jeden z rodziców ma nowego partnera. Tylko, ze nie zawsze jest tak źle jak w tym wypadku. Tu na pierwszy rzut oka widać, ze jego matka jest zafascynowana nowym mężczyzną. Dostrzega tylko poniekąd to, ze coś złego dzieje się z jej dzieckiem, a nic z tym nie robi. A powinna poświecić chłopcu więcej czasu, bo działo się z nim naprawdę złe rzeczy Przez to wszystko Sammy znalazł sobie nowych znajomych. Zaczął obracać się w zupełnie innym towarzystwie niż dotychczas. Jak na tym wyszedł? Na pewno nie najlepiej. Nie potrafił wyciągać z tego wniosków, nie widział, że robi źle. W ,,Nikomu ani słowa" głównym wątkiem jest nastoletni bunt. Sammy sprzeciwia się całemu światu, a później już nawet nie dostrzega różnicy między dobrem, a złem. Możemy zauważyć jak z bezbronnego chłopca, niewinnego samotnika stał się brutalny dzieciak bez krzty litości. Widzimy jak w tym wieku nastolatce potrafią się bardzo szybko zmienić przez nowych znajomych. Jednak myślę, ze jest tu też wina matki. Kobieta nie poświęcała synowi tyle czasu ile potrzebował. Nawet nie potrafiła do niego dotrzeć kiedy widziała, ze coś jest z nim nie tak. Od jakiegoś czasu fascynuję się książkami autorstwa Jany Frey. Ukazują wszystko to, co każdy człowiek chce ukryć przed światem. Jest naprawdę niesamowitą prozaiczką. Opowieść Sammiego, jego dramatyczne poszukiwanie miejsca dla siebie wpadając przez to w niemałe kłopoty, jest po prostu cudowna. Fabuła trzyma w napięciu już od pierwszej strony. Tak bardzo żałuje, że nie mogę nadal śledzić losów chłopca. Jestem bardzo ciekawa jak potoczy się jego życie, jak poradzi sobie z wychodzeniem na prostą. Uważam, że takie książki powinny być czytane przez każdego ucznia. O wiele więcej dają niż beznadziejne godziny wychowawcze, tak naprawdę nie zmieniające życia młodego człowieka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)