Niepokonane
Barbara Taylor Bradford

"(...) Linnet była niemalże dziesięć lat starsza, a jej celem nie było zdobywanie pieniędzy czy władzy. Ona zamierzała wprowadzić wspaniałe, założone przez Emmę centrum handlowe w XXI wiek." W szóstej już części opowiadającej o losach rodziny Harte znów spotykamy się z prawnuczkami Emmy - Linnet, Evan, Tessą i Indią. Kobiety te dzięki sile i determinacji swej prababaki mogą dziś zarządzać imperium finansowym jakie udało jej się przez lata zbudować. Linnet, której dobro firmy szczególnie leży na sercu chce wprowadzić kilka potrzebnych zmian by sklepy nadal przynosiły zyski. Przedstawiając projekty swej matce Pauli O'Neill nie spotyka się jednak z jej aprobatą. Paula, wnuczka oddana Emmie i jej naukom, chce aby sklepy nadal pozostały takimi jakie stworzyła je babka. Córka przekonuje ją jednak, że świat nieustannie pędzi na przód, zmieniają się ludzie i ich wymagania, które nie są już takie jak w czasach gdy Emma zaczynała budować swoje wymarzone imperium, a szacunek do tradycji i wierność ukochanej Emmie, pomimo zmian, nadal pozostaną w ich sercach. Linnet, jako nieodrodna potomkini Emmy głęboko w sercu czuje obecność prababki i wie, że ta zgodziłaby się z jej decyzjami. Nagła choroba Pauli przekonuje kobietę, że najwyższy czas przekazać "pałeczkę" młodszemu pokoleniu i swoją następczynią wyznacza właśnie Linnet. Prawnuczki Emmy Harte należą do pokolenia dzielnych kobiet, które w obliczu tragedii nie poddają się i walczą o własne szczęście. Tessa chce zbudować nowy związek z korespondentem wojennym Jean-Claude'm. India pragnie wspólnie wychować córeczkę Dustiego po śmierci babci dziewczynki. Nawet Evan, ukochana żona Gideona i matka bliźniaków, wierzy, że wszystko dobrze się ułoży, pomimo tego, że teraz, po śmierci dziadka Robina, Jonathan Ainsley upomni się o swoje dziedzictwo nie zamierzając się nim dzielić z nieślubnymi potomkami ojca. Momentami odnoszę wrażenie, że książka pisana jest "na siłę". Nie można zarzucić pisarce ciągłości jeśli chodzi o losy potomków Emmy Harte (w końcu to już szósta pozycja), ale częste wracanie do wydarzeń z zamierzchłej przeszłości i nieustanne wspominanie, wręcz hołubienie, Emmy bywa, po prostu, nudne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)