Nieodpowiednia dziewczyna
J. Harrow

Jakiś czas temu sięgnęłam po książkę "Nieodpowiednia dziewczyna" Pani Harrow. Niestety, książka autorki, którą poprzednio czytałam nie bardzo trafiła w mój gust. @zakreconaa_19 poleciła abym sięgnęła po ten tytuł, i jak to było? No tym razem zdecydowanie było lepiej, niemniej nie zrobiła na mnie książka efektu wow. Taka szybka, lekka i przyjemna powieść do przeczytania w dwa, może trzy wieczory 😊
Jeśli lubicie książki w takim klimacie to polecam abyście sami sięgnęli i się przekonali czy ten tytuł trafi w wasz gust 😊

"Wszyscy jesteśmy ukształtowani naszą przeszłością. nie możemy jej zmienić ani o niej zapomnieć. Możemy jedynie sprawiać, aby każdy kolejny dzień stał się pięknym wspomnieniem - naszą przyszłością i nową przeszłością..."

Dzień dobry Kochani!

Zaczynam dzień od pięknego cytatu, który znalazłam ostatnio w "Nieodpowiedniej dziewczynie" J.Harrowa. Tak bardzo mi się spodobał, że nie mogło go tutaj zabraknąć!

A Wy co o nim sądzicie?

Dziękuję @zysk_wydawnictwo za piękną lekturę!
Była to niesamowita przygoda!

Zacznijmy od początku...

Daniel - nasz główny bohater przeprowadza się razem z rodzicami i siostrą do nowego domu. Podczas remontu znajduje pamiętnik, który należał do pewnej dziewczyny... Chłopak co jakiś czas czyta zapiski pochodzące z pamiętnika.

Mija kilka lat... 
Daniel poznaje piękną Alice, z którą tworzy świetny związek. Oboje ułożeni, wykształceni, pochodzą z dobrych rodzin, zakochani... Czego można chcieć więcej?

Pewnego razu Alice wpada na pomysł, żeby zrobić sobie wspólny tatuaż. Chłopak był sceptycznie do tego nastawiony, ale w końcu się zgadza. 
W salonie tatuażu poznaje Eve... - młodą, zdolną i piękną tatuażystkę, która nienawidzi mężczyzn i nie  wierzy w miłość. 

Czy tatuaż w tym przypadku to był dobry pomysł?

Otóż zdradzę Wam pewną sprawę - niestety nie... 

Daniel od pierwszego spotkania nie potrafi przestać myśleć o Eve...
Zaczynają się potajemnie spotykać!
Tak jak z początku go lubiłam,  tak po paru kartkach byłam nim poirytowana do takiego stopnia, że to była jakaś paranoja🙈 

Wytłumaczcie mi.. jak można z jedną dziewczyną kochać się w domu, a o drugiej ciągle myśleć i nie tylko🙈? 

Jak można swoją partnerkę notorycznie okłamywać i latać do tej drugiej?

A mało tego! Eve wcale nie przeszkadzała myśl o tym, że chłopak z którym się spotyka ma dziewczynę. 

Kurczę! No jego zachowanie było skandaliczne!

Więcej Wam nie zdradzę, a chciałabym :D

Książkę czyta się szybko. Historia Eve i tajemniczego pamiętnika jest owiana tajemnicą, którą czytelnik chce poznać bardzo szybko... I tak było w moim przypadku :) 

Polecam!
Niebawem będzie druga część, której jestem bardzo ciekawa:)

Książka o dwójce różniących się jak dzień i noc bohaterów. Ona nienawidząca mężczyzn, silna i niezależna kobieta z trudną przeszłością. On pochodzący z dobrego domu facet z planami na przyszłość. Spotykają się przypadkiem.
Historia o skomplikowanych relacja, o trudnej przeszłości, o pokonywaniu przeszkód. Fajnie napisana lekkim i dynamicznym językiem. Z całego serca polecam ;))

W kwestii romansów jestem dość wybredna. Przeczytałam ich bowiem już tyle, że rzadko kiedy jakakolwiek powieść romantyczna potrafi mnie zaintrygować, chwycić za serce i na długo zapaść w mojej pamięci. Co więc skłoniło mnie do sięgnięcia po „Nieodpowiednią dziewczynę” J. Harrow? Ciekawy opis i wpisująca się w mój gust okładka powieści.
Czy i tym razem otrzymałam schematyczne romansidło, pełne przesłodzonych rozmówek i z oklepaną fabułą?
Gdy cały świat jest przeciwko, a serce i rozum nie współgrają, może wydarzyć się wszystko…
Eve to młoda, zdolna tatuażystka. Stroni od mężczyzn i nie wierzy w miłość. Natura buntowniczki i skóra pokryta tatuażami sprawiają, że ludzie oceniają ją dość jednoznacznie.
Daniel to jej kompletne przeciwieństwo – wychowany w kochającej rodzinie, dobrze wykształcony, szarmancki. Zawsze wie, jak się zachować… do czasu, gdy spotyka Eve. Zjawia się w jej salonie razem z Alice, swoją dziewczyną, z zamiarem zrobienia sobie miłosnych pamiątek na skórze. Od pierwszej chwili ulega niespodziewanej fascynacji młodą tatuażystką i wbrew rozsądkowi postanawia poznać ją bliżej. Nie ma pojęcia, że ich drogi przecięły się już wcześniej…
Po przeczytaniu ostatnich dwóch stron byłam bardzo zaskoczona. Wbrew pozorom nie miało to związku z fabułą, ale z dwoma, dość istotnymi informacjami. Po pierwsze, „Nieodpowiednia dziewczyna” to debiut literacki, a po drugie, J. Harrow to pseudonim polskiej autorki. Polskie powieści tak średnio do mnie przemawiają, ale otwarcie przyznaję, że ta historia bardzo mnie urzekła i z pewnością będę ją polecać moim znajomym.
Ogromną zaletą jest wyzbycie się przez autorkę schematu w kwestii kreacji bohaterów. Ile już mamy powieści romantycznych, w których miłość rodzi się między tzw. „bad boy’em” a „szarą myszką”? Około mnóstwo. J. Harrow w swojej debiutanckiej powieści stosuje zabieg odwrotny. Tym razem to Eve jest skomplikowaną, nieco trudną postacią a Daniel to szarmancki i miły facet z dobrej rodziny.
Co zaskakujące, od razu polubiłam Eve, choć momentami ciężko było mi zrozumieć jej zachowanie. Z kolei do postaci Daniela podchodziłam dość sceptycznie. Autorka dość dziwnie ukierunkowała rozwój fabuły i zwyczajnie nie podobało mi się to, jak zachowuje się „idealny” Daniel. Harrow jednak udało się jakoś wybrnąć z tej sytuacji i sprawić, bym spojrzała na tą postać nieco przychylniej.
Narratorem opowieści jest głównie Daniel, ale jest również wiele momentów, gdy stery przejmuje Eve. Autorka zgrabnie przeplata ze sobą rozdziały - aktualne wydarzenia uzupełnia wspomnieniami z przyszłości.
„Nieodpowiednia dziewczyna” nie jest kolejną, banalną, miłosną opowiastką. Autorka porusza w niej wiele trudnych tematów, jak np.: przemoc domowa, alkoholizm, czy gwałt. Pomimo iż napisana jest w lekkim i przyjemnym w odbiorze stylu, to jednak jest bardzo emocjonalna i momentami ciężko się nie wzruszyć, poznając traumatyczne wydarzenia z przeszłości dziewczyny.
Sądząc po zakończeniu, jaki zaserwowała nam autorka, myślę, że w przyszłości możemy doczekać się kontynuacji tej historii. Już dziś wiem, że po nią sięgnę, gdyż z chęcią poznałabym dalsze losy tych bohaterów. Jedyną rzeczą, do której mogłabym się przyczepić to trochę przewidywalna fabuła, której rozwój, momentami bardzo łatwo było odgadnąć. Nie zmienia to jednak mojego pozytywnego odbioru tej powieści. Uważam, że „Nieodpowiednia dziewczyna” to bardzo udany debiut, który mogę Wam szczerze polecić.

Moja ocena: 8/10

"Im wyżej mierzysz, tym bardziej boleśniejszy jest upadek.
Nie pytaj o przeszłość i nie planuj przyszłości."

   To co przeszliśmy w przeszłości naznacza nas. Ta nauka pozostawia po sobie ślad w naszym umyśle. Czy to pozytywne wydarzenia, czy tez zgoła całkiem inne. Brutalne, mroczne - niczym z koszmarnego snu. Z tym, że nie można się obudzić, bo to rzeczywistość.

   Dwudziestodwuletnia Eve jest tatuażystką. Pod warstwą tatuaży skrywa swoją prawdziwość. To jej sposób na pokazanie światu co myśli i czego doświadczyła. A nie było lekko. Było wręcz koszmarnie, tragicznie. W skutek czego odcięła się od mężczyzn. A tym bardziej nie wierzy w miłość. Nie ma zaufania do płci przeciwnej. Ani ogólnie do ludzi. Boi się, choć tego nie okazuje. Na każdym kroku chce mieć wszystko pod kontrolą. Tylko dzięki temu czuje się pewnie. Zdaje sobie sprawę, że jest zniszczona od środka. Wyrwane serce i brak chęci dopasowania się do ogółu. Jest tylko ona. I ma swój świat. Swoją pasję. Nie jest  dobrym materiałem na partnerkę. Ba! Nawet takiej opcji nie bierze pod uwagę. Przez to co przeszła i jak wygląda. Przez to jak wygląda nie jest odpowiednią dziewczyną. I kiedy wszystko w miarę jakoś się ustabilizowało na jej drodze staje Daniel i Alice, którym zamarzyły się tatuaże...

   Dwudziestopięcioletni Daniel Collins jest szczęściarzem. Razem z siostrą Cecilią wychowywał się w pełnej rodzinie. Nie brakowało im ciepła, rodzicielskiej miłości, wsparcia i gotówki. Daniel ma także idealną dziewczynę. Alice jest według jego rodziców najlepszą partia dla ich syna. Ładna, dobrze wychowana, elegancka i ciepła. Na każdym kroku uchodzi za ideał. Kilka lat wcześniej Daniel z całą rodziną przeprowadził się do Londynu. To tu, w ich nowym mieszkaniu główny bohater znajduje pamiętnik i pasujący do niego kluczyk. To ten notes stał się przed laty powiernikiem wszystkich myśli i tego, czego doświadczyła jego właścicielka. Jojo Johnsons przeszła piekło. Doświadczyła kataklizmów godnych Puszki Pandory. Niczym najgorsza plaga zniszczyła ją. Niczym ogień trawiący wszystko na swej drodze. Została obdarta ze złudzeń. Jej wszystkie wyobrażenia zostały zdeptane, wyrwane z korzeniami zanim zdążyły urosnąć i w pełni rozkwitnąć. Przeszła przez piekło na ziemi...

   Drogi tych ludzi przetną się w najmniej odpowiednim momencie. Co z tego wyniknie? Czy Jojo otworzy się na miłość? Jakie kroki poczyni Daniel? A co z tym wspólnego ma Eve? Jaki finisz będzie miała ta zagadkowa i pełna zawrotnych wydarzeń historia?

   Już po samej okładce i opisie tego debiutu wiedziałam, że wczytam się w fajną historię. Nie przewidziałam tylko, że będzie tak mroczna i ciężka. Nie zabrakło scen erotycznych i opisów, jednak nie przytłaczały całości. W głównej mierze poznajemy historię oczami Daniela. Czasami tylko jest zaznaczone spojrzenie Eve i Jojo. I bardzo dobrze. Mogłam bardziej wczuć się w jego umysł. Autorka pokusiła się o przeplatanie przeszłości z teraźniejszością oraz z tym, co było pomiędzy. Nasz bohater jest rozdarty między kobiety. Czytałam z uwagą to, jak się miotał. Jego niezdecydowanie. Najbardziej przerażające dla mnie były opisy nastoletniej Jojo. Jej dzieciństwa i w drodze ku dorosłości. Współczułam jej. Szczerze. A później z jeszcze większym zainteresowaniem śledziłam Eve. To, jak stara się być silna. Jak nie dopuszcza nikogo do siebie i swojego świata. To jakim wysokim i grubym murem otoczyła swe serce. Wydarzenia w rytmie przekręcanych kartek nabierały tempa. Gmatwały się i szokowały. Dawały nadzieję i obdzierały ze szczęścia.

   Takiej huśtawki emocjonalnie już dawno nie doświadczyłam. To nie jest książka, przy której policzki obleją się purpurą. To nie historia, w której będziemy wybuchać salwami niekontrolowanego śmiechu. To coś więcej. To opowieść o niszczycielskiej przeszłości. O braku wiary. O tym, że w każdej chwili los potrafi spuścić ze smyczy siejące spustoszenie tornado, by znowu czarne chmury zasłoniły horyzont. O rozstajach dróg i skutkach podejmowanych decyzji. O tym co widoczne dla oka, a także tym co skryte w środku pod warstwą z tatuaży. Końcowe rozdziały sprawiły, że uroniłam łzę. Książka skończyła się tak, że mam nadzieję iż będzie kontynuacja. Chociażby ze względu na padające tam słowa, które nie miały tutaj odniesienie. Była przyczyna i zabrakło skutku. Jestem na  tak i trzymam kciuk aby powstała część druga.

Autorka z swoim debiucie zagrała na moich emocjach niczym najlepszy pianista na pianinie. Od spokojnych i delikatnych dźwięków po te zwiastujące kataklizm, by za chwilę znowu zmienić rytm i natężenie.

Polecam agazlotowlosaiksiazki.blogspot.com

Recenzja książki "Nieodpowiednia dziewczyna"

Daniel to młody chłopak wychowany w kochającej rodzinie. Wraz z rodzicami przenosi się do Londynu. Podczas remontu odnajduje pamiętnik. Postanawia go przeczytać. Poznaje historię Jojo, której dzieciństwo było trudne.
Eve to zdolna tatuażystka. Daniel i Eve poznają się w studiu tatuażu, gdzie chłopak przychodzi ze swoją dziewczyną. Po pierwszym spotkaniu z tatuażystką chłopak odnosi wrażenie, że już się spotkali. Jego fascynacja młodą tatuażystką doprowadza do tego, że Daniel postanawia zbliżyć się do Eve.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Od pierwszych stron byłam bardzo zaciekawiona historią i czytałam jednym tchem. Bardzo chciałam poznać losy bohaterów. Książka mi się podobała, ale w pewnym momencie czułam przesyt zbliżeń między bohaterami, jednak o tym za chwilę.
Nieodpowiednia dziewczyna jest obyczajówką z elementami erotycznymi. Opowiada o trudnej miłości, ale też walce ze swoimi demonami z przeszłości. Eve poprzez swoje doświadczenia i bardzo trudne dzieciństwo ma duży problem, aby zaufać mężczyznom. Dużo przeszła i wiele musiała poświęcić, aby znaleźć się w miejscu, w którym teraz jest.
Daniel zafascynowany dziewczyną chce zrobić wszystko, aby to zmienić. Jednak ich związek nie należy do najłatwiejszych. Ranią się wzajemnie, a tajemnice które skrywają, nie ułatwiają budowania relacji.
Jak już wspomniałam książka mnie zaciekawiła. Fabuła skontruowana jest tak, że wciąga od pierwszych stron. Rozdziały pisane są z perspektywy Eve i Daniela, co sprawia, że łatwiej możemy wczuć się w ich emocje. Dużym plusem są dla mnie też opisy z pamiętnika Eve.
Jeśli chodzi o nutę erotyzmu to w pewnym momencie było tego dla mnie za dużo. Odnosiłam wrażenie, że bohaterowie robią tylko to. Każde ich spojrzenie doprowadzało do zbliżenia. Były również momenty, że irytował mnie Daniel swoim zachowaniem. Zupełnie jak zakochana nastolatka, która ma złamane serce.
Ogólnie książka zasługuje na pochwalę, mimo tych kilku detali byłam zadowolona z lektury. Zakończenie niejednoznacznie, więc liczę na kontynuację powieści.

Eve jest dziewczyną, która nie miała w życiu łatwo. Jej wygląd oraz miejsce pracy powodują, że ludzie przyklejają jej łatki. Daniel to jej przeciwieństwo – ułożony, dokładny, sumienny. Oboje są z dwóch różnych światów, dzieli ich przepaść. Gdy Daniel ze swoją dziewczyną, wprowadzają się do nowego mieszkania, znajdują pamiętnik, w którym narratorka opisuje swoje życie.

Drogi dwójki bohaterów krzyżują się, kiedy mężczyzna wraz z Alice, postanawiają zrobić sobie tatuaże, na dowód swojej miłości. Traf chciał, że wybierają salon, w którym pracuje Eve. Mężczyzna ulega fascynacji tajemniczą dziewczyną, chociaż wie, że robi źle.

Czy przeciwieństwa się przeciągają? Wiadomo to już od dawna, a autorzy chętnie wykorzystują ten wątek w swoich książkach. Zdecydowała się na to również J. Harrow w swojej książce „Nieodpowiednia dziewczyna”. Tylko że autorka zdecydowała zabawić się znanym już schematem i trochę pozmieniać – o ile powieści gdzie to chłopak jest zły, a dziewczyna ułożona i grzeczna, mamy na rynku bez liku, ale gdy chcemy przeczytać coś odmiennego, już wybór mamy utrudniony. Przyznam się, że bardzo miło czytało mi się tę historię, chociaż nie jest ona doskonała i pojawia się kilka zgrzytów, to pozwala skutecznie oderwać myśli od codzienności. Poznawanie dwójki bohaterów, zagłębianie się w ich życie i rozwijającą się między nimi relacje, było bardzo intrygujące i ciekawe. Samo to, że autorka to dziewczynę uczyniła złą, bardzo mi się podobało i zaintrygowało.

Eve nie miała łatwego życia. Autorka wykreowała jej postać bardzo ciekawie. Najpierw poznałam ją dzięki pamiętnikowi, bo to do niej należał notes, który znalazł Daniel w nowym mieszkaniu. Jest niezależna, dumna, ale za tym wszystkim kryje się dziewczyna, która przeszła piekło jako nastolatka i nie potrafi zaufać mężczyźnie. Za murem, którym się otoczyła, ukrywa się dziewczyna strasznie zraniona i zlękniona. Eve jest postacią autentyczną i taką, którą pomimo wszystko można polubić, chociaż jej niezdecydowanie czasami doprowadzało mnie do irytacji. Daniel został wykreowany na bohatera odpowiedzialnego i rozsądnego. O ile na początku taki właśnie się wydawał, to w chwili, kiedy poznał Eve, pojawił się mi pierwszy zgrzyt. Nasz bohater uganiał się jednocześnie za tytułową nieodpowiednią dziewczyną, ale nie zakończył związku z Alice. Nie spodobało mi się jego zachowanie i sposób, w jaki kombinował i mamił. Owszem, fajnie czytało się o ich uczuciu, relacji, budowaniu jakiegokolwiek zaufania, to Daniel został przeze mnie skreślony jako fajny, główny, męski bohater.

„Nieodpowiednia dziewczyna” to historia, która wciąga. Autorka miała intrygujący pomysł, który opisała w intrygujący sposób. To powieść, którą czyta się szybko, wywołuje (głównie) pozytywne emocje, ale nie wszystkim przypadnie do gustu sposób, w jaki autorka rozegrała niektóre sceny.

Spodziewałam się czegoś innego. Opis książki bardzo ciekawił, ale historia jakoś mocno mnie nie wciągnęła. Dużym plusem było to, że książkę czytało się bardzo szybko.