Neon Gods
Katee Robert

Zimowy wieczór. Persefona w szpilkach i jedwabnej sukience wymyka się z przyjęcia, na którym ogłoszono jej zaręczyny z potężnym Zeusem. Kiedy zauważa, że kilku bandziorów próbuje ją osaczyć, szybko ściąga buty i desperacko rzuca się do ucieczki w stronę Styksu i dolnej części Olimpu. Nie wierzy w to, co widzi, czeka tam na nią Hades, on naprawdę istnieje, chociaż widziało go tak niewielu, że wydawał się być mitem! Musi się pospieszyć, bo groźba napadu i ewentualnej strzelaniny wisi w powietrzu. Poczekajcie... Co tu się w ogóle dzieje?!

Najbardziej w całej książce podobało mi się właśnie uwspółcześnienie legendarnych postaci, dopasowanie greckiej mitologii do naszej rzeczywistości. Autorka nie wyjaśnia szczegółowo, jakie zasady panują w tym świecie, ale i tak jestem zachwycona już tym, co dostałam. Nazwy bogów olimpijskich tutaj reprezentują coś w rodzaju tytułów władców/CEO/ministrów. Np. matka głównej bohaterki Demetrą się stała, a nie nią urodziła, ta rola pozwala jej kontrolować żywność w regionie. Wyłapywanie różnych smaczków, nawiązań do starożytnych wierzeń, daje dużo satysfakcji.

Drugi duży plus należy się relacji Persefony i Hadesa. Wyobraziłam sobie, że autorka przeczytała nieszczęsne "50 twarzy Greya" i wyciągnęła wnioski, jak to zrobić lepiej. Bohaterom szybko udaje się stworzyć silną więź, wypełnioną wzajemnym szacunkiem i miłością. Persefona idealnie współpracuje z dominującą osobowością Hadesa, oboje robią to, czego pragną, nikt nikogo do niczego nie zmusza. O ile milej czyta się o takim zdrowym partnerstwie! Trzeba też pamiętać, że "Neon Gods" to erotyk pełną gębą. Jest gorąco i to wielokrotnie. Jest kobieta, która jest dumna ze swojego ciała i jest mężczyzna świadomy, ale nie nadużywający, swojej pozycji. Ich wspólne poczynania i rodzące się uczucie śledzi się z zainteresowaniem i wypiekami na twarzy.

Trochę się obawiałam, co to będzie za twór, ale niepotrzebnie. Podobało mi się i mam już drugą część przygotowaną pod ręką. Jeśli tylko macie ochotę dać się porwać romansowi w nietypowym mitologicznym stroju... polecam!

Sięgając po fantastykę, w sumie nie wybrzydzam. Kocham różne wątki zawarte w tego typu książkach ale nie ukrywam, że mam szczególną słabość do tych bazujących na mitologii. Dlatego mocno zaintrygowała mnie ta książka. Nie dość, że śliczna okładka, to jeszcze oparta na mitologii greckiej. Jednak niezaprzeczalnie spodziewałam się czegoś nieco innego…

“Neon Gods” to książka, w której autorka ma bardzo luźne podejście do interpretacji mitologii greckiej. Tu bogowie nie są nieśmiertelni, dziedziczą te znane nam imiona, bądź są wybierani kolejni na miejsce brakującego i przyjmują jego imię. Mamy główną 13tkę bogów tych najbardziej znanych, którzy są elitą, rządzą pozostałymi i każdy ma przypisane jakby dziedziny, za które jest odpowiedzialny. I w sumie w mitologii tak było, że np Zeus to bóg piorunów, Hades podziemia itp itd. Tu główne cechy zostały pobieżnie zachowane, nieco przekształcone na potrzeby książki i przede wszystkim - zaktualizowane. Co mam na myśli ? Akcja dzieje się w czasach obecnych. Nasi bogowie chodzą z komórkami, prowadzą biznes i ta władza ewidentnie uderza im do głowy. To akurat było chyba dla nich zawsze charakterystyczne. Jednak czego mi tu brakowało ? No niby fantastyka ale bogowie prócz tego przekonania o swojej wspaniałości, prócz żądzy władzy i słabości do intryg, nie mają cech boskich. Tu nie było praktycznie wzmianki o ich mocy, żadnych elementów fantastycznych prócz charakterystycznych imion mitologicznych bogów i jakichś niedogodności podczas przekraczania Styksu. 

Książka jest napisana przystępnym, lekkim stylem dzięki czemu mimo,  że cieniaskiem nie jest, szybciutko ją przeczytałam. Ma elementy humorystyczne i …sporo w niej erotyki. Cóż…bogowie zawsze prowadzili rozwiązły tryb życia i tego tu nie zabrakło. Mamy wręcz takie perwersyjne sceny, wyuzdane… Aczkolwiek miałam wrażenie, że zostały dodane na siłę / nie wiem po co. Albo za słabo rozwinięte albo bez wyczucia. Dziwne mi się wydawały. Nie jestem pruderyjna, uwielbiam mocniejszą erotykę ale tu mi też coś nie do końca grało. 

Co do bohaterów, nie są bez wyrazu, nie są źle wykreowani. Raczej ratują całość w moich oczach. Polubiłam Persefonę , która jest tu zarówno wrażliwa jak i ma swoją silną, pyskatą stronę. Hades też został ciekawie przedstawiony. Taki umysł taktyczny, osoba troskliwa, niezwykle przejmująca się losami poddanych. Ujmujący bohater choć zamknięty w sobie i niezmiernie nieufny co w tym świecie i po jego przejściach jest w pełni uzasadnione. Zeus przedstawiony jest wyjątkowo negatywnie, jako tyran, z którym lepiej nie zadzierać ale jednak Hades ma zamiar zaryzykować.

Książka zaczyna się od niefortunnych zaręczyn Persefony z podejrzewanym o skłonności do pozbywania się żon, Zeusem. Przerażona i roztrzęsiona, zapędzona nad Styks, postanawia pod wpływem impulsu, przekroczyć most i tym samym wpada w ramiona Hadesa. Decydują się na perwersyjny układ, który jej ma pomóc w uniknięciu ślubu, którego zdecydowanie nie chce. Hades z kolei ma w końcu okazję do zemsty i postanawia z niej skorzystać. Jaka będzie cena tej zniewagi ? Zeus tego ta po prostu nie odpuści. Czy dojdzie do wojny ?

Mogło to być jak dla mnie coś naprawdę rewelacyjnego ale w moim przekonaniu, nie do końca wyszło tak jak powinno. Było fajnie ale bez efektu wow. Nie porwała mnie ta książka tak jak na to liczyłam, a szkoda. Cóż… Nie zawsze musi być niesamowicie. 

Ale nie żałuję, że miałam okazję ją przeczytać i dziękuję za tę możliwość Wydawnictwu Uroboros. 

Chociaż po erotyki sięgam rzadko, tak samo rzadko po fantastykę z dodatkiem erotyki, po „Neon Gods” musiałam sięgnąć. I nie dlatego, że jeszcze przed polską premierą książka została okrzyknięta sensacją Tik Toka. Dlatego, że to retelling, do tego bardzo współczesna i całkiem odmieniona wersja mojego ulubionego mitu o Hadesie i Persefonie. I od razu muszę się do czegoś przyznać. Mimo że powieść jest naprawdę gorąca, bo scen seksu jest dużo, do tego bywają ostre i doprawione soczystymi wulgaryzmami, nawet mi się podobało. Bo oprócz erotyki jest w tej książce historia, do tego ciekawie opowiedziana. Są pełnokrwiści bohaterowie, których umysły zgłębiane są stopniowo, podobnie zresztą jak ich motywacje. Najlepiej poznajemy bohaterów pierwszoplanowych, czyli Persefonę i tajemniczego Hadesa, który robi na czytelnikach, a na pewno na jego żeńskiej części, piorunujące wrażenie. Hades w książce Katee Robert jest postacią niezwykle tajemniczą, niedostępną i złożoną. Dużo się wokół niego dzieje, a jego osoba generuje mnóstwo pojawiających się z biegiem lektury pytań, które dodatkowo podsycają zainteresowanie powieścią. Warto wspomnieć o tym, że mimo dość potężnej dawki erotyki w tej pozycji, nie zostało pominięte budowanie relacji. Seksu jest dużo, owszem, ale największą przyjemność sprawia obserwowanie, jak między bohaterami rodzi się prawdziwe uczucie i tworzy autentyczna relacja, oparta na przywiązaniu, trosce o drugiego człowieka, na zaufaniu. Świetnie jest zbudowana chemia między bohaterami, a napięcie wyraźnie odczuwalne.

Żeby nie było tak słodko, wspomnę też o tym, co nie przypadło mi w powieści do gustu. Zabrakło mi trochę fantastyki w tej fantastyce. Liczyłam na nieco bardziej rozbudowaną fabułę i przede wszystkim dobrze opisany świat. Świat jest zaledwie zarysowany, a z mitologią opowieść też nie ma zbyt wiele wspólnego. Właściwie takie same są imiona i na tym podobieństwa się kończą. Dość uciążliwy jest język, jakim ta pozycja została napisana. Dialogi są, nawet jest ich dużo, ale co z tego, jeśli brzmią tak sztucznie. Myślę, że nie ma potrzeby za bardzo rozwlekać oceny tej książki. Jest to pierwszy tom i liczę na to, że autorka w kolejnym nieco bardziej rozbuduje świat i skomplikuje fabułę. Bo potencjał jest, zamysł również Robert miała świetny. Bohaterowie też są intrygujący, a drugoplanowe postaci aż proszą się o lepszą charakterystykę. Tyle że, przez tak liczne, do tego odważne sceny seksu wyszedł jej erotyk, do tego taki, który spokojnie mógłby konkurować z „365 Dni” czy innym Greyem. Sama jestem zdziwiona, że książka podobała mi się na tyle, że chcę kontynuować rozpoczętą przygodę. Dziwię się, bo zazwyczaj nie trawię tak dużej ilości erotyki, a ta pozycja pod tym względem totalnie mnie zaskoczyła. Ale coś w tej książce jest. Polubiłam połączenie współczesnego świata z tym pochodzącym z mitologii greckiej, a przede wszystkim przypadła mi do gustu zakrojona w powieści intryga i wszystkie towarzyszące jej elementy. Powieść pokazuje, że nieoczekiwanie możemy znaleźć miejsce dla siebie, ciepłą przystań tam, gdzie kompletnie się tego nie spodziewamy.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego, z dużą ilością mocnych scen erotycznych, książka będzie idealna dla Was. Zaskakuje bezpruderyjnością i dosadnością niektórych scen, jednak losy bohaterów śledzi się z zaangażowaniem i przejęciem. Mimo pewnych zastrzeżeń wobec powieści, mogę ją polecić, bo bawiłam się dobrze. Jednak sięgając po nią miejcie świadomość, że to bardziej erotyk, do tego śmiały, niż pełnokrwista fantastyka.

,, Nie cierpiałam fałszywych zasad, śliskich zniewag i noży ukrytych w słowach i uśmiechach. Marzyło mi się normalne życie, co jednak było prawie niemożliwe w przypadku kobiety, której matka należała do Trzynastki ".

Aż niebywałe w jakich klimatach jest poprowadzona ta książka! Niby mamy czasy Olimpu, a tu niemal każdy posiadał telefon komórkowy, którym posługiwał się jak w czasach obecnych. Było to bardzo odświeżające, gdyż dawna historia o Zeusie została już przeze mnie nieco zapomniana. Tutaj autorka pokazała, że łączenie przeszłości z teraźniejszością nie tyle jest możliwe, co równie intrygujące. Tak więc poznamy tutaj Hadesa, który od jakiegoś czasu chodzi nieco zrezygnowany, lecz powód jego zachowania jeszcze nie bardzo jest nam znany. Następnie na plan wysunie się Persefona, która bardzo by chciała wieść zwyczajne życie i uciec z Olimpu. Ku jej wielkiemu smutku, wpadła w oko Hadesowi, który jej się oświadcza. Nie trzeba tu nadmieniać, że nie może odmówić, gdyż cała jej rodzina została by srodze ukarana. Z uśmiechem złodzieja przyłapanego na gorącym uczynku godzi się, a w duszy nie wierzy we własne nieszczęście. My doskonale znamy jej uczucia, gdyż autorka opisuje nam nie tylko historię, ale i myśli postaci. Sprawia to, że opowieść jest bardzo wciągająca i zastanawiamy się, co będzie dalej. Musicie wiedzieć, że Persefona choć początkowo wydaje się być delikatna, tak naprawdę jest twarda i często wygłasza własne zdanie. Mówi czego pragnie, a Hades jej to daje. On sam jest ukazany jako dobry opiekun, który dba o to na czym mu zależy. Oboje należą do dolnej części Olimpu. Z kolei w górnej rządzi Zeus i jedenaście bogów, którzy bardzo pragną konfliktów z dolnym Olimpem. Jak sądzicie, czy do nich dojdzie?
Oprócz sporów znajdziemy tutaj bardzo dużo scen erotycznych. Większość książki jest w nie ozdobiona. Wiedziałam, że niektórzy lubią publiczność, jednak nie sądziłam, że w dwuznacznych pozycjach też. To dość głęboki erotyk i nieco wulgarny, gdyż nikt nie bawi się w słowne ozdobniki, zwyczajnie pragną być zaspokojeni. Zdecydowanie dla czytaczy osiemnaście plus. Nie znajdziecie tutaj nudy, tylko wartką akcję, która nawet mnie potrafiła ożywić. Idealna na poranną pobudkę nawet po nieprzespanej nocy:-)

Hades spędza życie w cieniu i nie ma zamiaru z niego wycho­dzić. Niespodziewanie jednak wpada mu w ręce Persefona, która szuka u niego ratunku. Kiedy Hades odkrywa, że dzię­ki niej może dokonać zemsty, której pragnął przez lata, pos­tanawia dziewczynie pomóc – za pewną cenę. Jednak z każdą kolejną nocą bóg ciemności coraz bardziej rozsmakowuje się w Persefonie i wreszcie gotów jest wyruszyć na wojnę z całym Olimpem, aby zatrzymać ją przy sobie…

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, nie ukrywam, że do sięgnięcia po "Neon Gods" zachęcił mnie napis "sensacja Tik Toka", chciałam przekonać się o co tyle szumu. Ta historia to retelling mitu o Hadesie i Persefonie, nie jestem jakoś szczególnie fanką mitologii, ale tą opowieść kojarzyłam ze szkoły, więc zaintrygowało mnie to jak współcześnie może wyglądać przedstawienie tej historii. Język jakim posługuje się autorka jest całkiem przyjemny w odbiorze, co przyczyniło się do tego, że finalnie przeczytałam ją w dwa wieczory. Z początku nie za bardzo mogłam się wkręcić w historię bohaterów, jednak kiedy bardziej zagłębiłam się w ich relację zaczynało być lepiej. Przyznaję, że autorka miała naprawdę niezły pomysł na fabułę "Neon Gods", ale wydaje mi się, że przesadziła trochę z erotyką w swojej opowieści. Historia została przedstawiona z perspektywy Hadesa i Persefony, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję, chociaż muszę przyznać, że nie ze wszystkim się zgadzałam. Autorka w głównej mierze skupiła się tutaj na relacji pomiędzy głównymi bohaterami, to ten wątek jest najbardziej znaczący, a reszta stanowi jedynie tło dla ich historii. Jedno jest pewne, w tej książce z pewnością nie brakuje pikantnych scen, namiętności, pożądania i perwersji, więc dla fanów mocnych wrażeń jeśli chodzi o tą sferę książka będzie idealna. Ja liczyłam na coś więcej, ale mimo wszystko miło spędziłam czas z tą książką. Moja ocena 7/10.

Historia pisana z punktu widzenia jednego bohatera, czy obu? Co wolicie?

Ja zdecydowanie lubię patrzeć, kiedy książka jest pisana z różnych stron, kiedy mogę poznać myśli bohaterów. 

Nowa porywająca, zarazem grzeszna i słodka wersja opowieści o Erosie i Psyche.

Psyche wiedziała, że w końcu przyjdzie jej zmierzyć się z gniewem Afrodyty. Spotykając przypadkiem jej syna, Erosa, wplątuje się w niebezpieczną sytuację, która zdaje się być bez wyjścia. Jej serce będzie odtąd zagrożone... i to dosłownie.

Dla bosko przystojnego Erosa przelewanie krwi nigdy nie stanowiło problemu. Ale kiedy ma wykonać najnowsze zlecenie, po prostu nie jest w stanie tego zrobić. Czy ten sprzeciw nie będzie go kosztował zbyt wiele?

Zdecydowanie nie wiem, od czego mam zacząć. To już druga książka spod pióra @katee_robert i chyba podobała mi się bardziej od pierwszej części, a tamta mnie również wciągnęła. 

Autorka fajnie wykreowała świat, chociaż myślę, że nie każdemu może się to spodobać. Mamy tutaj mitologiczne postaci, które żyją w normalnym świecie, są swego rodzaju gwiazdami Olimpu, a nasza Psyche jest wielką influencerką, która wykorzystała mądrze swoje zasięgi. Ja zdecydowanie jestem na tak.

Historie miłosna Psyche i Erosa również mnie kupiła, chociaż nie ma tutaj niewiadomo jakich fajerwerków, to stopniowo wszystko zmierza w dobrym kierunku. Bohaterowie nie rzucają się na siebie od pierwszych stron, nie znajdziecie tutaj przesadzonych scen seksu co trzecią stronę, chociaż bez wątpienia miejscami jest gorąco, i to jest dla mnie duży plus. 

Historia jest pisana w podobnym tonie do poprzedniej, co mi absolutnie nie przeszkadzało. Fajnie było wrócić, chociaż na chwilę do Persefony, a ostatnia scena Erosa i Hadesa podczas rodzinnego spotkania mnie rozczuliła.

Ogromny plus za bogate przemyślenia bohaterów, których możemy poznać dogłębnie. Autorka nie skupia się na samych dialogach, chociaż taką formę książek również lubię czytać. 

Warto poznać najpierw ,,Neon Gods", żeby w pełni moc cieszyć się ,,Electric Idol".

Serdecznie zapraszam do lektury ?

Czym tak bardzo zasłużyli sobie greccy bogowie, że opowieści o nich fascynują ludzkość niezmiennie od wieków? Czy chodzi o ich potęgę? Nadprzyrodzone moce? Wyzwolenie? A może o uwielbienie ludu i wspaniałe budowle, powstałe na ich cześć? Czy istnieje w ogóle jednoznaczna odpowiedź na to pytanie? Chyba nie.

Będąc oczarowana od lat mitologią grecką i historią Hadesa oraz Persefony sięgnęłam po ,,Neon gods". Po samych pozytywnych opiniach byłam przeświadczona, że Katee Robert przeniesie mnie do ich magicznego świata. Srogo się jednak rozczarowałam.

Nie licząc imion głównych bohaterów i wielkich sloganów ,,Neon gods" z mitami ma tyle wspólnego co nic. Świat wykreowany przez autorkę przypominał bardziej serial ,,Plotkara" z tymi portalami plotkarskimi, podziałem miasta i wszędobylskimi paparazzi niż ten greckich bogów. Bohaterowie również odbiegali od swoich pierwowzorów. Hadesa więcej łączy z Greyem niż mrocznym panem podziemia, a Persefona? Na nią i resztę bohaterów spuśćmy lepiej kurtynę milczenia.

Książkę mimo wszystko czytało się szybko. Akcja płynęła od jednej sceny erotycznej do drugiej. A fabuła? Praktycznie nie istniała. Całość pełna niedopowiedzeń. Często w oczy rzucała się niekonsekwencja autorki. Szczególnie jeśli chodzi o głównego bohatera. Wątek ekshibicjonizmu (tak skrzętnie pielęgnowany przez autorkę) nie wnosił nic do relacji między Hadesem i Persefoną, a także w żaden sposób nie uzupełniał charakteru postaci. Zakończenie? Rozczarowało równie bardzo jak reszta.

,,Neon gods" miało potencjał na lekturę na medal. Gdyby Katee Robert dopracowała tą historię i stworzyła bohaterów na modłę mitologii greckiej to osiągnęłaby sukces na wielką skalę. Tymczasem jednak wyszedł marny erotyk z niczym niewyróżniającymi się bohaterami oraz niezrozumiałą kreacją świata.

? Powinnam zacząć sprawdzać o czym dana książka jest ?

Ja rozumiem, że autorka miała swój pomysł na książkę i wprowadziła nam imiona z mitologii. Spotkamy tu Zeusa, Hadesa, Persefonę, Aresa czy Hermesa... Jednak ci ludzie żyją w naszych obecnych czasach, mają swoje portale plotkarskie, używają telefonów komórkowych.

Co mnie tutaj gryzło ?To właśnie te imiona. Nie śmiejcie się, ale ja naprawdę, na samym początku na samą wzmiankę Hadesa, miałam przed oczami postać z bajki. No komicznie mi się to czytało. A czytałam tę książkę trzy dni- kto śledzi moje posty, wie, że czytam zdecydowanie dużo szybciej. 

Na wstępnie miałam Hadesa za takiego mitologicznego Greya. Nie mogła go dotykać, miał swój pokój zabaw.

A za czytanie takich hot scen pójdę na pewno do piekła ????

Oj tak, tego tu nie braknie, będziecie wachlować twarze, będzie Wam gorąco ! 

Ciężko mi ocenić tą książkę. Na pewno miała potencjał. Dwa miasta, ludzie u władzy, mroczna postać widmo, o której niby nikt nie wie, a później wszyscy okazuje się znają... 

Mówią cicha woda brzegi rwie i tak tu było z naszą główną bohaterką. Erotyczna przygoda wyzwoliła w niej dużo pragnień ?

Wiem, że książka miała dobry odbiór, u mnie, nie zrozumcie mnie źle, ale zadziała wewnętrzna, niechęć przez imiona. No nie siadło mi to osobiście ?. Ogólnie była okej, chociaż szło rozwinąć niektóre wątki, bo czekałam na wojnę, a tu tak bach i koniec ...

Oceńcie sami i dajcie znać ??

????????????????????