Najlepsze państwo świata
Agnieszka Polkowska

Mieszkając i pracując 15 lat na północy Norwegii w pełni zgadzam się z Agnieszką Polkowską. Wystarczy wykupić wycieczkę w norweskim biurze podróży i udać się w nią razem z norwegami. Niewiernym proponuje obejrzeć uwalnianie polskich dzieci przez detektywa K. Rutkowskiego. BRAWO wreszcie ktoś odważył się pokazać nagą prawde.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tragedia! Szkoda kasy. Pomijam już, że książka jest bardzo słaba stylistycznie, językowo i literacko. Brak wstępu, zakończenia, zero rozdziałów. Jeden wielki ponad 300-stronny słowotok. Dodatkowo część zdań powtarza się nawet kilkukrotnie w książce. A tematy co kilkadziesiąt stron się powtarzają itd. Nie będę wymieniać reszty błędów. Najgorsze jest to, że sytuacje które zostały opisane zdarzają się we wszystkich krajach w Europie (a pewnie i pozanią). A akurat w Norwegii zdarzają się najrzadziej. Najlepsze jest to, że wyszło na to że WSZYSCY polacy w Norwegii pracują na czarno, są szykanowanii i żle traktowani,mieszkają w norach po 20-osób w jednym mieszkaniu. I że WSZYSCY Norwedzy to ksenofy i rasiści. Polak potrafi. A tak sie oburzamy jak o nas mówią, że Polacy to złodzieje i pijacy. KSELOPE: przypuszczam, że nawet nie 20% tej książki to prawda, dużo mniej. Sytuacje o których mowa zdarzają się tak sporadycznie,że nie powinny być w ogóle poruszone w książce o Norwegii. Chyba, że tytuł książki będzie "Rzeczy które w Norwegii czasem się zdarzają mimo że rzadko". Pani Agnieszko, gratulacje, to była Pani pierwsza książka i mam nadzieje, że ostatnia. Mam wrażenie, że stylistycznie i językowo książka ta jest na poziomie gimnazjum.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To największe moje rozczarowanie. Szkoda pieniędzy. Ciągnie się jak worek z cementem a prawdy w niej jest może z 20 %. Do tej pory nie mogę zrozumieć czemu wyszedł aż taki gniot z książki, która mogłaby być niezła. Literacka masakra!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)