Na dziewczęcej skórze
Esther Vilar

Jednym zdaniem- marność nad marnościami! Całe szczęście, że książka nie była zbyt obszerna, obawiam się , że mogłabym nie wytrzymać lektury tak dennej pozycji. Poprzez błędy, historię, koncepcję aż po jedną z głównych postaci- moskita- jest to książka nie warta choćby sekundy poświęconego czasu. Z opisu książki wywnioskowałam, ze czeka mnie jakiś fajny, lekki i kobiecy erotyk a dostałam literaturę najniższych lotów( analogicznie porównując do narratora w ,,osobie" moskita). Fabuła również marna- historia romansu podstarzałego grubasa z jego piękną, młodą i seksowną pracownicą. Na koniec dodam- autorce brak wiedzy i konsekwencji. Jedna z postaci- moskit uwielbia wbijać się w skórę panny sekretarki, a jej krew jest dla niego jak miód. UWAGA!!!!! - Samce moskitów nie gryzą ;-). Kąsają jedynie samice ;-). Czytając to badziewie właśnie z tą świadomością, moja irytacja była podwójna . I to by było na tyle. Stanowczo nie polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)