Mroczny zaułek
Louise Doughty

Dzisiaj przedstawię Wam książkę, która dla niektórych może być ostrzeżeniem przed tym, żeby lepiej trzymać się z daleka od mrocznych i odludnych miejsc będąc w towarzystwie osób, których praktycznie się nie zna. Mowa thrillerze psychologicznym "Mroczny zaułek" Louise Doughty. Twórczość tej autorki nie była mi wcześniej znana, ale ciekawa fabuła i wiele pozytywnych opinii na temat tej książki zachęciło mnie do jej poznania. Zatem zapraszam na recenzję! Być może i moja opinia zachęci Was do sięgnięcia po nią...

Yvonne jest pięćdziesięciodwuletnią spełnioną zawodowo kobietą, która jest naukowcem w dziedzinie genetyki. Oprócz tego posiada piękny dom, kochającego męża oraz dwóję dorosłych dzieci. Pewnego dnia spotyka tajemniczego mężczyznę i natychmiast ulega jego urokowi. Yvonne wdaje się w namiętny romans. Razem ze swoim kochankiem spotyka się w mrocznych zaułkach Londynu, gdzie oboje spędzają namiętne chwile. Początkowo Yvonne prowadzi podwójne życie i z łatwością oddziela swój romans od rodzinnego i zawodowego życia. Nagle kobieta pada ofiarą brutalnego aktu przemocy, który komplikuje wszystko. Jej życie nie tylko rodzinne, ale i zawodowe wisi na włosku. Jej kłamstwa i sekrety prowadzą do tego, że zostaje ona również oskarżona o współudział w morderstwie i tym sposobem trafia na salę sądową. Co Yvonne miała wspólnego z tą całą sprawą? Czy uda jej się odkręcić wszystkie kłamstwa zeznając przed sądem?

W książce występuje narracja pierwszoosobowa, narratorem jest Yvonne. Główna bohaterka kieruje całą historię zawartą w książce swojemu kochankowi i przez to często można się spotkać również z narracją prowadzoną w drugiej osobie. Książka rozpoczyna się prologiem, który opisuje rozprawę sądową. Początkowo nie wiadomo, o co w nim chodzi, ale coraz bardziej zbliżając się do końca książki, wszystko zaczyna się wyjaśniać. Książka dzieli się na trzy części o nietypowych tytułach, każdy z nich nawiązuje do genetyki. W pierwszej części, czyli "X i Y" dowiadujemy się tego jak zaczął się romans Yvonne. W tej części można dokładnie poznać psychikę kobiety, która wdała się w tajemniczy romans. Poznajemy jej myśli i uczucia. Jest wiele odważnych scen, które dzieją się głównie w mrocznych zaułkach. W drugiej części, czyli "A, T, G i C" poznajemy życie rodzinne Yvonne, jej relacje z mężem, dziećmi i kolegami z pracy. Tutaj książka się bardzo rozkręca, dochodzą drastyczne wątki, które znacząco wpływają na psychikę Yvonne. W jej życiu, które ulega gwałtownej zmianie, nadal obecny jest jej kochanek. Trzecia i ostatnia część to DNA. Chyba każdy wie, co oznacza ten skrót. To właśnie kwas deoksyrybonukleinowy, miał duży wpływ na to, w jakiej sytuacji znalazła się główna bohaterka. W tej części opisany jest proces sądowy, z którego dowiadujemy się wielu ciekawych rzeczy, między innymi o zabójstwie i o psychice osoby, która dopuściła się tego czynu. Ogólnie książka bardzo wciąga, dla niektórych może być ona ostrzeżeniem, ponieważ nie każdemu można zaufać i powierzyć swoje sekrety (szczególnie, jak się kogoś dobrze nie zna). W ciekawy sposób został opisany romans i konsekwencje z nim związane, jedynie na końcu książki ten bardzo długi proces sądowy trochę mnie już nużył, ale nie wpłynęło to negatywnie na moją ogólną ocenę książki.

"Mroczny zaułek" jest mocnym thrillerem psychologicznym, który robi duże wrażenie. Jest w nim wiele ciekawych wątków, są też opisane szokujące zdarzenia, które pozostawiają ślad w psychice głównej bohaterki. Bardzo polecam tę książkę fanom tego gatunku literackiego. Na pewno się na niej nie zawiedziecie!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mroczny zaułek to thriller psychologiczny, z naciskiem na psychologiczny, który zasłużył sobie na miano megabestsellera. Na pewno część z was się ze mną nie zgodzi, ale tak właśnie uważam. Rzadko mi się zdarza czytać książkę, której akcja snuje się bardzo wolno, wręcz leniwie, a wywołuje takie emocje, że nie można wysiedzieć spokojnie w miejscu. Niepokojąca - to jest słowo, które jako pierwsze przychodzi mi do głowy. Główną bohaterką i narratorką jest Yvonne Carmichael, pięćdziesięciodwuletnia kobieta, żona, matka, doktor genetyki. Yvonne ma szczęśliwe życie, udane małżeństwo, dwójkę dorosłych dzieci, piękny dom i jest uznanym naukowcem, odcinającym kupony od wcześniejszych osiągnięć. Wszystko diametralnie się zmienia, gdy kobieta poznaje fascynującego mężczyznę w Pałacu Westminsterskim. Chociaż zmienia, to mało powiedziane. Jej życie od tego momentu staje na głowie. Yvonne po wielu latach małżeństwa, zapomniała już jak to jest być hołubioną przez mężczyznę. Szybko ulega niewątpliwemu urokowi nowo poznanego nieznajomego i wdaje się w namiętny i bardzo gwałtowny romans, który nie omija mrocznych zaułków Londynu. Czy to ,,szczęście" może bezkarnie trwać? Co się stało, że bohaterów tej książki "oglądamy" przez szybę pancerną na sali rozpraw? Louise Doughty nie postawiła w swej opowieści na pięknych i młodych. Bohaterowie jej książki są sile wieku [jak miło to napisać, gdy wiem, że jestem prawie w tym samym wieku co Yvonne] i mają już kawał życia za sobą. Jednak w każdym wieku jesteśmy zdolni do miłości i do tego by się móc na chwilę zapomnieć. Bardzo łatwo przyszło mi ,,wejście w skórę" głównej bohaterki. Nie, nie jestem rozwiązła i nie zdradzam swojego męża, ale nigdy nie mówię nigdy. Kto wie, co może się zdarzyć. Yvonne na pewno też nie rozpatrywała takiego scenariusza. Stało się. Po prostu. Brytyjska pisarka napisała powieść dla dorosłych czytelników. Muszę jednak stwierdzić, że nie każdemu ten senny styl pisania przypadnie do gustu. Niektórych może uśpić. Mnie się ta historia spodobała, a opisy z procesu sądowego to majstersztyk. Czytając przenosiłam się na salę rozpraw i uczestniczyłam w rozprawie. I o to chodziło. Dzięki temu, że Yvonne jest narratorką tej historii mamy możliwość naprawdę dogłębnego poznania jej pragnień, myśli, wątpliwości. Każde zdarzenie przeżywamy z wielką intensywnością. Louise Doughty powołała do życia ciekawych bohaterów [z Yvonne zdecydowanie mogłabym się zaprzyjaźnić], prawdziwych, nie kryształowych i na pewno nie doskonałych. Miałam wrażenie, że postaci z Mrocznego zaułka są zarazem silne i kruche, mają swoje tajemnice i wyobrażenia na temat życia. Mroczny zaułek to naprawdę dobry thriller psychologiczny, ale także dramat sądowy. Według mnie wprowadza pewien niepokój i trzyma w napięciu do ostatniej strony. To nie jest powieść, którą przeczytacie w jeden dzień. To historia do powolnego poznawania, choć chwilami ciężko mi było się z nią rozstać. Ksiązka dla wielbicieli gatunku. Gorąco polecam . Bardzo jestem ciekawa miniserialu [Apple Tree Yard], który powstał w ubiegłym roku, na podstawie tej powieści z Emily Watson i Benem Chaplinem w rolach głównych. Nie mogę się doczekać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)