Moje córki
Karolina Kasprzak-Dietrich

Kryminał, który wychodzi spod pióra kobiety, powinien sprawić, że na naszym ciele pojawia się ciarki. I tak się właśnie dzieje, ale nie z powodu płci autora a z działania fabuły.

Kreacja bohaterów jest tak realna, życiowa, iż możemy takie osoby odnaleźć w naszym społeczeństwie czy sąsiedztwie.
Jedynym minusem jest wolny początek, którym autorka nas uraczyła. Jednak później akcja przyspiesza i zaczyna się dziać. Wystarczy chwilę poczekać. Więc nie warto już na samym początku się zrażać.

Nie zabraknie też śmiesznych momentów, a może powinnam powiedzieć tragizmu śmiesznego. Bo o ile czytając tak wyśmiewające teksty w książce, jest to w porządku, tak w życiu codziennym nie do przyjęcia i przetrawienia. Jednak nie oszukujmy się, jak cofniemy się do czasów szkolnych, sami może nie raz byliśmy światkami obrażania drugiej osoby.

Jest to pierwsza moja książka spod pióra autorki, którą mam okazję przeczytać. Nie powiem, że nie jestem zaskoczona. Bardzo fajnie spędziłam z nią wieczór.

Dziękuję za egzemplarz do recenzji.

,, Od najmłodszych lat, już będąc w podstawówce, musiała toczyć prawdziwą batalię z rówieśnikami. ,,Cycata, nie biegaj, bo ci się mleko zważy".
Tak niezwykłej książki dawno nie czytałam. Uwielbiam jej bohaterów, którzy w jednej chwili skaczą sobie do gardeł, a w drugiej lądują w łóżku. Mają obsesję na punkcie swojego biustu, co strasznie mnie śmieszyło. Były ukazane takie momenty, kiedy życie jednego z mężczyzn niemal zależało od tego, czy będzie mógł się pobawić piersiami:-) Mnie to śmieszyło, ale powiem wam, że jako kobieta o niezbyt dużym biuście, nawet nie zdawałam sobie sprawy, że te obszerne mogą tak bardzo w normalnym funkcjonowaniu im przeszkadzać. Nie żeby o to chodziło w tej książce, bo historia jest zupełnie o czymś innym.
Ogólnie rzecz biorąc jest to kryminał. W ciągu dwóch dni jednemu z bohaterów ginie żona z córeczką i kochanka. Nikt nie wie co się z nimi stało, a ów poszkodowany jest uważany za winnego. Ciężko jest się wytłumaczyć ze swojej niewinności, tym bardziej, że z wolna odkrywają się jego niecne tajemnice. Czy zatem był winny? A może ktoś go zwyczajnie wrobił? Trudno stwierdzić. Wszystkich odpowiedzi dowiemy się na samym końcu, który będzie dość niezwykły.
Książka pisana jest prostym stylem, gdyż tutaj ewidentnie chodzi o tajemnice, jakie skrywają bohaterzy. Nie ma tu nikogo świętego, a ich perypetie potrafią nam w głowach namieszać. Mają swoje lubieżne tajemnice, które gdy nam zdradzają, to wpierw potrafimy być zszokowani, a potem można się nieźle uśmiać. Niewątpliwie bardzo pomysłowa autorka, która swoją powieścią chce nas przestrzec przed czymś, chce nam coś uświadomić i ukazać morały nieodpowiednich zachowań. Ogólnie bohaterom nie da się przypisać pojedynczych cech charakteru, gdyż one się zmieniają. Chyba nie ma tu ani jednego niewiniątka z którego można by wziąć przykład. Mamy poruszane bardzo drażliwe tematy, które w życiu prawdziwym nas trapią, a tak naprawdę nie potrafimy o nich rozmawiać. Uwielbiam twórczości pani Karoliny i w planach mam nadrobienie dosłownie wszystkich:-)