Moja lista gości
Rebecca Serle

🎵 𝑾𝒆𝒍𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝑵𝒆𝒘 𝒀𝒐𝒓𝒌, 𝒘𝒆𝒍𝒄𝒐𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝑵𝒆𝒘 𝒀𝒐𝒓𝒌

𝑳𝒊𝒌𝒆 𝒂𝒏𝒚 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒍𝒐𝒗𝒆, 𝒊𝒕 𝒌𝒆𝒆𝒑𝒔 𝒚𝒐𝒖 𝒈𝒖𝒆𝒔𝒔𝒊𝒏𝒈

𝑳𝒊𝒌𝒆 𝒂𝒏𝒚 𝒓𝒆𝒂𝒍 𝒍𝒐𝒗𝒆, 𝒊𝒕'𝒔 𝒆𝒗𝒆𝒓-𝒄𝒉𝒂𝒏𝒈𝒊𝒏𝒈

𝑳𝒊𝒌𝒆 𝒂𝒏𝒚 𝒕𝒓𝒖𝒆 𝒍𝒐𝒗𝒆, 𝒊𝒕 𝒅𝒓𝒊𝒗𝒆𝒔 𝒚𝒐𝒖 𝒄𝒓𝒂𝒛𝒚

𝑩𝒖𝒕 𝒚𝒐𝒖 𝒌𝒏𝒐𝒘 𝒚𝒐𝒖 𝒘𝒐𝒖𝒍𝒅𝒏'𝒕 𝒄𝒉𝒂𝒏𝒈𝒆 𝒂𝒏𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈, 𝒂𝒏𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈, 𝒂𝒏𝒚𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈 🎵

***

„Życie to rozwój. Jeśli przestaniemy się rozwijać, równie dobrze możemy umrzeć."

Tak, tak przyznaję - Rebecca Serle jest moim odkryciem tego roku 🥰 I w dodatku jakim! Jestem pozytywnie zaskoczona jej twórczością, lekkością pióra i charakterem, jaki potrafi nadać swym powieściom. Moja lista gości to słodko-gorzka opowieść o dorastaniu, trudnych pożegnaniach i o tym, że musimy zrozumieć swoją przeszłość, by otworzyć się na przyszłość. Znajdziemy tutaj dużo elementów przemyśleń, które składają się na piękną historię.

,,Tylko czy nie na tym polega miłość? Na odwracaniu wzroku od tego, co jest tak mroczne, tak ponure, że należałoby od tego uciec? A może miłość polega na tym, że dostrzegasz to wszystko, ale kochasz dalej?"

Wywoływała uśmiech na mojej twarzy wiele razy. Pomimo tego, że momentami atmosfera gęstnieje przez poruszane aktualnie tematy w czasie kolacji, które nie należą do 'prostych'. To jednak wspomnienia w retrospekcji rekompensują to szybko z nawiązką i pokazują te dobre chwile. To książka o szukaniu siebie, odkrywaniu tego, co zapomniane i zmianach, zarówno tych małych, jak i dużych. Nie zabraknie tu nuty humoru, refleksyjnych chwil i towarzystwa samej Audrey Hepburn 😍 polecam ❤

,,W sukcesie w dużym stopniu chodzi o bycie określoną osobą - wyjaśnia. - Zwłaszcza w przypadku profesji, w której człowiek musi być twarzą swojego produktu."

***

A gdybyście to Wy mogli zjeść kolację w towarzystwie pięciu dowolnych osób, kogo byście zaprosili i dlaczego?

Już kiedyś pisałam, że mam szczęście trafiać na książki, które chwytają za serce. To moje drugie spotkanie z autorką i kolejny raz napisze, że nie ostatnie. Pisarkę można zaliczyć do grupy osób, które piszą o sprawach bardzo ważnych, ponieważ opierają się na przykładzie własnych doświadczeń. W tej książce na pewno znajdziesz ten złoty środek na swoje bolączki, które obecnie Ciebie męczą.

Podczas czytania „Moja lista gości” zastanawiałam się, ile osób, które znam zrobiło sobie taką bądź podobną listę, którą chcieli zrealizować? Moja była kiedyś taka „Osoby z którymi nie warto spędzać czasu” ale to były lata/czasy podstawówki więc młodość, młodość i jeszcze raz „I” :p

Tym razem przedstawiam wam Sabrinę która (jak sam tytuł wskazuje) zrobiła/napisała swoją listę życzeń, a na niej znalazły się osoby z którymi chciałaby zjeść kolację. Znalazły się osoby, które były, są obecne w jej życiu, ale i te które odeszły. Opis książki dostępny jest w Internecie więc zachęcam do zapoznania się, bo ja napisze o czymś co mnie najbardziej urzekło w książce.

Jeżeli są wśród was osoby, które mają za sobą rozwód rodziców? Co czuje dziecko/osoba, która dowiaduje się, że ich tato/mama odeszła i ułożyła sobie życie z inną osobą i posiada z Nią/Nim dzieci? Uwieźcie mi, że spokój tutaj jest dalece przereklamowany. Strach, ból, żal, gniew ogólnie wszystko to co złe tłoczy się w głowie i nie chce przycichnąć.

Jak to jest kochać za bardzo? Czy można kochać za bardzo? Czy według nas życie z kimś kto robi coś innego to znaczy, że kocha mniej? Poświęcił mniej? I tutaj można wyliczyć mnóstwo punktów takich jak „bo ja zrezygnowałam dla Ciebie z tego i tamtego”, „bo ja poświęciłam się i przeprowadziłam” itd. Sabrina i Tobias bardzo się kochają, ale w ich głowach coś się dzieje, lecz wybaczcie, bo historię tego związku zostawię dla was do odkrycia, ale nasz chłopaczek znalazł się na tej liście. Poznasz osoby i historie związane z nimi, ale w gruncie rzeczy książka jest o wybaczaniu, o dawaniu kolejnej szansy, ponieważ jutra może nie być.

Kochani Autorka powinna być każdego roku na czele list OHÓW, AHÓW, ponieważ książka pokaże tobie, że dzisiejsza kłótnia z chłopakiem, mężem, córką/synem nie jest ważna, bo jutro możesz już nie mieć szansy na rozmowę z nimi, na przytulenie, na powiedzenie KOCHAM CIEBIE. Popłakałam się i podeszłam do własnej córki zdając sobie sprawę, że dziś za mało przytulałam, za mało było pocałunków. Tzn. robię to codziennie, ale po tej lekturze chciałam jeszcze więcej. Coś wspaniałego i z całego serca dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona za możliwość zrecenzowania tej książki.

Bądźcie pewni, że jak mi będzie źle przeczytam jeszcze raz i na pewno znajdę wskazówkę na nurtujące mnie pytanie. Na wszystko przyjdzie pora, na wszystko jest czas, a ten czas jest tu i teraz, nie jutro, nie pojutrze! TERAZ.

Z wielkim kochającym sercem polecam autorkę i książkę.

Kochani macie możliwość zaprosić na kolację jedną wybraną przez siebie osobę...
Kto by to był?
Sabrina swoje trzydzieste urodziny planuje spędzić tak ja co roku. Razem z przyjaciółką Jessicą spotykały się na kolacji i wspominały studenckie czasy, plotkowały i wypijały ogrom wina.
Sabrina spóźnia się na spotkanie, a przy stole czekają na nią nieżyjący ojciec, Audrey Hepburn, były wykładowca oraz były narzeczony.
Jak to możliwe? Dlaczego właśnie oni? Jak potoczy się całe spotkanie? Czy przeszłość zostanie wyjaśniona? Jak poradzić sobie z dosyć niezręczną sytuacją?
Początkowo może nam się wydawać, że jest to lekka i zabawna historia.
Prawda jest taka, że autorka stworzyła piękną powieść skłaniającą nas do refleksji.
To opowieść o miłość, przebaczaniu, marzeniach, pożegnaniu. Pokazuje nam, że aby iść do przodu należy zamknąć pewne rozdziały, nie wracać do nich i zacząć żyć tu i teraz, otwierając się na to co przyniesie nam przyszłość.
Po przeczytaniu tej książki pierwsze co zrobiłam zadzwoniłam do rodziców, mimo, że bardzo często ze sobą rozmawiamy.
To był odruch, dzieli nas ponad 2000km,a taka rozmowa dla nich to bardzo dużo.
Nawet nie trzeba rozmawiać, wystarczy, że popatrzą na wnuki, popatrzą jak mała rysuje czy bawi się. Tylko tyle wystarczy.
Nie odkładajmy na później telefonu do bliskiej osoby, rozmowy z dzieckiem, mężem, kimś kto jest dla nas ważny.
Nigdy nie wiemy co przyniesie kolejny dzień, nie czekajmy.
Było to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i wiem, że napewno nie ostatnie.
Jeśli macie ochotę na historię inną niż wszystkie, która zabierze Was w inny wymiar i skłoni do przemyśleń to ogromnie polecam tą lekturę.

,,Moja lista gości" autorstwa Rebecci Serle

Nie oceniaj książki po okładce... Okładka wskazuje raczej na coś lekkiego, urodzinowego (akcja połowy książki toczy się wokół obiadu urodzinowego głównej bohaterki) - w praktyce jest jednak ,,trochę" inaczej...

Książka pełna jest goryczy, smutku i żalu o przeszłość, której nie można już zmienić. Sporo jest w niej także rozważań filozoficznych o przemijaniu i akceptacji przeszłości.

Książka dobrze napisana, warto ją przeczytać, natomiast moim zdaniem mniej więcej od połowy zdecydowanie traci - a zazwyczaj oczekujemy, że pod koniec będzie jeszcze ciekawiej! Pierwszą połowę przeczytałam z przyjemnością - drugą zmęczyłam...

Są rzeczy, z którymi bywa trudno się pogodzić, niezależnie od tego ile upłynęło czasu. Bywa i tak, że brakuje nam zakończenia, swoistej klamry, która sprawi, że uznamy to za sprawę, która należy już do przeszłości. A to jedyny sposób by ruszyć dalej i zwyczajnie... żyć. I w ten właśnie sposób odbieram tę książkę. Jako swoiste domknięcie pewnego niezwykle ważnego etapu dla Sabriny w towarzystwie jakże niezwykłych gości. Audrey Hepburn, jej profesor ze studiów Conrad, jej ojciec Robert, jej najlepsza przyjaciółka Jessica i jej ukochany Tobias. Wszyscy zasiądą przy wspólnej, urodzinowej kolacji Sabriny i postarają się sprawić, by mogła ruszyć dalej.

W książce narracja z tej niezwykłej kolacji przeplata się z wspomnieniami głównej bohaterki dotyczącymi minionej dekady. Skupia się głównie na związku z Tobiasem, ich wzlotach i upadkach, problemach i chwilach szczęścia, próbuje nakreślić jak wyglądała ich relacja. W tle widzimy jej przyjaciół, to, jak toczyło się jej życie prywatne i zawodowe, co doprowadziło ją do tego miejsca, w którym się znajduje. Sama kolacja upływa w cieniu wielu różnych emocji i próby zrozumienia sensu całego tego przedsięwzięcia. Bywa humorystycznie, bywa dziwnie, bywa wzruszająco. Ale wszystko sprowadza się do tego, by pomóc Sabrinie. Główna bohaterka bowiem jest zagubiona, żyje przeszłością, wyrzutami sumienia, niedokończonymi sprawami. Czuje się opuszczona- przez ojca, którego nie widziała od dzieciństwa ale i przez mężczyznę, którego od pierwszego spotkania uważała za miłość swojego życia. Czy te cztery godziną sprawią, że Sabrina w końcu pogodzi się z tym, co los miał dla niej w zanadrzu?

Ta książka ma w sobie swego rodzaju melancholię. Trudno to ująć w słowa, ale jest napisana tak, że w trakcie czytania po prostu, tak nagle, w oczach stają łzy. Jak pogodzić się z nieuchronnym? Czy można żyć z dziurą po stracie w sercu? Jak ruszyć dalej, zostawić za sobą przeszłość, zaakceptować teraźniejszość i patrzeć z nadzieją w przyszłość? Wraz z Sabriną i jej gośćmi będziemy próbowali poznać odpowiedzi na te pytania. Powiem jedynie, że pomimo całej historii Sabriny i Tobiasa, którą poznajemy w trakcie lektury, mimo wszystko mi także trudno było zaakceptować ich rozstanie. W pewnym momencie niemal ta książka rozrywa serce. Czy gdyby wybrali inną drogę to wszystko potoczyłoby się innym torem? Czy gdyby Robert stał się dla niej ojcem, Sabrina dokonywałaby innych życiowych wyborów, mając lepiej zbudowany grunt pod nogami? Można gdybać, a ta książka uczy by zaakceptować przeszłość taką, jaka jest, wyciągnąć z niej wnioski i przede wszystkim wybaczyć. Wybaczyć innym, by pomóc sobie i ruszyć dalej. Ale to nie jest takie proste, prawda? "Moja lista gości" to szalenie wyjątkowa książka, która zajmie ważne miejsce w moim sercu i na pewno będę do niej wracać. A Wy, gdybyście mogli zjeść kolację w towarzystwie pięciu dowolnych osób, kogo byście wybrali?