Mój przyjaciel wilk
Christopher Ross

Fantastyczna historia z gatunku romantyczno–przygodowych, której akcja rozgrywa się na północy Stanów Zjednoczonych nieopodal granicy z Kanadą.

Po rozstaniu z apodyktycznym i porywczym mężem Alyssa  Johnson przyjeżdża do niewielkiego miasteczka Ely w stanie Minnesota, gdzie czeka na nią praca agentki nieruchomości. Postanawia rozpocząć nowe życie z dala od męża, jego długów, kłamstw i ciężkiej ręki. Kobieta decyduje się wystąpić o rozwód i zamknąć za sobą tamten rozdział jej życia. W Ely znajduje życzliwych sobie ludzi i szybko asymiluje się z tutejszą społecznością. Poznaje interesującego mężczyznę i Josha Carmody’ego, który jest biologiem, pracuje w miejscowym Parku Wilków i opiekuje się tymi drapieżnikami. Jak się szybko okazuje miasteczko nie jest wolne od swoich problemów, ranczerzy wbrew przepisom systematycznie niszczą populację szarego wilka będącego gatunkiem chronionym. Policja niezbyt chce się angażować w walkę z kowbojami, a Alyssa i Josh szybko stają się obiektem ataków sfrustrowanych ranczerów. Bohaterom udaje się uratować wilczego szczeniaka, któremu gdzieś w lesie zabito matkę i od tej pory wilczek Lucky staje się ulubieńcem Alyssy. Niestety mąż Alyssy Dave nie chce zgodzić się na rozwód i chce za wszelką cenę odnaleźć żonę. Czy mu się to uda i jak potoczą się sprawy związane z ochroną wilka przeczytajcie sami.

Muszę przyznać, że na samym początku lektury zastanawiałam się, czy nie będzie to przypadkiem kolejna sztampowa historia o ucieczce kobiety od despotycznego męża, który będzie jej „deptał po piętach”. Ale w miarę rozwoju wydarzeń coraz bardziej ciekawił mnie ciąg dalszy i wprost nie mogłam oderwać się od lektury. Uwielbiam powieści, których akcja rozgrywa się wśród dzikiej przyrody. Takie historie mają swój niepowtarzalny urok. Do tego ciekawi bohaterowie, a wśród nich Indianin Joseph Czarny Orzeł z plemienia Odżibwejów, niebanalne problemy, interesujące wydarzenia… naprawdę warto sięgnąć po tę książkę.

Nie tak dawno przeczytałam powieść Jodi Picoult pt. „Pół życia”, w której autorka podejmuje podobny temat. Wiedziałam zatem czego się spodziewać i pozostaję pod dużym wrażeniem powieści Pana Thomasa Jeiera (autor pisze również pod pseudonimem Christopher Ross). Park Wilków w Ely w stanie Minnesota istnieje naprawdę i autor właśnie tam zbierał materiały do swojej książki obserwując z bliska watahę i poznając ciekawe wiadomości na temat tych często niedocenianych zwierząt.

Byłabym bardzo rada jeśli zostałyby przetłumaczone na język polski inne powieści  autora.  A na razie polecam serdecznie „Mojego przyjaciela wilka”.