Miasteczko Palokaski. Tom 3. Venla
Johansson J. K.

Świetne zakończenie fińskiej trylogii, choć nieco frustrujące. Książka cieniutka, zaledwie 200 stron, które czyta się w ekspresowym tempie, ale dostarcza wielu emocji. Zamiast domknięcia wszystkich wątków, mnożą mi się w głowie kolejne pytania. Wciąż próbuję sobie to jakoś logicznie poukładać, ale czegoś mi brakuje. Może ktoś z czytelników to wyłapie: jakim cudem DNA Mii i Tiiny Ojantaus wykazywało pokrewieństwo? W sumie chyba to nie zostało wyjaśnione... W trzecim tomie podejrzany właściwie był już każdy i co chwila miałam inną teorię. Podobały mi się wstawki z przeszłości wyjaśniające, co stało się z zaginioną Venlą. Nastoletnia dziewczyna w ciąży, uciekająca do korespondencyjnego znajomego z Włoch, z którym później wychowuje dziecko, po czym oddaje komórki jajowe i ginie w wypadku samochodowym spowodowanym przez pijanego męża. A jej syn po latach przyjeżdża do Finlandii poznać swoją rodzinę, bo właśnie DNA Tiiny wskazało na to, że jest rodziną zmarłej Venli (DNA Mii znaleziono przy zwłokach Tiiny i było podobne). To jest coś, przez co teraz nie będę mogła się skupić na kolejnej książce. Już nawet poczciwego Kornhonena podejrzewałam o udział w sprawie. Miia w tej części wreszcie jakoś się ogarnia, pewnie śmierć toksycznego Anttiego wyzwoliła w niej normalność. I wreszcie uporządkowała swoje relacje z matką. Co do Nikkego to zastanawiam się skąd najmłodszy członek rodziny znał tak dobrze detektywa poszukującego Venli, a zarazem bezwzględnego mordercę. Trochę rozczarowało mnie płytkie wyjaśnienie sprawy Noory, która zaginęła na koniec drugiego tomu i brak motywu zabójstwa Tiiny Ojantaus. Szkoda, że to już koniec trylogii Miasteczko Palokaski - seria była bardzo wciągająca, utrzymana w północnych chłodnych klimatach i dająca wiele do myślenia. Jej prostota tylko wzmagała skomplikowanie sprawy, a mnogość wątków zapewniała dynamikę akcji. Trylogia obowiązkowa dla miłośników kryminałów. Niezbyt brutalna, za to pełna brudnych sekretów i tajemnic, które koniecznie trzeba odkryć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatnia część zdecydowanie lepsza od poprzedniej. Wyjaśnia się wiele wątków całkiem zgrabnie, choć czasami dość łopatologicznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak to mam w zwyczaju, cykl zaczęłam od ostatniej książki. Nieznajomość poprzednich części nie przeszkadzała mi bardzo, ale za to trzeci tom cyklu o miasteczku Palokaski wzmógł mój apetyt na poprzednie dwa tomy. Ciekawa powieść kryminalna, która całą serię spaja klamrą, wracając do pierwszego z zaginięć. Interesujący wątek kryminalny przeplata się z motywami obyczajowymi, które nie są jednak bardzo uciążliwe. Podejrzewam, że sukces tej książki wynika przede wszystkim z umiłowania i pasji jej nieznanych bliżej autorów - na pewno warto po nią sięgnąć, jeśli lubimy skomplikowane, ciągnące się latami intrygi. Pełna recenzja: http://dlalejdis.pl/artykuly/venla_recenzja

(Kliknij aby rozwinąć opinię)