Masa o kobietach polskiej mafii
Artur Górski

Ciekawa książka jak inne propozycje z tego cyklu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kiedy czytałam tę książkę nie mogłam się nadziwić, ze tak przedmiotowo można traktować kobietę. 
Autor nie ukrywa swoich związków pozamałżeńskich, chętnie się nimi chwali i nie uważa, żeby zdradzał swoją żonę, bo to coś normalnego w świecie mafijnym. A jego żona? Akceptuje taki stan rzeczy. Biedna kobieta...
MASA opisuje także werbowanie młodych dziewcząt do domów publicznych, ich pracę oraz inne dziewczyny wykorzystywane seksualnie.
Nie mogę pojąć takiego traktowania człowieka. Książka jest ciekawa, ale we mnie ona rodziła bunt i wściekłość na mafijną rzeczywistość. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Masa I jemu podobni powinni byc na marginesie zyciaspolecznego,tymczasemdrukuje sie ich subiektywne wspomnienia,przeprowadza wywiady rzeki itp.Ludzie ci powinni przebywac dalej w wiezeniu,bosa zakala spoleczenstwa.Byc moze sa to wzory dlapana J.Sokolowskiego.Szkoda,ze drukuje sie zwierzenia takich smieci jak Masa,podczas gdy wartosciowi autorzy maja trudnosci,by sie przebic.Byloby mi wstyd,gdybymkupiltaka ksiazke.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Masa" to najbardziej znany polski gangster. Po objęciu programem świadka koronnego opowiada o swoim dawnym życiu. Dzięki jego zeznaniom udało się zamknąć część półświatka. Wraz z dziennikarzem Arturem Górskim stworzył cykl książek "Masa o...", w których możemy czytać o życiu gangsterów i ich powiązaniach. W tym tomie przeczytamy o tym, jak można było zostać Miss Polski, o partnerkach w życiu gangsterów oraz o tym, jak sami obchodzili się z kobietami. Wizerunek kobiet opowieści Jarosława Sokołowskiego jest naprawdę straszny. Kogo z nas nie interesuje postać Al Capone? Przy opowieściach gangstera szczęka opada do samej podłogi tak samo jak wiadomości na temat Ala Capone. Książka wzbudza duże zainteresowanie, które nie kończy się aż do ostatniej strony. Prostytucja, seks , zdrady. Zaskoczeniem okazał się fakt, że zdrada żony wśród gangsterów jest czymś dopuszczalnym. Jest dla nich pewną normą, regułą społeczną. Szokuje także samo podejście mężczyzn do kobiet. Poniekąd one same wiedziały co ich może spotkać, wiedziały, że ich ciało może być traktowane jak zabawka. Może się okazać, że po przeczytaniu tej książki nasza wiedza na temat kobiet polskiej mafii jest bardzo mała. Kobiety mafii wywalczyły swoją pozycję dzięki żądzy krwi, swojemu szaleństwu, czasami aż do przesady. Całość napisana jest w formie wywiadu, co sprawia, że książkę sprawnie się czyta. Artur Górski zadaje pytania, Jarosław Sokołowski sprawnie na nie odpowiada. Zastanawiam się tylko, czy wszystko w tej książce jest prawdą, nie wszyscy mogą chcieć czytać o takim środowisku. W książce znajdziemy także fotografie, które przedstawiają sytuacje i osoby, o których jest mowa w książce. Daje ona do myślenia i pobudza czytelniczą wyobraźnię. Warto zaopatrzyć się w tą książkę, by pozyskać wiadomości na temat przestępczego półświatka i jego kobiet.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Swą przygodę z "Masą" zaczęłam troszkę nie po kolei i to druga książka wyznań tego Pana, którą przeczytałam. Jak dla mnie bardzo ciekawa, dobrze się czyta. Historie, które budzą obrzydzenie, niedowierzanie i szok przede wszystkim. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

świetnie się czyta

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Masa, o kobietach polskiej mafii, czyli wywiad rzeka z byłym gangsterem, a obecnie świadek koronny, w jednej z najgłośniejszych spraw polskiej kryminalistyki XX wieku. Tytuł wzbudzający moje szczere zainteresowanie strasznie mnie jednak rozczarował. Ile w książce "o kobietach polskiej mafii" jest tak naprawdę o kobietach polskiej mafii? Bardzo niewiele, być może jedna czwarta tekstu odnosi się stricte do tematu. Reszta, czy tez większość to przechwałki gangsterskiego maczo. W skrócie Masa serwuje nam obraz mężczyzn, ba nawet nie mężczyzn, a najzwyczajniej w świecie damskich bokserów, którzy bazując na swojej sile i poczuciu wyższości wykorzystywali kobiety do zaspokajania swoich potrzeb, nawet wbrew ich woli, a opierając się na słowach Masy, to w gruncie rzeczy one same tego chciały. Obraz, który został w książce przedstawiony sprowadza się do tego, że polski gangster to po prostu męska, szowinistyczna świnia. Niestety po lekturze, podobnie zresztą jak część czytelników również dostrzegam zmarnowany potencjał. Ale może po prostu nie ma się czym ekscytować, a kobiety polskiej mafii to po prostu: żony, kury domowe, matki, wytapirowane lalunie bez poczucia własnej wartości, kochanki i prostytutki serwowane w dowolnej kolejności w zależności od kaprysu pana i władcy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam wszystko, co stworzył Masa z Górskim. Jednak spodziewałam się czegoś innego..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Masa to najbardziej znany gangster w Polsce. Pochodzi z mafii pruszkowskiej i po objęciu programem świadka koronnego zaczął opowiadać o swoim dawnym życiu. Dzięki tym opowieściom udało się zamknąć pewną część dawnego półświatka. Oprócz tego powstał zbiór rozmów Artura Górskiego z „Masą” na temat działania i życia mafiosów, którego pierwsza część poświęcona jest kobietom. W tym tomie możemy przeczytać w jaki sposób można było zostać Miss Polski, jaką rolę odgrywały partnerki w życiu gangsterów, oraz jak przestępcy obchodzili się z otaczającymi ich kobietami. Po przeczytaniu tego tomu byłem zawiedziony. Nie byłem zawiedziony treścią książki, lecz tym co opowiadał Sokołowski. Wizerunek kobiet, które miały kontakty z mafiosami wyłaniał się straszny. Wracając do samej książki, to jest ona łatwa w odbiorze, czyta się ją jak opowiadanie, a pytania Górskiego do Sokołowskiego są trafne. Często pytanie, które zadawał dziennikarz było dokładnie tym pytaniem, które sam bym zadał. Dzięki temu można poczuć się jakby samemu prowadziło się rozmowę z byłym mafiosą. Książkę polecam wszystkim tym którzy żyli na przełomie lat 80-tych i 90-tych ubiegłego stulecia i pamiętają czasy w których mafia pruszkowska prowadziła swoje interesy. Książkę polecam również „młodym dorosłym” którzy chcieliby się dowiedzieć w jakich warunkach byli zmuszeni żyć ich rodzice oraz jak szerokie były macki mafii, które sięgały praktycznie wszędzie. Na pewno tytuł nie nadaje się dla młodzieży, z powodu dużej wulgarności i opisów stosunków damsko-męskich, które przez młodszego czytelnika mogą niepotrzebnie stać się głównym wątkiem, a przez to cała książka być źle zrozumiana. Jedyne co można zarzucić książce to fakt, że nie ma przedstawionej wersji wydarzeń innych gangsterów. Jednak uważam, że nie jest to warte uwagi, w końcu świadkiem koronnym może zostać jedynie osoba która jest gotowa opowiedzieć ze szczegółami prawdziwą wersję wydarzeń. Nie raz usuwano „koronę” ludziom których historie nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości. Okładka pierwszej części serii przedstawia Jarosława Sokołowskiego siedzącego na ławce. Jest wyrazista i dobrze charakteryzuje o czym jest. Sokołowski jest otwarty na rozmowę, opowiada jakby siedział wraz z czytelnikiem na ławce, lecz nie widać jego twarzy, co dodaje powagi całej opowieści. W książce znajdziemy wiele archiwalnych zdjęć na których widzimy osoby i sytuacje o których jest mowa w tekście. Tom ten ma niecałe 250 stron jest napisany standardową czcionką, więc wygodnie się go czyta. Moja ocena: 7.5/10 Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To druga część wspomnień Masy, którą miałam okazję przeczytać. Przyznam, że wiele wątków powtarza się w obu książkach. Lektura o kobietach przedstawia również porachunki mafiozów pomiędzy sobą czy historię powstania legendarnego bandyckiego Pruszkowa. Książkę czyta się szybko, napisana została ona w formie wywiadu prostym językiem. Jestem w szoku jak kobiety mafiozów potrafiły być bezwzględne, inne udawały, że nie wiedzą w jaki sposób pieniądze zdobywają ich mężowie czy partnerzy. Lektura porusza również tematy prostytutek, tancerek go-go, zwyciężczyń Miss Polonia i innych konkursów. Większość kobiet oddawała się mężczyznom bardzo chętnie licząc na karierę, przepustkę do lepszego świata. Dumą było dla nich obracanie się w przestępczym środowisku, często godziły się na poniżenie. Przede wszystkim liczyła się dla nich sława i oczywiście pieniądze. Dziewczyny gotowe były dosłownie na wszystko, seks był dla nich na porządku dziennym jedynie rozrywką. Konkursy i ich wyniki kupowano dla wybranych wcześniej pań, które spełniały kryteria i wymogi organizatorów. Aż przykro czytać o takim zachowaniu Polek. Niektóre opisywane budzą obrzydzenie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wielu z nas myśli że kobiety z najbliższego otoczenia najgroźniejszych gangsterów to delikatne istoty wielbione przez swoich mężczyzn. Prawda jest jednak inna, momentami wręcz szokująca. I chociaż po tej książce spodziewałam się czegoś innego to z przyjemnością sięgnę po kolejne książki tego duetu. Żałuje tylko że o kobietach nie zawsze było tyle ile oczekiwałam, Momentami schodziły one na dalszy plan a ich miejsce zajmował opis rozwoju mafii pruszkowskiej .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czyta się lekko i przyjemnie. Tytuł książki jednak niewiele nawiązuje do treści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie powinnam być zaskoczona. Mimo to jestem. Naprawdę zastanawiam się jak można z tak dobrego, poczytnego tematu zrobić takie plecenie o wszystkim i o niczym. Przez pierwszą połowę książki ledwo przebrnęłam - Masa i inni gangsterzy jawią się w niej jako uzależnieni od seksu i prochów macho z przerośniętym ego. Pomijam to, że w niektóre historyjki ciężko uwierzyć, nawet jak się przymknie oczy. Tą pierwszą połowę mógł uratować redaktor Górski - niestety on również spartolił - zadawał pytania, które mnie trochę bawiły i irytowały. Zdawał się być zainteresowany takimi rzeczami, że aż mi było wstyd, że mając przed sobą jednego z ważniejszych rangą członków gangu pruszkowskiego, zadawał takie pytania, a nie inne. Co mi się podoba? Gdzieś w okolicach ponad połowy tych wypocin, bo inaczej tego nazwać nie można, jest coś, co czytelnika zainteresowanego rolą kobiet w mafii może zainteresować. Niestety to wszystko co mi się podoba. Co mi się nie podoba w tej pozycji? Wiele. Język. Chaotyczny opis wydarzeń oraz przytaczanie anegdot bez znaczenia. Słaba inicjatywa redaktora i brak umiejętności zadawania odpowiednich pytań, które utrzymają w ryzach Masę i nie pozwolą mu za bardzo oddalić się od tematu. Przedstawienie ważnego członka gangu pruszkowskiego jako człowieka niewyżytego seksualnie z przerośniętym ego. I na koniec - zbyt mało informacji faktycznie związanych z tematyką książki - czułam niedosyt informacji po jej przeczytaniu. A to nigdy nie wróży dobrze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miało być o kobietach polskiej mafii, a o kobietach jest niewiele. Jest za to sporo o historii struktur mafijnych w Polsce, o początkach pruszkowskiej mafii, o kulisach wyborów miss w latach dziewięćdziesiątych, o egzekucjach, zabójstwach, pobiciach, agencjach towarzyskich. O kobietach niestety jest niewiele - trochę o żonach, kochankach, matkach gangsterów. Czy to wszystko prawda? Nie mam pojęcia. Czy warto czytać? Nie jest to arcydzieło, absolutnie nie trzeba czytać. Ale jest to opowieść akurat na jeden-dwa wieczory dla ciekawych, jak wyglądał tamten świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

O książkach - rozmowach Artura Górskiego z członkiem mafii o pseudonimie MASA słyszałam, ale żadna z nich nie stała się moją własnością i nie szukałam ich w bibliotece. Do przeczytania tej pozycji zachęciła mnie koleżanka, która również pożyczyła mi egzemplarz, w którego posiadaniu była. Nie ukrywam, że informacja na okładce zaciekawiła mnie. Zastanawiałam się jakie to kobiety miały związki z polską mafią i jakie role odgrywały w jej działaniach. Jak się okazało najczęściej były traktowane przedmiotowo, jak obiekty zaspokojenia seksualnych i całkiem często sadystycznych potrzeb. Jeśli ktoś oczekuje mrożących krew żyłach opowieści może się rozczarować. Opowieści są snute bardzo pobieżnie i zaledwie dotykają sedna tematu, I moim zdaniem bardzo dobrze, bo opisy poczynań niektórych gangsterów podane sucho i bez emocji wystarczą każdemu, kto ma rozwinięta wyobraźnię, by wyrobić sobie obraz obrzydliwości jaka często towarzyszyła kontaktom z kobietami. Większość traktowano instrumentalnie, bez szacunku, w sposób zależny od kaprysu i nastroju prowodyrów spotkań.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)