Pani Prezydentowa przerywa milczenie.
Ta książka zaskoczy, podważy stereotypy, a wszystkim pozwoli spojrzeć na wielką historię z innej, kobiecej perspektywy. Odsłoni drugie dno uznanych za oczywiste faktów.
W odważnej i przejmującej autobiografii autorka opowiada o sobie, swojej rodzinie i burzliwej historii Polski ostatnich dekad.
Kiedy Lech Wałęsa stawał się ikoną Solidarności, Danuta była bohaterką dnia codziennego. Pragnęła miłości i rodzinnego szczęścia, a los wrzucił ją w wir rewolucyjnych wydarzeń, które przetaczały się przez Polskę i jej małą kuchnię na gdańskim blokowisku. On siedział w obozie internowania, ona, w piątym miesiącu ciąży, zdobywała świniaka, żeby dzieci na Boże Narodzenie nie były głodne.
Świat poznał jej klasę, kiedy w zastępstwie męża odbierała nagrodę Nobla. Jako prezydentowa, potrafiła znaleźć się w każdej sytuacji, nigdy nie wysuwała się na pierwszy plan i bardzo strzegła swojej prywatności.
Teraz, jako dojrzała kobieta, opowiada światu swoją wersję wydarzeń. Mówi, jak - zawsze naturalna i silna - zarówno o chwilach wspaniałych, jak i o cenie, która przyszło za nie zapłacić.
W pomieszczeniach, w których "zamieszkaliśmy" z małymi dziećmi, ciągle trwał remont. Pukanie, stukanie, wiercenie, tumany pyłu. Dzieci biegały jeszcze w piżamach, a już do mieszkania waliły tłumy. Od bladego świtu do późnego wieczora w naszym mieszkaniu kłębiły się tłumy związkowców, doradców, polityków, dziennikarzy i ludzi nawiedzonych. Jeden z panów chwalił się później, że zjadł smaczną jajecznicę w domu u Wałęsów o siódmej rano. Rzeczywiście, ludzie siadali do stołu i musiałam ich obsługiwać. Totalny magiel zamiast normalnego domu. Trudno opisać słowami to, co się wówczas we wrześniu działo! A przecież oprócz tej ekipy remontowej i gości miałam jeszcze kilkutygodniową Anię oraz piątkę pozostałych dzieci.
Coraz trudniej przychodziło mi to wszystko znosić. Początkowa niemoc przeradzała się w bunt. Te n sprzeciw narastał we mnie, aż pękłam. Po prostu już nie byłam w stanie wytrzymać psychicznie tego ciężaru. Ta moja słabość wylała się, choć jestem opanowanym człowiekiem. Któregoś "pięknego" ranka nie wytrzymałam i przy tych wszystkich ludziach zaczęłam krzyczeć, a nawet wrzeszczeć. Zrobiłam mężowi wielką awanturę! I dobrze! Mąż wstał i bez słowa wyszedł. Wraz z nim wyszli pozostali.
Po kilku godzinach wrócił, tak jakby przetrawiwszy to, co wykrzyczałam, i powiedział: "Skoro sobie życzysz, wywieszamy na drzwiach kartkę: "Tyfus. Nie ma wstępu dla obcych".
Po miesiącu życia w takim kołchozie nastał spokój. Byliśmy już tylko m y, dzieci i ekipa remontowa. Koniec z wizytami! Interesanci szli do biura w związku!
Gdybym wtedy, na przełomie września i października 1980 roku, się nie zbuntowała, mąż pewnie nie zauważyłby, że jestem wykończona. Nie wiem, czy mentalność męska sprowadza się do takiego zaślepienia swoimi sprawami, że nie dostrzega się drugiej osoby? Dlatego jeśli mówię o tym, że nie byłam zauważana jako kobieta, jako partnerka, to mam na myśli na przykład opisaną przeze mnie sytuację. A także inne. Zresztą ja przez całe życie byłam przeznaczona przez los do wykonywania zadań, rzeczy trudnych i niewygodnych. (fragment)
Książkę opracował Piotr Adamowicz
Informacje dodatkowe o Marzenia i tajemnice:
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2012-01-11
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 548
POLECANA RECENZJA
MARZENIA I TAJEMNICE
Autobiografia to taki specyficzny rodzaj wspomnień, które nie powiedzą nigdy całej prawy o życiu człowieka, powiedzą jedynie o tym, o jakim życiu marzył - słowa te powtarzał wielokrotnie mój ulubiony profesor historii, który przeczytał i współtworzył dziesiątki, jeśli nie setki opowieści o wybitnych Polakach. Przez wiele lat w pełni zgadzałam się z tym stwierdzeniem, a potwierdzały je kolejne dzieła autobiograficzne znamienitych osobistości polskiej sceny politycznej, publicystycznej i kulturalnej. Jednak, jak rzecze mądre przysłowie ludowe, tylko pe...
więcej
Kup książkę Marzenia i tajemnice
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Marzenia i tajemnice - opinie o książce
Bardzo mnie interesowała historia Pani Danuty i mimo początkowych problemów z językiem historia broni się sama w sobie i dała mi to czego oczekiwałam.
Jedna z najlepszych przeczytanych ostatnio przeze mnie książek. Danuta Wałęsa szczerze i otwarcie opowiada o swoim niełatwym życiu, o byciu "cieniem" Lecha Wałęsy. Bez żadnych osłonek mówi o rozchodzeniu się ich dróg, o wewnątrz małżeńskim porzuceniu jej przez męża.
Książka napisana prostym językiem, bez silenia się na górnolotność, bez politykowania. To opowieść o prostej dziewczynie ze wsi marzącej o rodzinie, o zapuszczeniu korzeni w innym ciekawszym świecie, opowieść o żonie poddanej dyktatowi męża, wreszcie o matce ośmiorga dzieci. Najmniej w tej opowieści wielkiej polityki i to stanowi atut tej książki.
Bardzo ciekawa i ważna pozycja. Poznajemy historię z perspektywy kobiety, która dotąd pozostawała w cieniu. Jestem pełna podziwu dla pani Danuty, która jest konkretna w działaniu, silna, nigdy się nie poddaje, nie mazgai, tylko bierze, co przyniesie los.
Świat wielkiej polityki widziany z perspektywy żony Lecha Wałęsy. W zasadzie jest to książka jej i o niej, ale trudno uniknąć w niej wielu znanych polityków, których obecność pani Danuty ani nie peszy, ani specjalnie nie zaprząta uwagi. Ona się raczej skupia na rodzinie, dzieciach i tym, aby "było co do garnka włożyć". Niby minimalizm, a jednak wymagający niezwykłego hartu ducha.
Za każdym razem gdy sięgam po wspomnienia, pamiętniki lub autobiografię jestem pełna podziwu dla tych którzy pozwolili nam obcym ludziom - czytelnikom zajrzeć do ich świata, do ich życia. Staram się nie komentować, nie drążyć historii jaką ktoś przeżył, bowiem jak można oceniać,osądzać czyjeś życie?
Danuta Wałęsa w swojej autobiografii wprowadza nas w czasy powstania ,,Solidarności", wprowadzenia stanu wojennego, ukazuje świat widziany oczami kobiety, polki, która w tych trudnych czasach aby przetrwać musiała pokonać swój strach o męża, dzieci, swoją przyszłość. Dzięki ,,Wspomnieniom..." poczułam chęć dowiedzenia się o tamtych czasach jak najwięcej, aby historia tworzona przez naszych dziadków, rodziców nigdy nie została zapomniana.
Pomimo iż treść książki w niektórych momentach była dla mnie niezrozumiała, bowiem Danuta Wałęsa, sama pisze, że czegoś nie pamięta, nie rozumiała i nie zastanawiała się nad wydarzeniami jakie miały miejsce, autobiografia okazała się być ciekawą lekturą.
Danuta a właściwie Mirosława Wałęsa z domu Gołoś urodziła się w 1949 w Kolonii Krypy pod Węgrowem na Mazowszu. Mimo, że nigdy nie wyobrażała sobie życia w miejscu swych narodzin, nie przypuszczała, że życie jej będzie tak pełne zdarzeń, przeżyć i kiedyś, już w wolnej Polsce zostanie Pierwszą Damą a właściwie prezydentową lub żoną prezydenta, gdyż jej zdaniem to określenie bardziej do niej pasuje.
W autobiografii "Marzenia i tajemnice" poznajemy pierwszą prezydentową wolnej Polski jakiej jeszcze nie znaliśmy. To opowieść o jej dzieciństwie, młodości, poznaniu Lecha Wałęsy i stworzeniu z nim rodziny, to też opowieść o wielkiej miłości do miasta, które stało się jej miejscem na ziemi - Gdańsku. Danuta Wałęsa zawsze jawiła mi się jako osoba cicha, spokojna i stojąca dwa kroki za mężem, wielkim politykiem. I poniekąd tak jest. Czytając autobiografię żony prezydenta poznałam też jej drugie oblicze, a właściwie głębię tego pierwszego spokojnego i nie rzucającego się w oczy. Ukazała mi się jako kobieta silna, zmotywowana, murem stojąca za swym mężem, walcząca o swoją rodzinę. To osoba ze spokojem przyjmująca to, co przynosi jej życie i potrafiąca odnaleźć się w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji.
"Marzenia i tajemnice" to też opowieść o wielkiej polityce i wielkich zmianach jakie zaszły w Polsce, a których Danuta Wałęsa była świadkiem, uczestnikiem oraz współtwórcą, bo bez niej nie byłoby takiego Wałęsy a bez niego Polska mogłaby nie stać się tym, czym się stała czyli demokratyczną republiką - wolnym krajem.
Dzięki książce poznałam nie tylko osobę, która budzi szacunek i podziw, ale i spory kawałek historii Polski i to ze źródła, które w historycznej zawierusze stało w samym centrum, starając się przy okazji normalnie żyć. Danuta Wałęsa w "Marzeniach i tajemnicach" opowiada o Grudniu '70, spotkaniach z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, stanie wojennym i przyznaniu Lechowi Wałęsie pokojowej nagrody nobla, wolnej Polsce z Lechem Wałęsą i bez jako prezydentem.
"Marzenia i tajemnice" to pozycja, która wzbogaciła moją wiedzę o historii naszego kraju. Znalazłam w niej mnóstwo tzw. perełek czyli ciekawostek o ludziach i zdarzeniach, o których wcześniej nie słyszałam. Przede wszystkim jednak "spotkałam" Danutę Wałęsę na nowo i to spotkanie mnie wzbogaciło.
Interesująca biografia kobiety będącej w cieniu sławnego męża. Siła rzeczy nieco innego spojrzenie również na postać Lecha Wałęsy. Przede wszystkim to jednak historia kobiety, na której barkach spoczywał ciężar życia codziennego. Z jednej strony kobiety odważnej i godnej podziwu, z drugiej czasem zdającej się na modlitwę i wolę boską. Stąd ostatecznie to postać niejednoznaczna. Warto zapoznać się z Jej historią.
Mocna pozycja książkowa, taka bardzo prawdziwa, bez kadzenia, tak jak było... podoba mi się zdecydowanie w ocenach i trzeźwe spojrzenie na życie Danuty w każdym wymiarze. Urzekłą mnie prostota... Naprawdę tak to musiło być. Bez lamp, fleszy, powszechnego "lansu"... brutalnie i spontanicznie... Życie mówi nie ma zmiłuj się!!! Trzeba iść do przodu, bez względu na barykady problemów i piętrzące się trudności. Człowiek jest stworzony do pokonywania swoich słabości, takie jest życie! Nie mieć problemów- to największy problem!!!
