Małymi krokami do celu, czyli jak zostałem emigrantem
Wojciech Borecki

Książka autorstwa Wojciecha Boreckiego pod tytułem Małymi Krokami Do Celu, czyli jak zostałem emigrantem. Jest to historia opisana przez młodego człowieka, który musiał swoim życiu zmierzyć się z wieloma   pokonywaniem przeszkodami już na etapie dzieciństwa, to między innymi pobyt w szpitalu i sanatorium, które zawsze wiążą się  dla dziecka dużym stresem. Autor w swojej  publikacji opowiada o rodzinnym wyjeździe wtedy jeszcze do zachodnich Niemiec do rodziny.   Późniejszym etapie bohater książki  ukazuje, że rynek pracy jest bardzo wymagający dla osoby, która posiada deficyty zdrowotne, dlatego trzeba być przygotowanym, na zmiany dodaje autor, a nawet na emigrację zarobkową poza granicami naszego kraju, na którą wyjechał w roku 2005 do Wielkiej  Brytanii. Dla mnie ta publikacja jest bardzo bliska sercu, gdyż jako osoba niepełnosprawna zmagam się także z wieloma przeciwnościami losu na co dzień: w aspekcie architektonicznym społecznym oraz zawodowym. Jest ona pewnego rodzaju poradnikiem jak pomimo trudności życiowych nie załamać się, ale działać i ciągle iść naprzód. W życiu możemy, coś osiągnąć tylko ciężką i systematyczną pracą. Książkę kieruje przede wszystkim do osób, które zmagają się życiowi kryzysami, związanym z brakiem pracy, niepełnosprawnością, ale także do przyszłych emigrantów zarobków, niech ta publikacja będzie dla was pewnego rodzaju vademecum jak odnaleźć się obcym kraju.

Tyle jeszcze pozostaje pytań bez odpowiedzi...
Wojciech Borecki to również emigrant, który postanowił spisać swoją historię.
Zabiera nas do miejsca, gdzie spędził swoje dzieciństwo, gdzie chodził do szkoły. Wspomina o pierwszych miłościach, pracy, domu, rodzinie, o chorobie.
To opowieść o zwykłych codziennościach, w których każdy z nas odnajdzie cząstkę siebie.
Przesyła nam moc pozytywnej energii, daje nadzieję i wiarę w to, że nie należy rezygnować, ale stawiać powolutku kroki do przodu.
Bardzo przyjemny styl pisarski autora.
Świetnie mi się ją czytało chociażby dlatego, że to o czym pisze autor jest mi niezwykle bliskie.
Realia PRL-u, oranżady z syfonu i coli to były czasy.
Miejsca o których wspomina, sytuacje, przygody, które miał na swojej drodze to wszystko przywołało ogrom wspomnień .
To była świetna przygoda po części w przeszłość, a po części w przyszłość.
Nie chcę Wam za dużo zdradzać, bo książka jest warta poznania.
Nie będę odbierać Wam tej przyjemności.