Lustereczko, powiedz przecie
Alek Rogoziński

Znany przesąd głosi, że zbite lustro ma zsyłać na nieszczęśnika siedem lat nieszczęść. Przedmiot ten był kiedyś dobrem luksusowym i niewiele osób mogło sobie na niego pozwolić. Teraz chyba każdy z nas ma chociaż jedno w domu. Są w sklepach, windach, samochodach.

Przeglądamy się w nich, czasem robiąc to nieświadomie. Jedni robią to z przyzwyczajenia, inni po to, by podziwiać swoją urodę. Tak jak uczestnicy konkursu Mister Polonia, a zarazem bohaterowie książki "Lustereczko, powiedz przecie".

To drugi tom przygód Róży Krull, znanej autorki kryminałów, którą wykreował nie kto inny jak Alek Rogoziński. Pisarka niedawno przeprowadziła się do nowego mieszkania, a niedługo później została świadkiem samobójstwa młodego mężczyzny, który chciał zostać Misterem Polonia.

Z biegiem czasu Róża ma coraz więcej wątpliwości. Fakty się nie zgadzają, wypływają na jaw kolejne nieścisłości. Poczytna autorka kolejny raz chce się zabawić w detektywa amatora. W śledztwie pomaga jej sam Mister Polski, Rafał Maślak.

"Lustereczko, powiedz przecie" to lekka komedia kryminalna, przy której można się zrelaksować, odstresować i odetchnąć po ciężkim dniu. To świetna rozrywka i dobra zabawa w jednym. Mnóstwo zabawnych sytuacji, dialogów, sporo dobrego humoru. Być może dla niektórych zagadka kryminalna będzie zbyt prosta. Trochę podejrzewałam kto może być winny, ale i tak zakończenie lekko mnie zaskoczyło. 

To świetna lektura, przy której można miło spędzić czas. Nie jest szalenie wymagająca, nie żąda od nas ciągłego skupienia, ale powoduje małe i duże wybuchy śmiechu, więc uważajcie, gdzie ją czytacie.

Targowisko próżności

Przypadek sprawił, że za lekturę serii o przygodach kryminalnych Róży Krull zabrałam się od ostatniej części. Nie przeszkadzało mi to wcale, że zaczęłam od końca, bo na szczęście to bez różnicy, którą część zacznie się czytać, bo każda jest o czymś innym. Historie z szaloną autorką kryminałów, która ciągle wplątuje się w kłopoty są tak skonstruowane, że można czytać spokojnie nie zważając na kolejność.

Róża ma nowe mieszkanie w centrum Warszawy. Zamiast cieszyć się domowymi pieleszami i tworzyć kolejny kryminał podgląda ze swego balkonu przystojnego sąsiada. Marzenia bohaterki o ognistym romansie zostają wkrótce zniweczone, gdy pewnego wieczoru staje się świadkiem samobójstwa mężczyzny, którego obserwowała. Jak się później okazuje denat był jednym z uczestników konkursu Mister Polonia i nie miał żadnego powodu, by w tak drastyczny sposób pożegnać się z życiem. Oczywiście Róża od razu wietrzy, że coś się tu nie zgadza i wkracza do akcji. Trafia w wir konkursu piękności dla panów, gdzie każdy z nich może być potencjalnym podejrzanym, a dla tytułu zrobi wszystko, albo i więcej. Zakręcona jak słoik od dżemu Róża jak zwykle wplątuje się w aferę, ale tym razem jej małe prywatne śledztwo może skończyć się dla niej niekoniecznie dobrze. Trzeba przyznać, że ta kobieta ma wyjątkowy talent do pakowania się w tarapaty.

Kolejny raz przekonałam się, że Alek Rogoziński ma niepodważalny talent do tworzenia komicznych sytuacji, a przy tym potrafi skonstruować niezłą intrygę kryminalną. Zachwyca prostym językiem, ciekawą porywającą fabułą, a także bogactwem porównań i nawiązań do dzisiejszej popkultury i polityki. Środowisko konkursu piękności dało autorowi ogromne możliwości na stworzenie ciekawej fabuły. Całość jest dokładnie przemyślana, zgrabnie poprowadzona bez większych logicznych dziur. Z niesłabnącą ciekawością czytałam kolejne rozdziały uczestnicząc w niesamowitych przygodach bohaterów okraszonych zabawnymi dialogami niepozbawionych sarkazmu i ironii. Rogoziński bawił mnie na wszystkie sposoby, zarówno humorem słownym, jaki sytuacyjnym. Róża jest bezkonkurencyjna, to absolutna królowa, to jej postać najbardziej skupiała na sobie moją uwagę. Sceny z Rafałem Maślakiem, postacią, którą znam z pierwszych stron gazet nie mają sobie równych i nadały barwności całej opowieści. Fakt, że znany fotomodel pozwolił umieścić się w powieści świadczy o jego dystansie do siebie i poczuciu humoru, podobnie jak autor, który potrafił puścić oczko do czytelnika i zakpić sam z siebie na kartach swojej powieści.

„ Lustereczko powiedz przecie” to powieść pełna humoru, dobrego dowcipu, świetnie skonstruowanej zagadki kryminalnej, w której autor przemyca ważne treści na temat współczesnego sposobu myślenia. Istna mieszanka wybuchowa, która nie pozwala oderwać się od czytania. Alek Rogoziński to naprawdę niekwestionowany Książę komedii kryminalnych, jego książki to gwarancja dobrej zabawy pozwalające oderwać się od szarej rzeczywistości.

„ Kotku (…) Naprawdę nie zauważyłaś, że jesteś wśród osób, które oddały by nerkę, opublikowały swoje prześwietlenia rentgenowskie i wymordowały pół Polski za chwilę sławy „

Drugie spotkanie z twórczością pana Alka Rogozińskiego i pierwsze ze zwariowaną pisarką Różą Krull (wiem, że to druga część).
Moja opinia: świetna książka. Fragmentami brzuch bolał mnie ze śmiechu. Głowna bohaterka jest fantastyczna. Wyrazista i niesamowicie zabawna. Jednak najlepszą postacią dla mnie jest Pepe (scena z kompotem-sztos).
Zakochałam się w postaciach wykreowanych przez pana Alka. Historia jest świetnie poprowadzona i przede wszystkim orginalna. Wykorzystanie prawdziwej postaci jest szalenie interesujące.
Z niecierpliwością czekam na dalsze części i muszę koniecznie nadrobić pierwszą część.

Róża Krull powraca z przytupem a w zasadzie z nowym trupem...Kobieta z zaciekawieniem (z lornetką w dłoni) od kilku dni obserwuje mężczyznę z bloku naprzeciw, staje się świadkiem jak jej obiekt zainteresowania popełnia samobójstwo wyskakując z okna. 

Wchodzimy w świat modelingu męskiego, świata pełnego wrogości, nienawiści gdzie o tytuł Mistera Polonia panowie są w stanie zrobić wszystko, aby wyeliminować konkurenta. Odkrywamy również, że nasi modele o kosmetykach i ubraniach wiedzą więcej niż niejedna kobieta.      

"Kryminały o wiele lepiej pisać, niż przeżywać w życiu".



Wydawałoby się, że wszelakie konkursy piękności takie jak Miss Polonia, czy też Mister Polski to imprezy do cna wypełnione wszechobecną próżnością uczestników. Okazuje się jednak, że wybory najpiękniejszych z pięknych to także kocioł pełen zawiści, przeświadczenia o swojej wyjątkowości i... morderczych myśli. Oby nikt nie wziął sobie na poważnie pomysłu eliminacji potencjalnej konkurencji ukazanego w najnowszej książce Księcia Komedii Kryminalnej.

Alek Rogoziński to z wykształcenia filolog, a z zawodu dziennikarz. Swoją karierę rozpoczynał w połowie lat 90. ubiegłego wieku w Rozgłośni Harcerskiej, pracował także m. in. w Radiu Plus i Radiu Kolor. Od 2007 r. natomiast zasila redakcję magazynu Party. Kocha muzykę Madonny, jego pasją są kryminały, marzy o podróży dookoła świata i zamieszkaniu na jednej z wysp Morza Śródziemnego. Zadebiutował książką pt. "Ukochany z piekła rodem".

Róża Krull, znana autorka kryminałów, staje się świadkiem samobójstwa jednego z uczestników konkursu Mister Polonia. Bohaterka dowiadując się, że denat nie miał żadnego powodu, aby odebrać sobie życie, postanawia przeprowadzić własne śledztwo. Pomaga jej w tym dwójka oddanych przyjaciół - menadżerka Betty oraz PR-owiec Pepe, a także najprzystojniejszy mężczyzna w Polsce, czyli Rafał Maślak.

Jak to w książkach Alka Rogozińskiego bywa, jest wesoło co niemiara i trudno zachować powagę śledząc poczynania urokliwej oraz jednocześnie wielce roztrzepanej Róży, której towarzyszą takie indywidualności, jak Betty i Pepe. W drugiej już odsłonie kryminalnych perypetii Róży Krull nie brakuje bowiem humoru z widocznymi elementami komizmu oraz absurdu, które w połączeniu z fabułą ociekającą zbrodnią, wyzwalają wybuchowy efekt, czyli ogromne pokłady śmiechu. Widoczny komizm słowny, w którego kreowaniu Alek jest w mojej ocenie mistrzem, doskonale oddaje kwintesencję gatunku komedii kryminalnej.

Muszę przyznać, że po początkowym przeczytaniu pierwszych stron utworu, byłam mocno zaintrygowana tym, w jaki sposób autor poradzi sobie z przekierowaniem ewidentnego samobójstwa na zabójstwo. Cała uknuta przez Alka Rogozińskiego intryga oraz to, w jaki sposób wymyślił zakończenie to dla mnie istny majstersztyk kryminalny. Po odkryciu wszystkich kart byłam bowiem tak zdziwiona, że musiałam końcowe strony z wyjaśnieniem, przeczytać jeszcze raz.

Alek Rogoziński stworzył kolejną kultową postać, która jak mniemam, zagości na dłużej w książkach autora. Chodzi mianowicie o bogobojną gosposię Róży, potrafiącą "zło rozpoznać", której kreacja łączy w sobie pomysłowość i gospodarność. Liczę na to, że pisarz w kolejnych częściach tego cyklu nie zapomni o Cecylii, gdyż z pewnością postać ta wpłynęła na mój pozytywny odbiór całej książki. Żałuję jednocześnie, że autor nie wprowadził do fabuły wątku, w którym moja ulubiona literacka pisarka kryminałów w końcu się zakochuje. Róża wprawdzie zauroczyła się obecnym w książce Rafałem Maślakiem, ale która z nas nie byłaby oczarowana. Czekam więc cały czas prawdziwą miłość Róży Krull.

"Lustereczko, powiedz przecie" to kolejna, już piąta komedia kryminalna Alka Rogozińskiego, która dorównuje poziomem poprzednim książkom autora. Znalazłam w niej wszystko, czego oczekiwałam, czyli mnóstwo humoru, dobrą zabawę, łamigłówkę kryminalną i nowe postacie, które dodały całej fabule kolorytu. Lekka i przyjemna książka, idealna na poprawę humoru.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

Róża jest świadkiem samobójstwa jednego z uczestników konkursu Mister Polonia. Ale okazuje się, że mężczyzna nie miał powodu, aby targnąć się na własne życie. Autorka postanawia prowadzić prywatne śledztwo, oczywiście pomagają jej przyjaciele: Betty i Pepe. Okazuje się, że niektórzy potrafią wiele zrobić aby zdobyć tytuł Najprzystojniejszego Polaka Roku. 

Książki pana Alka są dla mnie odskocznią, od bardziej wymagających kryminałów. Tutaj jest spokojniej, ale też i zabawniej. 

Jak do tej pory książek autora słuchałam w audiobooku i dla mnie są one świetnie, właśnie w takiej formie. 

Co do tej książki, to bardzo polubiłam Róże. Nieraz mnie rozśmiesza swoim zachowaniem czy tekstami. 

Chętnie poznałabym taką osobę w prawdziwym życiu. 

Ale jakby nie patrzeć to też jest odważna, ale i lekkomyślna. Ale za to właśnie ją lubię. 

Myślę, też, że niektóre zachowania uczestników konkursów piękności, nie różnią się od tych przedstawionych w książce. Oczywiście nie mówię, że każdy, ale na pewno zdarzają się osoby, które ,,dążą do celu po trupach". 

Na pewno sięgnę po kolejne tomy z przygodami Róży, ale i przeczytaj inne książki autora. 

Przeczytałam, ale mnie nie porwała ta historia, cięzko mi było dobrnąć do końca. 

Dla mnie była to dobra rozrywka, historia zabawna i zaciekawiająca, książka dobra na wakacje i nie powodująca stresu, jak niektóre kryminały;) polecam

Kolejna część przygód Róży jest równie dobra jak jej poprzedniczka. 

Morderstwa kandydatów na najpiękniejszego Polaka dają pisarce powód do nowego prywatnego śledztwa. 

Zachęcona nazwiskiem autora kupiłam kilka jego e-booków. Mam więc przeczytałam, ale nie jest to książka jakie lubię. Główna bohaterka, notabene autorka kryminałów, jest naiwną, płytką i zapatrzoną w siebie " gwiazdą". Nie polubiłam jej, niestety. Sam pomysł na fabułę nie jest jakiś nowatorski ale mogłaby być z tego lepsza książka gdyby Róża Krull mocniej stąpała po gruncie.