Lucas
Kevin Brooks

Genialna książka! Tak, jak napisałam w jednym z konkursów: Porusza typowe, ludzkie tematy - przyjaźń, miłość, agresja, nienawiść. Powieść trafiła do mojego serca, ponieważ doskonale można ją odnieść do dzisiejszych realiów. Mimo, że autor opisał fikcyjne wydarzenia, z wieloma z nich można się spotkać w otaczającej nas codzienności. Nienawiść z byle powodu, atakowanie Bogu Ducha winnego człowieka - czy nie brzmi znajomo? Znalazły się w książce też elementy pokrzepiające, niosące nadzieję - chęć pomocy osobie szykanowanej, przyjaźń mimo dezaprobaty reszty społeczeństwa. To również można znaleźć w teraźniejszości, niestety niekiedy jest to ukryte... Dziś ciężko o spokój ducha, ludzie mający własne wartości nie mogą do końca odnaleźć się wśród osób goniących za modą i głupimi trendami. Są narażeni z ich strony na przykre doświadczenia, często niebezpieczeństwo. Może, gdyby więcej osób ją przeczytało, odnalazłoby coś dla siebie. Książka bardzo mi się spodobała, ponieważ trafiła w sendo moich przemyśleń, tego, co dzieje się wokół mnie, niekiedy bardzo blisko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zachwycił mnie przede wszystkim język - prosty, ludzki, zabawny, z przekąsem. Takie właśnie powinny być książki - pisane językiem mówionym, bez zbędnych ozdobników, które są dobre także, ale nie w każdej literaturze. Fabułę opisuje młoda dziewczyna, która już u progu dorastania poczuła smak cierpienia i bólu. Poznajemy ja, kiedy tata - pisarz, radzi aby cały swój ból opisała pisząc o nim. Początkowo dziewczyna twierdzi, że nie potrafi tego dokonać, lecz mężczyzna przekonuje ją, że dobrze napisana książka to ta pisana własnymi słowami o własnych przeżyciach. Tak się właśnie zaczyna. Dziewczyna zaczyna opisywać dom, brata i łączące ich relacje. Pisze o swoich spostrzeżeniach i także o Lucasie. Jeśli miałabym być osobą mogącą doradzić coś osobie nie wiedzącej, co przeczytać poleciłabym tę właśnie książkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)