Lubię być fantastą
Agnieszka Kawula-Kubiak

            Zazwyczaj wywiady z pisarzami ukazują się w gazetach, ewentualnie na jakichś portalach dotyczących literatury. W formie książkowej widuje się raczej wywiady-rzeki a nie zbiór wywiadów z różnymi autorami.

            Właśnie taką publikacją jest „Lubię być fantastą” Agnieszki Kawuli-Kubiak, która przeprowadziła dwadzieścia jeden rozmów z autorami fantastyki/fantasy/horroru. Dwudziestu jeden autorów ułożonych alfabetycznie, czyli: Jakub Ćwiek, Eugeniusz Dębski, Rafał Dębski, Jarosław Grzędowicz, Jacek Lech Komuda, Maja Lidia Kossakowska, Konrad T. Lewandowski, Łukasz Orbitowski, Romuald Pawlak, Jacek Piekara, Andrzej Pilipiuk, Michał Protasiuk, Marcin Przybyłek, Piotr Rogoża, Jacek Sobota, Wojciech Szyda, Sebastian Uznański, Marcin Wroński, Milena Wójtowicz, Mieszko Zagańczyk i Andrzej Ziemiański.

            Prawda, że całkiem sporo? To świetny przykład dla tych, co czytają tylko zagraniczne pozycje (głównie amerykańskie), że w Polsce też mamy świetnych autorów fantastyki! A nie tylko Sapkowski czy Dukaj.

            Autorka świetnie ujęła we „Wstępie”, dlaczego chciała stworzyć taki zbiór wywiadów:

„Uwielbiam książki, ale równie mocno fascynuje mnie, co też siedzi w głowie pisarza, jak rodzą się te wszystkie historie […]? Ile czasu potrzebował, żeby opowieść wyłoniła się z chaosu myśli, uformowała w wyobraźni, a potem zagościła na papierze? […] Na te oraz wiele innych pytań postanowiłam poszukać odpowiedzi […]. Z tej ciekawości zrodziły się wywiady zebrane w niniejszej książce”.

            Doskonale rozumiem Kawulę-Kubiak, bo ja sama nie raz czytając zastanawiałam się, skąd autor wziął t a k i pomysł. Widać, że autorka jest wielką fanką fantastyki, bowiem poświęciła bardzo dużo czasu, żeby przeprowadzić te wywiady, co jest czynnością ogromnie pracochłonną. Zadawała masę pytań dotyczących pomysłów, bohaterów, książek, ale także „dlaczego akurat fantastyka?” – dlaczego piszą w tym gatunku, dlaczego kochają ten gatunek i dlaczego sami czytują fantastykę.

            Z samych wywiadów mogłabym przytaczać masę, ale to masę cytatów. Choć nie znam (nie znałam) większości z tych pisarzy, to spodobały mi się ich światopoglądy, ideologie według których żyją. Najbardziej mnie jednak zaskoczyło, że ci ludzie, pisarze, nie skończyli filologii polskiej, ale inne bardziej „mroczne” kierunki (nawet ekonomię ;) ).

            Projekt Kawuli-Kubiak bardzo pomógł mi dowiedzieć się, czegoś nowego o pisarzach, których znam i cenię sobie ich twórczość (Ćwiek, Pilipiuk czy Ziemiański), ale nie tylko, gdyż poznałam też nowych autorów i zanotowałam sobie, żeby sięgnąć po ich powieści (Kossakowska, Lewandowski czy Piekara, choć zapewne sięgnę też po powieści innych autorów, z wyjątkiem Komudy, bo nie lubię powieści historycznych).

            „Lubię być fantastą” to pozycja nie obowiązkowa, ale polecam ją gorąco, bo można przeczytać wywiad z kimś, kogo cenicie albo poznać nowego autora, w którego twórczości może się zakochacie.