Love story
Erich Segal

Trudno powiedzieć, by ta książka wniosła cokolwiek do mojego życia. Słyszałam, że jest to wielka, głęboka historia miłości... Tymczasem najbardziej wyraźnym wątkiem wydaje mi się konflikt głównego bohatera z ojcem. I to przedstawiony w sposób, który po prostu działał mi na nerwy. Historia miłości Oliwera i Jenny mogłaby być ciekawa, jednak ja nie znalazłam w niej nic odkrywczego, ani nawet nic godnego uwagi. Styl, wcale nie taki zły, został zaśmiecony lawiną dialogów, a chaotyczne monologi wewnętrzne Oliwera jedynie mnie irytowały. Naprawdę trudno mi uwierzyć, że ta opowieść stała się niemal kultowa...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Hm... spodziewałam się czegoś lepszego. Dobrze, że to krótka książka. Czy polecam...? Jeżeli ktoś nie ma żadnej książki pod ręką no to moooożna przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Piękna opowieść o głębokim uczuciu łączącym dwoje ludzi. Napisana dosyć specyficznie, co sprawiało że trochę nużyło mnie czytanie. W niektórych momentach miałam ochotę odłożyć książkę, ale dotrwałam do końca. Opowiada o miłości, prawdziwej miłości, bezgranicznej. Dla której bohaterowie są w stanie poświęcić wszystko. Niekiedy może się wydawać trochę przesłodzona, ale wydaje mi się że to dodaje jej uroku. Lubię od czasu do czasu zagłębić się w typowe romansidło, a ta książka w dużej mierze nim jest. Koniec sprawił że się wzruszyłam. Książka cieniutka, do pochłonięcia w jeden wieczór. Warto przeczytać, mimo iż nie jest to opowieść która powala, ale na pewno może się podobać. Pokazuje nam czym jest miłość i że warto kochać, mimo wszystko. "Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam." Coś w tym jest.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)