Lemon Lady
Paula Uzarek

"...Sceniczne zwierzę we mnie siedzi, we mnie gra..."

Nie wystąpiła w popularnym talent show muzycznym. Nie wrzuciła rolki z wykonaniem piosenki, które zawojowało Internet. Została po prostu zauważona. Przez kogoś, gdzieś tam na ślubie, jako solistka chóru kościelnego. Pojawienie się kogoś takiego, przypadkowego obserwatora, może okazać się przełomowe w życiu człowieka, w tym przypadku młodej dziewczyny, bez względu na sferę działania, która w przypadku bohaterki sprowadza się do muzyki. W dość euforycznym stylu zarysowuje się wstęp tej książkowej suity. A może to intro ze składanki, na której nie znajdą się same szlagiery? Może, ale po kolei.

"...Jestem dobra, najlepsza, wygrana
Wokół szum, fleszów trzask
Wielki show..."

Dziewczyna dość niespodziewanie i niezauważalnie wkracza w świat muzyki. Rzecz ma miejsce w Krakowie, gdzie podejmuje naukę śpiewu. To ten etap, na którym wszystko jest takie nowe inspirujące i ekscytujące. Nagle okazuje się, że długo skrywane pragnienie wyrażania się poprzez śpiew nie jest tak do końca nieosiągalne. Co więcej, nowa wiedza zdaje się odsłaniać nowe horyzonty. Dla Glorii jest to zdecydowanie nowy i wymagający etap życia; z jednej strony śpiew, z drugiej strony studia, które musiała podjąć, jako warunek postawiony przez surowych, konserwatywnych rodziców. Gloria nie jest zupełnie osamotniona w nowym dla siebie mieście; jest pod swego rodzaju pieczą swej kuzynki, która z radością towarzyszy Glorii.

Dźwięki wypełniają cały świat dziewczyny. Wizyty w klubie jazzowym to istna uczta dla rodzącej się wokalistki. Ten muzyczny świat pochłania ją zewsząd, pytanie, czy nie zbyt gwałtownie, bo jak nie wejść w otwarte drzwi do sławy, u których progu na straży stoi producent muzyczny, czyli ktoś bardzo ważny w świecie artystycznym. Być może jeszcze odległa, ale jednak pojawia się perspektywa wielkiej sławy. Jak będzie wyglądała droga do spełnienia największego pragnienia- bycia gwiazdą? Czy kariera zostanie drogo okupiona, czy "wpadnie" łatwo niczym melodia w ucho? Kuzynki, bohaterki powieści, a zwłaszcza Gloria, doświadczy gatunkowych rozmaitości ze strony muzyki, którą specjalnie dla niej zagra samo życie.

Zaskakujące, ale jakże ciekawe są te fragmenty powieści, w których daje się posłyszeć głos dawności, bo taki retrospekcyjny bohater ciekawie oddaje to, z czym nasza współczesna dziewczyna również się mierzy. Ale wracając do tu i teraz, to pozwolę sobie napomknąć, że wśród pozornie błahych spraw (błahe dla kogoś stojącego z boku, dla artysty muzyka to cały świat),są naprawdę ciężkie tematy, jak używki, alkohol oraz kwestie zazdrości, szantażu, presji społecznej, przemocy. Zastanawiające jest, że obrót rzeczy w sprawach miłosnych, które chcąc nie chcąc zawsze gdzieś są, ale w kontekście głównej bohaterki jest nieco inaczej. Inaczej i kropka, bez zdradzania szczegółów.

"...Jest już za późno
Nie jest za późno
Jest już za późno
Nie jest za późno..."

Na okładce blond kociak — zrobiona, taka glamour i w ogóle. Mogą nasunąć się skojarzenia, że powieść płytka, a w główce gwiazdeczki nie wiele. Tu przychodzi na myśl powiedzenie, że nie ocenia się książki po... i tak faktycznie jest. Wbrew wymownej frywolności dziewczyny, powieść obnaża zachowania ludzi z artystycznego światka, pokazuje, że drobne kroczki mogą szybko zaprowadzić do katastrofy. Ta historia jest też sui generis przestrogą, że cena, jaką przychodzi zapłacić za sukces, sławę, realizację marzeń jest niezwykle wysoka. Takie gwiazdy przecież non stop pojawiają się na ekranach naszych odbiorników, w internetowych portalach plotkarskich i nie tylko. Przypuszczalnie są wśród tych młodych piosenkarek takie, które podzielają doświadczenia naszej Lemon Lady, którą Paula Uzarek nakreśliła jak żywą, aż w niektórych momentach w myślach zaczęły mi się pojawiać nazwiska z rodzimej sceny muzycznej. Porzuciłam jednak te paralele, bo fabuła książki frapowała mnie zdecydowanie bardziej.

Gustuję w powieściach biograficznych, zwłaszcza artystów, których dorobek mogłam podziwiać na srebrnym ekranie bądź w postaci wspaniałej muzycznej twórczości, zdarza mi się podglądać kulisy ich pracy, więc książka "Lemon Lady", która w sposób fabularny zabiera czytelnika do takiego świata, od razu wzbudziła moje zainteresowanie. A po jej lekturze miałabym ochotę na coś podobnego, może na przykład z bohaterem płci odmiennej. "Cytrynową dziewczynę", że tak sobie pozwolę ją spolszczyć na moment, zaliczam do udanych lektur i studzę emocję, bo zakończenie było mocne, zaskakujące i naprawdę niespodziewane. Sam audiobook bez zarzutów, ładny głos, czyściutko, dykcyjnie perfekt, interpretacja w porządku, w normie.

Zamieszczone cytaty nie pochodzą z powieści.