Lato w Savannah
Beth Hoffman

Bardzo lubię książki, w których poruszane są ludzkie problemy i tragedie. Będąc ostatnio w bibliotece zauważyłam na półce właśnie "Lato w Savannah". Okładka jest przepiękna, a opis z tyłu bardzo mnie zachęcił, dlatego z wielką przyjemnością wzięłam do poczytania. Dzieciństwo CeeCee nie było łatwe i usłane różami. Dziewczynka musiała się opiekować swoją chorą psychicznie matką, która była pośmiewiskiem mieszkańców. Nie miała wsparcia w ojcu, który wolał uciekać od kłopotów i spędzać czas poza domem. CeeCee nie miała kolegów. Dzieci wyśmiewały ją ze względu na jej matkę. Dziewczyna bardzo dużo czasu spędzała na czytaniu książek i nauce. Była bardzo dobrą uczennicą. Gdy jej matka umiera daleka ciotka Tootie bierze CeeCee do siebie do Savannah. Savannah jest pięknym miejscem, a dom ciotki równie wspaniały. Książka jest bardzo lekka i przyjemna jednak trochę jej brakuje. Historia wydaje mi się zbyt piękna. Jest to opowieść pełna magii, ale też trudnego dzieciństwa, niezrozumienia i cierpienia. Oprócz tego w książce poruszono temat rasizmu szkoda jednak, że go nie rozbudowano bardziej. Ogólnie jest to fajna książka, ale bez większych rewelacji. Język autorki jest prosty, szybko się to wszystko czyta. W książce można znaleźć wiele złotych myśli i chciałam kilka z nich przytoczyć:

(Kliknij aby rozwinąć opinię)