Łapy precz od żartów
Abelard Giza, Jacek Stramik

Ostatnio wybieram książki z mojej biblioteczki, które zbyt długo czekają na swoją kolej.

Tak było i tym razem. Giza i Stramik wpadli na pomysł podzielenia się w książce swoim postrzeganiem świata. Za pomocą wymienianych między sobą maili.

Czyta się tak szybko, że zanim się obejrzałam już było po.

Jak sami przyznają to książka, w której więcej jest marudzenia niż żartów. I dokładnie tak było.

W sumie stwierdzam, że mi się podobało. Zajrzenie do umysłów facetów, którzy rozbawiają publiczność i jeszcze im za to płacą. Czy jest im łatwo, a stand-up to ich życie?

Wiele razy byłam zaskoczona i podejściem i choć nie uśmiałam się jak można by się tego spodziewać, to było dość ciekawe spotkanie.

Bardzo dobra lektura. Ciepło i miło czuje się człowiek, czytający e-maile dwóch facetów, "stand-uperów", jak to się śmiesznie mówi. Listy bardzo osobiste, interesujące, inteligentne. Warto.

Lekturę polecam każdemu związanemu w dowolny sposób ze światkiem komediowym. A nawet niezwiązanemu. Widzowi.

Możemy sobie podglądnąć scenę od zaplecza, umysły i mały kawałek życia postaci których nie poznalibyśmy pewnie w inny sposób niż słuchając ich materiału i poczucia humoru.

Książkę kupiłam głównie z ciekawości (hm... jak będzie wyglądał stand-up na papierze?) i również z ciekawości zasiadłam do lektury, nie mając pojęcia, że ma ona formę maili, pisanych między Autorami ze świadomością, że zostaną one później opublikowane, przez co można się zastanawiać, na ile ich treść jest szczera (taka się wydaje), a na ile wyreżyserowana.

Podobnie jak (zapewne) większość czytelników, spodziewałam się żartobliwego "gadania od rzeczy", treść jednak mocno mnie zaskoczyła. Na plus. "Żartów tu mało, więcej marudzenia, niewyspania, dzieci i narkotyków". Zarówno Giza, jak i Stramik w wiadomościach zawierają wiele przemyśleń, nie tylko płytkich i oczywistych, ale też głębszych i osobistych. Wywnętrzają się, mówiąc o sobie rzeczy, do których wiele osób bało by się przyznać. Pokazują, że stand-uper to też jest człowiek, który ma swoje lęki i obawy, który ma swoje życie pozasceniczne, swoje rozterki i problemy, który nie wszystko przyjmuje, jak mogłoby się zdawać, z uśmiechem na twarzy, choć praktycznie każdą sytuację potrafi wykorzystać, żeby zrobić z niej żart, bo "komedia to tragedia plus czas". 

Uwielbiam każdy stand up Gizy, dlatego też zdecydowałam sięgnąć się po tą książkę. Spodziewałam się, że będzie to coś bardzo zabawnego z czym przyjemnie spędze czas. Niestety rzeczywistość okazała się całkowitym przeciwieństwem. Dostałam zbiór mail, które tak naprawdę mógłby napisać każdy z nas. Są one zupełnie nie śmiensze i zamiast milie spędzić czas to zwyczajnie go zmarnowałam.