Ktokolwiek widział
Claire Douglas

Mamy dwie główne bohaterki, które poznały się w dzieciństwie, gdy miały po 7 lat. Frankie, przebojowa, impulsywna z bogatego domu – rodzice prowadzili hotel. Nieufna i nieśmiała Sophie wychowywała się z bratem Danielem i rzadko, kiedy widziała matkę, która ciężko pracowała, aby utrzymać rodzinę po tym jak uciekła od męża brutala. Obie dziewczyny dojrzewały w klaustrofobicznym małym nadmorskim miasteczku gdzie było czuć tylko zapach morza i jedzenia, marzyły, że będą odbywać dalekie podróże i już nigdy nie wrócą do miasteczka. Miały większe aspiracje niż przeciętny dzieciak zamieszkujący w Oldcliffe-on-Sea w trzecim pokoleniu. W pewne kończące się upalne lato 18 lat temu Soph (jak pieszczotliwie nazywała ją Frankie) nagle zaginęła. Policja przypuszczała, że wpadła do morze, porwał ją nurt i zginęła. Podejrzewali również samobójstwo. Ciała nie odnaleziono.

Pewnego dnia, wiele lat później, zadzwonił do Frankie Daniel by poinformować ją, że policja prawdopodobnie odnalazła szczątki Sophie. Poprosił żeby mu towarzyszyła podczas ostatecznej identyfikacji w policyjnej kostnicy i jednocześnie poprowadziła prywatne śledztwo, bo Daniel przez cały czas nie wierzył ani przez moment, że siostra popełniła samobójstwo. Czuł, że zdarzyło się coś ZŁEGO. Z duszą na ramieniu Frankie zdecyduje się powrócić do miasteczka, które dawno temu zostawiła za sobą i do którego nie wracała myślami przez 18 lat. Bała się nie tylko niechcianych wspomnień i niechętnych spojrzeń. Jakie sekrety skrywa małe nadmorskie miasteczko i jego mieszkańcy? Jaką ponurą tajemnicę miały dziewczęta zawierając pakt milczenia „nigdy, nikomu”?

W tej historii mamy wszystkie elementy, które są ważne dla przyjemnego odbioru książki a jednocześnie ważne by thriller był jak rasowy koń. Zapierający dech! Jest mroczna tajemnica i bolesne sekrety. Jest niepokój, poczucie zagrożenia, niestabilność emocjonalna bohaterów, wrogie spojrzenia zamkniętej społeczności. Przytłaczająca atmosfera małego miasteczka, które lata świetności ma już dawno za sobą. Poza sezonem słychać tam tylko krzyk mew, szum morza i czuć odór rozkładających się wodorostów. Zimowe lutowe krótkie dni, w których toczy się akcja sprawiają, że człowiek dotkliwie odczuwa dyskomfort i mimowolnie odwraca się za siebie i sprawdza czy ktoś nie podąża jego śladem. Atmosfera rodem z horroru. Fenomenalnie skonstruowana intryga. Trzymający w bezustannym napięciu thriller z zaskakującym finałem (domyśliłam się tylko części wydarzeń). Mocne zakończenie godne mistrzyni, za jaką uważam Alex Marwood!

Przeszłość zawsze nas dopadnie. W ten czy inny sposób spróbuje wyrównać rachunki. Książkę pochłania się błyskawicznie. Wciąg w historię tajemniczego zaginięcia Sophie Collier.

Gdy po latach na powierzchnie wypływa jej ciało wszysycy już wiedzą, że było to morderstwo a przedewszystkim jej brat - Daniel. Postanawia prowadzić swoje właśnie śledztwo a do tego potrzebuje jej przyjaciółki - Frankie.

Frankie Howe po raz pierwszy od kilkunastu lat wraca do rodzinnego Oldcliffe. Miała opory by tu wrócić po tym co się stało ale przeszłość wygrała.

Historia pełna jest niedomówień, poszlak oraz podejrzanych bohaterów. Finał tej historii nie jest wcale tak łatwy do przewidzenia.

Frankie teraz ma 39 lat, uchodzi za kobietę sukcesu. Pewnego dnia dzwoni do niej Daniel z wieścią, że jej przyjaciółka nie żyje, nie jest już zaginiona. Frankie tyle lat przeżywała to tragiczne zaginięcie przyjaciółki, nawet wyprowadziła się z klaustrofobicznego miasteczka, gdzie nie wybacza się ani nie zapomina ciemnych sekretów przeszłości.
„Nigdy nie będzie po wszystkim. „
Obserwujemy jak Frankie jest w nerwowym nastroju, jej strach, bo za dużo wspomnień, za dużo duchów.
Intrygujący thriller o prawdzie, która wychodzi na jaw, mrocznych sekretach z przeszłości („ta jedna jedyna rzecz, której nie mogłyśmy nigdy nikomu powiedzieć”). Bardzo klimatyczny, trzymający w napięciu; o poczuciu winy, tajemnicach, które dzielą i łączą, o tym by być kimś innym. Zaskakujące zakończenie, bo ktoś tylko zrobił kilka złych rzeczy. Niejednoznaczna historia. Gorąco polecam.
OCENA 6/6

Kiedy przeczytałam "Siostry"Claire Douglas,która jest bardzo dobra miałam nadzieję,że "Ktokolwiek widział"będzie również dobra ,ale ta książka okazała się niesamowita.Autorka nie zawiodła mnie.W doskonały sposób pozwoliła wgłębić się w psychikę głównych bohaterów ,którzy skrywają niejeden sekret,który nie miał wyjść na światło dzienne.Jednak ich tajemnice domagały się rozwiązania.Autorka doskonale stopniuje napięcie,akcja przybiera tempo,że chciałoby się skończyć książkę w jeden dzień(gdybym miała sporo czasu to pewnie dałabym radę :-) ) ale to co zostawiła na sam koniec to jest po prostu majstersztyk.Douglas doskonale wiedziała co chce osiągnąć i jak zauroczyć czytelnika.Ogromnie mnie zaskoczyła tym,że aby stworzyć doskonały thriller nie potrzeba tu żadnego seryjnego mordercy,nie potrzeba trupów ścielących się gęsto by stworzyć mroczną i tajemniczą akcję.

Sophie młoda dziewczyna ginie w tajemniczych okolicznościach, przez osiemnaście lat policja nie rozwiązała tej sprawy, jedynym śladem po niej jest znaleziony but przy molo. Frankie najlepsza przyjaciółka Sophie wraca po latach do miasteczka, dowiaduje się, że prawdopodobnie został odnaleziony szkielet przyjaciółki. Wraz z bratem Sophie - Danielem prowadzą własne śledztwo, zbierają dowody, odwiedzają wspólnych znajomych, wracają do miejsc, w których razem przebywali. Od momentu kiedy Frankie zaczęła zajmować się sprawą przyjaciółki dostaje dziwne anonimowe listy, widzi podejrzane osoby, sama już nie wie czy ma przewidzenia, słyszy głosy płaczącego dziecka. Ktoś próbuje zastraszyć dziewczynę i zmusić do opuszczenia tego miejsca.  Na jaw wychodzi głęboko skrywany sekret, który łączył obie dziewczyny. Historia niezwykle tajemnicza, mroczna, pełna niedomówień, kłamstw. Każda z osób bliskich Sophie staje się podejrzana, a odkrycie prawdy staje się coraz bardziej niewygodne.