Kto sieje wiatr
Nele Neuhaus

Lubię kryminały Nele Neuhaus i Kto sieje wiatr również spełnił moje oczekiwania. Fabuła jest wielowątkowa, nieprzewidywalna, w której nic nie jest takie jak się od początku wydawało. Dużym plusem są retrospekcje i narracja z perspektywy wszystkich bohaterów. Autorka poruszyła tu wiele życiowych tematów takich jak przekręty czy pogoń za pieniędzmi. Trochę irytowały mnie opisy wykonywanych codziennych czynności przez bohaterów, ale z każdym rozdziałem było ich coraz mniej i przestało mi to przeszkadzać. Widzę, że autorce nie brakuje pomysłów na tematy do swoich książek i doskonale się przygotowuje. Interesujące portrety psychologiczne postaci i trzymanie napięcia - Autorka w tym naprawdę jest rewelacyjna. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam historię, nie mogłam się oderwać nawet na chwilę. Kryminał jest wciągający i pokazuje różne oblicza ludzi. Pokazuje jak pozory mogą mylić. Polecam tę książkę osobom lubiącym nieskomplikowane historie z aferami w tle. Zapewniam, że ani na chwilę nie można się nudzić podczas lektury.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Kto sieje wiatr, zbiera burzę", o czym przekonali się bohaterowie wydarzeń opisanych przez Nele Neuhaus. Kolejne śledztwo Pii Kirchoff i Olivera von Bodensteina prowadzone jest właściwie przez samą Pię, tuż po powrocie z urlopu. Śmierć stróża nocnego w firmie zakładającej farmy wiatrowej - wypadek czy morderstwo? Akcja rozgrywa się wokół budowy farmy wiatrowej i kupna spornej łąki, której właściciel w trosce o środowisko nie zamierza sprzedać. Kiedy zostaje zamordowany rośnie liczba podejrzanych. Wszechobecny fałsz i kłamstwa, intrygi, zemsta oraz próby przekupstwa, tajemnicze wypadki i przenikliwy umysł Pii. To wszystko gwarantuje czytelnikowi mnóstwo emocji i sprawia, że od książki nie sposób się oderwać. Dodatkowo tematyka tego kryminału osobiście mnie interesuje, zatem pochłaniałam kolejne strony z wypiekami na twarzy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaczyna się od śmierci stróża nocnego, alkoholika z wyskokami, z firmy WindPro, która zamierza na pobliskiej łące postawić farmę wiatrakową. Jednakże właściciel tej łąki, niejaki Ludwik, mimo nacisków szefów tej firmy i własnych dzieci, będących w spirali zadłużenia, nie zamierza jej sprzedawać. Pewnej nocy Ludwik zostaje brutalnie zamordowany... Czy motywem zbrodni była łąka warta miliony? Czy też te dwa zgony są ze sobą powiązane, a sprawca wywodzi się z kręgów przeciwników energetyki wiatrowej? Pisarka stworzyła intrygujący labirynt, z wątków przeplatających się pomiędzy bohaterami, którzy to mają własne tajemnice. Jannis jest byłym pracownikiem WindPro, a teraz prowadzi inicjatywę NIE dla elektrowni wiatrowych; rozchwiany emocjonalnie nastolatek Mark jest zakochany w partnerce Jannisa- Ricky, która uwielbia bezkrytycznych wielbicieli; Nika to tzw. ,,szara myszka", której prawdziwa tożsamość okazuje się być sporym zaskoczeniem dla wszystkich. Także prowadzący śledztwo policjanci: Pia i Oliver zmagają się z problemami osobistymi- Oliver po chwilach paniki i strachu na debacie odważy się dopuścić pewną osobę do swojego prywatnego życia, co może mieć katastrofalne skutki dla prowadzonego śledztwa. Pośród animozji rodzinnych, tajemnic i kłamstw, za żądzą zemsty, ogromnymi pieniędzmi oraz nepotyzmem ukrywa się ktoś, dla kogo życie ludzkie nie gra większej roli. Bo kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. I żniwo śmierci. W tle pojawia się także ogólnoświatowy spisek dotyczący polityki klimatycznej. Nie mam zastrzeżeń, jeśli chodzi o akcję. Jest dynamicznie, są elementy napięcia i zaskoczenia, uknuta intryga jest nieprzewidywalna i perfidna. Rozpoczęte wątki są wytłumaczone i precyzyjnie poprowadzone, choć z początku może wydawać się inaczej- na raz jest tego dosyć sporo. ,,Kto sieje wiatr" mogę polecić sympatykom wielowątkowym kryminałów z elementami polityczno-obyczajowymi, gdzie występują dobrze zarysowane psychologicznie postacie- nawet te drugoplanowe. Znalazłam informację, że to kryminał z cyklu Oliver von Bodenstein i Pia Kirchhoff (tom 5) co mnie ogromnie cieszy, bo oznacza to, że mogę pokusić się o kolejne spotkanie z prozą pisarki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2014/07/nele-neuhaus-kto-wiatr-sieje.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest takie powiedzenie, że kto sieje wiatr ten zbiera burzę. I w tym przypadku powiedzenie się sprawdziło. Pierwsza połowa nudnawa chociaż generalnie lubię książki Pani Nele Neuhaus. Dopiero po połowie akcja nabiera rumieńców, pojawiają się nowe tropy i poszlaki.Krąg podejrzanych o morderstwo poszerza się a Pia Kirchhofi Oliver von Bodenstein mają pełne ręce roboty.A właściwie wszystko spada na Pię, ponieważ Oliver w tym tomie trochę popłynął.Zaczął zachowywać się jak nieopierzony sztubak, na dokładkę naiwny sztubak. Powiedzenie, że miłość jest ślepa też możemy uznać za prawdziwe. Sam pomysł na fabułę dotyka ważnych problemów ekologicznych i otwiera trochę oczy na rangę tych problemów. I oczywiście we wszystko miesza się polityka.  A raczej żądni władzy i pieniędzy politycy. Jakże by inaczej. Szukam kolejnego tomu z nadzieją, że Oliver otrzeźwieje i weźmie się w garść.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)