Księżycowa studnia

Jak w dawnych czasach wyobrażali sobie niezbadane zakątki na naszej planecie archeolodzy, podróżnicy, poszukiwacze skarbów i oczywiście pisarze?

Przychodzę dziś z książką, o której jest zdecydowanie zbyt cicho, wydanej w 1919 roku, a więc w czasach gdy nieznane lądy naszego globu rozpalały wyobraźnię ludzi.

Ta historia opowiedziana jest w realistycznym stylu, rzekomo na podstawie notatek, które słynny botanik dr Walter Goodwin przedstawił Międzynarodowemu Stowarzyszeniu Nauki. Razem z Goodwinem oraz jego towarzyszami zapuścimy się do ruin starożytnej cywilizacji na Pacyfiku. Wkroczymy do wnętrza ziemi, tajemniczej i niezwykłej Murii, świata nieznanego ludziom. Poznamy zamieszkujące podziemia istoty i stwory, wysoko rozwinięte cywilizacyjnie, z własną kulturą i bogatymi rozwiązaniami technologicznymi. Odkrywamy kawałek po kawałku podziemną krainę i odczuwamy zarówno zachwyt jak i przerażenie. Bohaterom przyjdzie zmierzyć się z potężną i okrutną mocą zwaną Promienistym, która może doprowadzić do zagłady mieszkańców całej planety. Czy bohaterom uda się zapobiec nieszczęściu?

Merritt miał niesamowitą fantazję. Ta fascynująca wizja podziemnego świata niczym z elfiej krainy, misternie stworzeni mieszkańcy podziemi, cudowne technologie, to wszystko wprawia w zachwyt, a jednocześnie czuć aurę mroku. Jego proza jest kwiecista, lekturą tej książki chce się rozkoszować, dumać nad obrazkowymi, fantasmagorycznymi opisami będącymi niczym sen.

Zdumiewa mnie to, jak dobrze dopracowana i przemyślana jest ta książka. To historia wielogatunkowa, mamy tu elementy kosmicznego horroru, fantastyki naukowej, intryg politycznych czy romansu, i to wszystko zgrabnie tworzy niesamowitą przygodę. W fabułę zostały wplecione elementy mitologii nordyckiej i irlandzkiej, czuć wpływ fascynacji dziełami Bławatskiej.

Jeśli lubicie stare dobre historie podróżnicze Verne'a, Stevensona czy Poe'go, filmy o Indianie Jonesie, klasyczne science fiction Wellsa czy Bulwera-Lyttona, pradawne bóstwa niczym u Lovecrafta to poczujecie się jak w domu.

Po taką klasykę warto sięgnąć, zapomnieć na chwilkę o obecnym świecie i zanurzyć się w tej fascynującej wizji. To uczta dla wyobraźni. Polecam!