Czy pociąg może być pułapką, przynętą i tajemnicą zarazem? Podróżnicy, którzy jesienią 1898 roku wsiedli do nietypowego, srebrnego pociągu wyruszającego ze stacji w Moskwie, na wszystkie te pytania z pewnością odpowiedzieliby zgodnie: tak. Wsiadając wówczas do tegoż pociągu, wiedzieli jedynie, że czeka ich kilkudniowa podróż na drugi koniec kraju, a na ostatniej stacji pokaźna nagroda, która niemalże przyprawiała o zawrót głowy. Każdy z podróżników pragnął stać się jej posiadaczem i miał na to spore szanse, jeżeli tylko spełni jeden warunek - wytrwa do końca podróży srebrnym pociągiem. Dla kilku pasażerów owa trasa bardzo szybko stała się jednak przede wszystkim podróżą w głąb samego siebie, która postawiła dziesiątki pytań, a najważniejsze z nich brzmiały: czy są sytuacje, kiedy nawet bogactwa i najpiękniejsze skarby nie są w stanie zrekompensować doznanych cierpień? I ile człowiekowi potrzeba siły, by móc się o tym przekonać? Czy kiedy dajemy się złapać w pułapkę własnych pragnień, a tętent kół pociągu o szyny brzmi niczym wyliczanka naszych własnych słabości i najgorszych cech, które pragnęliśmy za wszelką cenę ukryć, czy wciąż ważniejsze pozostają nasze pragnienia, czy bardziej to, byśmy za ich wartość i realizację nie zaprzedali własnego ja? Srebrny pociąg dawał odpowiedzi na te pytania, a o tym w jaki sposób, odmienił życie ludzi, którzy postanowili się w nim sprawdzić i przy okazji wzbogacić, opowiada właśnie ta historia, której morał pozostaje niezmienny od lat i mówi, iż czasami naprawdę nie wszystko złoto, co się świeci.
Informacje dodatkowe o Kobieta anioł, lis i demon oraz intryga srebrnego pociągu:
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2021-06-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 560
Język oryginału: polski
Przeczytane:2021-09-09, Ocena: 6, Przeczytałam,
Pierwsze na co zwróciłam uwagę w tej książce, to dość długie zdania. Jest to spowodowane tym, że autorka stosuje całą masę porównań i dość szeroko uwzględnionych opisów mających na celu ukazanie nam np. pociągu nie jako maszyny, służącej do przewozu ludzi, ale bardziej jako środka transportu, który posiada swoją historię i duszę. Ozdobniki sprawiły, że książkę odebrałam jako milszą i niemal oddychającą. Bardzo szybko można się wczuć w klimat i opowieść, gdyż urody dodaje jej niesamowita tajemniczość. Czytając czułam, że wciąż na coś czekam, że bohaterzy mnie okłamują, bo nie chcą mnie skrzywdzić albo nie chcą bym i ja dzięki nim mogła się wzbogacić. Książka dość spora z małym druczkiem. Ponownie odczułam mały dyskomfort z powodu braku rozdziałów. Takie małe kaczątko, której treść uchodzi za pięknego łabędzia. Całą treść przepełnia niesamowita tajemnica, której nagroda miała być na końcu stacji. Wsiadając do srebrnego pociągu byli pełni oczekiwania i marzeń związanych z nagrodą. Sprawa prosta, mieli tylko tam dojechać. Przebyć podróż, która okazała się być czymś w rodzaju obozu przetrwania. Była to prawdziwa przygoda wgłąb siebie. Ludzie zaczęli zdawać sobie sprawę z faktu, że nie zawsze warto poświęcać całego życia na szybkie wzbogacenie się, bo coś takiego nie istnieje. Cierpienia i bólu nie da się przeliczyć na złotówki, gdzie każda z nich była na wagę być lub nie być. Przetrwać i żyć biednie, czy wysiąść i z bagażem doświadczeń w inny sposób stać się szczęśliwym.
Bardzo spodobało mi się to, że bohaterowie byli bardzo różnorodni. Od każdego biła inna atmosfera, słowność i przepis na życie. Mieli interesujące plany i dość nieprzewidziane przygody. W pewnym momencie przechodzili przemianę i my to rozumieliśmy. Potrafiłam im współczuć, bo widać było czego żałują. Z książki bije autentyczność i może być przestrogą dla innych. Polecam ją wszystkim, którym się wydaje, że życie to zabawka, a łatwy pieniądz nie niesie za sobą konsekwencji. Jedna z niewielu, która pozostawia nas z myślami.