Karol III. Król ekscentryk
Iwona Kienzler ;

Karol III długo czekał na objęcie tronu. Właściwe czekał na spełnienie swojego zadania, czegoś, co było jego powinnością z racji urodzenia i co zdeterminowało to jak wyglądało jego życie. Plotkarska prasa nie zostawiła na nim suchej nitki w związku z jego nieudanym małżeństwem i romansem. Jednak przyznać musimy, że jego serce należało do jednej kobiety, a nie mógł się z nią związać właśnie dlatego, iż był następcą tronu. Iwona Kienzler w książce „Karol III. Król ekscentryk” przygląda się bliżej tej postaci, a dzięki niej i my możemy to zrobić. Przedstawia obraz niespaczony krzywą perspektywą tabloidów.

Muszę przyznać, że Iwona Kienzler ma i świetne pióro, i talent do zbierania i opracowywania informacji. Publikacja jest zbiorem informacji o rodzinie królewskiej w ogóle. Autorka dość szeroko potraktowała temat „wychodząc” od dziadka Karola, Jerzego VI i okoliczności w jakich objął tron. Sylwetkę samego bohatera biografii przedstawia w sposób chronologiczny akcentując jakim jest typem człowieka i jak został wychowany. Oczywiście dużo miejsca poświęca na jego małżeńskie perturbacje i miłość do Camilli.

Autorka pisze prosto i zajmująco, a na pochwałę zasługuje, że wymienia na jakie źródła się powołuje. Nie ocenia, nie krytykuje, nie komentuje. Stara się zachować odpowiedni dystans. I generalnie jej się to udaje. Trochę nadużywa sformułowań typu „najukochańszy/a”, „ulubiony” itp., których – moim zdaniem – powinno się unikać w pracach o charterze naukowym i popularnonaukowym.

Czy Karol to barwna postać? Raczej nie. To dość skromny facet, typ introwertyka. Barwne jest natomiast życie jakie prowadził i dalej prowadzi – w końcu jest królem, jednak już statecznym żonkosiem. Widać to – przypadkowo, bądź nie – w biografii napisanej przez Iwonę Kienzler. Chyba pierwszy raz czytam książkę, w której główny bohater „ginie”. To nie on jest najciekawszy, a to co dzieje się wokół niego. Ten efekt potęguje fakt, że autorka dość szczegółowo prezentuje sylwetki innych postaci. O ile ma to jako takie uzasadnienie w przypadku osób, które wywarły mocny i bezpośredni wpływ na życie Karola, jak dwie bardzo istotne kobiety, Diana i Camilla, to chociażby Alice Keppel (prababka Camilli) nie musiała być tak szczegółowo opisana (aczkolwiek jej historia jest całkiem ciekawa).

„Karol III. Król ekscentryk” to niewątpliwie warta polecania publikacja o brytyjskiej dynastii i obecnie panującym królu. Uczciwa i merytoryczna, co bardzo cenię. Natomiast ciekawe jest to, że introwertyzm Karola dał o sobie znać nawet w jego biografii, bo cały czas za kimś się chowa. Cały czas ustępuje komuś miejsca na scenie i wcale nie „błyszczy” w książce, która jest o nim.

„Karol III. Król ekscentryk” to kolejna biografia Iwony Kienzler, którą miałam przyjemność czytać i ponownie mnie zachwyciła! Co najważniejsze styl pisanych przez autorkę biografii jest tak lekki i przyjemny, ona potrafi nas wciągnąć w świat prezentowanej osoby bardziej, niż wciąga nas niejeden kryminał, czy romans! Mnie autorka kupiła zdecydowanie i jestem pewna, że po kolejne książki autorki będę sięgała w ciemno!
Rodzina Windsorów niezwykle mnie intryguje i przyznam szczerze, że uwielbiam sięgać po kolejne publikacje pojawiające się na rynku, które ich dotyczą, a pojawiają się w ostatnim czasie coraz częściej! Karol III od najmłodszych lat świadomy był tego, że ma wyrosnąć na króla, w tym kierunku był wychowywany, przez co został również pozbawiony wielu aspektów, głównie, jeśli chodzi o życie dziecięce. Od narodzin bowiem przygotowywany był do objęcia tronu. Wychowywanie w rodzinie królewskiej odbiega jednak w znacznym stopniu od wyidealizowanej wizji, która tkwi w wyobraźni większości. W przypadku Karola było to głównie dzieciństwo, w którym wychowywanym był przez nianie, pozbawiony bliskich relacji z rodzicami. Niestety w dorosłości również zdecydowano za niego, gdyż wybranka jego serca okazała się nie być wystarczająca dla królewskiej rodziny, wyboru dokonano za niego. Unieszczęśliwiono tym samym wiele osób, bo nie chodziło tylko o Karola, ale również o Dianę, która od tej pory tkwiła w małżeństwie, u boku mężczyzny, który jej nie kochał. Camilla również nie zniknęła z jego życia, a stała wciąż obok.
Król Karol, który zawsze pozostawał nieco w cieniu. Nigdy nie mówiono najwięcej o nim, całą uwagę publiczności kradły kobiety wokół niego. Głośno zawsze było bowiem o księżnej Dianie, która skradła serca miłośników rodziny królewskiej, ale również nigdy nie ustawały plotki o jego romansie z Camilla. Karol jednak sam w sobie, przy bliższym poznaniu okazuje się niezwykle interesującą osobą, która jest wszechstronnie uzdolniona, o czym mało kto wie.
Iwona Kienzler w tej biografii przedstawia nam zupełnie inne, nowe spojrzenie na Króla Karola III, który okazuje się zdecydowanie ciekawszą postacią, aniżeli większość zakładała. Ponadto sama biografia jest napisana w niezwykle interesujący, przyciągający uwagę sposób, co jeszcze bardziej podnosi jej wartość.
Dla mnie, autorka pisząc „Karol III. Król ekscentryk” wykonała ogrom pracy, która przybliża czytelnikowi niezwykle ciekawą postać. Jest to lektura obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się królewską rodziną, ale również dla miłośników świetnie napisanych biografii! Mnie zachwyciła i zdecydowanie polecam!!

Karol III - nietypowy król.

Można faktycznie tak powiedzieć. Karol III Windsor jest najstarszym w historii Anglii i Wielkiej Brytanii władcą, który wstąpił na tron - w chwili, gdy był koronowany miał siedemdziesiąt trzy lata. To dobry czas na emeryturę. Wielu ,,obserwatorów" było zdania, że powinien ,,odpuścić" i na tronie zamiast niego powinien zasiąść jego starszy syn, Wilhelm.

W chwili pisania tej książki i oddawania jej do druku nie można było nic zarzucić kondycji monarchy. Dzisiaj sprawa wygląda inaczej. Karol jest chory i być może kolejnym jego krokiem będzie abdykacja.

Tymczasem trzymamy w rękach najnowszą biografię poświęconą właśnie temu monarsze, który przez lata bardziej dzielił, niż łączył naród. Dzięki Iwonie Kienzler mamy okazję zagłębić się choć trochę w to, co ukształtowało Karola, przyszłego króla. Poznamy więc jego dzieciństwo, lata szkolne, młodzieńcze. Zajrzymy w pilnie strzeżone zakamarki serca następcy tronu i sprawdzimy, jak to jest żyć z brzemieniem - kiedyś będziesz królem!

Schowajmy swoje prywatne lubienia czy nielubienia głęboko do kieszeni i zatopmy się w lekturze. A warto poznać Karola dziecko, Karola młodzieńca, Karola dorastającego, Karola mężczyznę... Warto poznać Karola, by wyrobić sobie w końcu o nim zdanie, nie opierające się tylko na krótkich wzmiankach w prasie i newsach telewizyjnych. Zacznijmy od zera. Sprawdźmy jakim był dzieckiem i czy chcielibyśmy być na jego miejscu oblegani niezmierzonymi zastępami nianiek.

Miałam okazję przeczytać kilka książek o royalsach, nie unikam tego tematu. Biografie lubię, a dodatkowo pióro Iwony Kienzler jest lekkie. Czytałam wcześniej jedną biografię napisaną przez nią Wszystkie żony Henryka VIII. Równie dobrze mi się ją poznawało, choć to epoka inna i klimat całkiem odmienny. Windsorowie są bardziej współcześni, żyją bliżej nas i można powiedzieć, że troszeczkę ,,żyjemy ich życiem" za sprawą mediów.

Zapewne mamy swoich ulubieńców i są wśród rodziny królewskiej takie osoby, których nie lubimy. Ale tak po prostu jest z wszystkimi ludźmi. I właśnie to chcę Wam przypomnieć przed sięgnięciem po tę biografię. Karol III czy po prostu Karol - człowiek, jak każdy inny, taki sam jak Ty. Nie ma aureoli nad głową czy trzeciego oka. Nie ma na stałe przyspawanej korony do głowy. Na pierwszy, a nawet drugi rzut oka nic go nie wyróżnia. Urodził się, ma rodzeństwo, żonę, dzieci. Skończył szkołę, ma zawód. Jak każdy inny. Oprócz tego, że przyszło mu się urodzić w takiej, a nie innej rodzinie, nic go od nas nie różni.

Być może będziecie uważać, że jest to pozycja obowiązkowa dla wielbicieli royalsów. Ja jednak uważam, że po tę książkę powinni sięgnąć ci, którzy szukają dobrze i rzetelnie napisanej biografii, która nie będzie laurką. Biografii, którą czyta się jak wciągającą powieść.